ဆႏၵလြန္က်ဴး ရမၼက္မူးမူး အပိုင္း(၂)
သူ ရွိုင္းကို လိုက္ပို႔ၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔လက္ေထာက္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ခင္ပပၿမိဳင္နဲ႔ ေဇယ်ာလြင္တို႔ တရား႐ုံးေတြကေန ျပန္ေရာက္ေနသည္ ။ သူ႔ကို အမႈအေၾကာင္းေတြ ေျပာျပသည္ ။ သူက တအင္းအင္းနဲ႔ သူတို႔ ေျပာတာေတြကို နားေထာင္ေပးေနေပမယ့္ စိတ္ကေတာ့ ရွိုင္းနဲ႔ လုပ္ကိုင္ခဲ့တာေလးေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ေနသည္ ။ သူတို႔ ေျပာျပေနတာေတြကို စိတ္မဝင္စားဘူး ။
အလုပ္သင္ေရွ႕ေန ခ်ာတိတ္ေတြ လည္း ႐ုံးေအာက္က လဖက္ရည္ဆိုင္ကေန ႐ုံးေပၚ ျပန္တက္လာၾကသည္ ။
သုန္ၾတာ နဲ႔ ခရစ္တီယားနား ဘီေကာက္ ...။
သုန္ၾတာက အသားညိဳစိမ့္စိမ့္ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ ဆံပင္ခါးေလာက္အထိ တေျဖာင့္ထဲ ရွည္ရွည္နဲ႔ မ်က္လုံးျပဴး
ျပဴးေကာင္မေလး ။ ခရစ္တီယားနား ဘီေကာက္ကေတာ့ ကျပားမေလး ။ အသားျဖဴဆြတ္ဆြတ္ ဆံပင္တိုတိုနဲ႔ ရွိုင္းလိုဘဲ တင္းတင္းေတာင့္ေတာင့္ေလး ။ ဘီေကာက္ ဆိုတာက သူ႔အေဖ..သူ႔အဖိုးရဲ့ နံမည္ ။ အဂၤလိပ္လို
B.COFF ကို ျမန္မာလို ေရးေတာ့ ဘီေကာက္ ျဖစ္သြားတာ ။
သူတို႔ေလးေတြကို ဥပေဒပညာ သင္ေပးရတာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အရမ္းေပ်ာ္သည္ ။ ကေလးေတြ ဥပေဒတတ္မွာမို႔
မဟုတ္ဘူး ။ ခ်စ္စရာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေလးေတြနဲ႔ နိးနီးကပ္ကပ္ ပုတ္လားခတ္လား ေနရလို႔ ။ ေပ်ာ္တာ ။
ေအာင္မိုးျခမ့္က ေရွ႕ေနေလာကမွာ အမႈေတြလိုက္တဲ့ေနရာမွာ ေရွ႕ေနေကာင္း တေယာက္ ဆိုၿပီး နံမည္ေက်ာ္ေပမယ့္ အက်င့္စရိုက္ပိုင္းမွာ လူေတြက ကြယ္ရာမွာ ကဲ့ရဲ့အျပစ္တင္တာကို ခံရတယ္ ။ နံမည္မ
ေကာင္းဘူး ။
အလုပ္သင္ေရွ႕ေန ခ်ိန္ဘာမေလးေတြနဲ႔ အျမဲ တပူးတြဲတြဲ တဟားဟား တဝါးဝါး ေနတာေၾကာင့္ သိကၡာသမာဓိနဲ႔
ေနၾကတဲ့ အသက္ႀကီးႀကီး ေရွ႕ေနႀကီးေတြက မႀကိဳက္ၾကဘူး ။ ဒီေကာင့္ေၾကာင့္ ေရွ႕ေနေတြဟာ ငါးခုံးမတေကာင္ ေၾကာင့္ တေလွလုံးပုပ္ ဆိုသလို သိကၡာက်မယ္ကြ လို႔ ေျပာဆိုသံေတြ ၾကားရတယ္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ ရင္ေတြ ခုံေနသည္ ။
ညႊန္ခ်ဳပ္ဦးသက္ဝင္းေမာ္ရဲ့ အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ ။
ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ႀကိဳက္ေနသည္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ထင္သည္ ။ ေသခ်ာပါတယ္ ။ သူ ငါ့ကို အျမဲ
ဘဲ ၾကည့္တဲ့ ပုံေတြက သိသာလြန္းသည္ ။ ေငြစာရင္းကေန သူ႔လက္ေအာက္ကို ေျပာင္းလိုက္တာႀကီးက ေပၚ
တင္ႀကီး ။ အခုေတာ့ သူနဲ႔ ခင္ဦးဦျမင့္က နီးနီးကပ္ကပ္ ျဖစ္ေနၿပီ ။
သူခိုင္းေနက် သူ႔အတြင္းေရးမႉး ( စကၠတရီ ) ေကခိုင္သက္ကို မခိုင္းဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေခၚေခၚခိုင္းတတ္တာရယ္..
သူ႔စားပြဲေရွ႕ ထိုင္ခိုင္းၿပီး အလုပ္ျပင္ပက ေထြရာေလးပါး ေပါက္ကရေတြ ထိုင္ေျပာေနတတ္တာရယ္ေၾကာင့္ သူ႔
ပီေအ ကိုစိုးေတာင္ ရိပ္မိေနၿပီ ထင္တာဘဲ ။ ကိုစိုးက သူ႔ငယ္ရင္းၿခံေပါက္ေလ ။ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ၿပီး ပုဆိုးေျပာင္း
ဝတ္ကထဲက အတူတူေခၚလာတာ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ ကင္တင္းက ေကာ္ဖီခြက္နဲ႔ အလုပ္စားပြဲဆီကို ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ဓါတ္ေလွခါးထဲက
ထြက္လာသည္ ။ သူ႔ယာဥ္ေမာင္းက သူ႔အတက္ခ်ီေက့စ္ အိတ္ျပားေလးကို ဆြဲၿပီး အေနာက္က ကပ္ရက္ လိုက္
လာသည္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေတြ႕ေတာ့ “ ခဏၾကာရင္ လာေတြ႕ပါ..ေျပာစရာ ရွိလို႔...” လို႔ ေျပာသည္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့ ..ညႊန္ခ်ဳပ္ ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ၿပီး ဘယ္သူေတြမ်ား ၾကားသလဲ ေတြ႕သလဲ မ်က္စိကစားလိုက္မိသည္ ။ ေတာ္ပါ
ေသးရဲ့ ။ ေဘးမွာ ဘယ္သူမွ မရွိေနဘူး ။ သူ႔အေနာက္က ကပ္ပါလာတဲ့ ယာဥ္ေမာင္း ဒီရိုင္း ေတာ့ ၾကားခ်င္
ၾကားနိုင္တာေပါ့ ။ ဒီရိုင္းကလည္း သူ႔တပည့္အရင္းဘဲေလ ။ ပီေအကိုစိုးလိုဘဲ ေဘာင္းဘီဝတ္တဲ့ အခ်ိန္ထဲက သူ႔ကားကို ေမာင္းလာတဲ့လူ ။
သူ ဘာေၾကာင့္ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိတ္ဝင္စားသလဲ မသိဘူး ။ ႐ုံးမွာ အပ်ိဳေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာဘဲ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က လင္ရွိေနတဲ့ မိန္းမတေယာက္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ ႐ုပ္ေၾကာင့္လား...အခ်ိဳးက်ေတာင့္တင္းတဲ့ ကိုယ္
လုံးကို ရစ္မူးသာယာေနလို႔လား ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ သၾကၤန္တုံးက သူနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ စာေရးမ အရာရွိမေတြ ေတာ္ေတာ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္ ။ သူ
က သၾကၤန္မွာ ႐ုံးမွာ ေရပက္စင္ေဆာက္..စတုဒီသာေကၽြးဖို႔လုပ္ အရမ္းတက္ႂကြခဲ့သည္ ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း
လာဦးစီးသည္ ။ ေအာက္လက္ငယ္သားေတြနဲ႔ ေရာေႏွာ ဆက္ဆံသည္ ။ သူ႔ကို ႐ုံးကလူေတြ ခင္မင္ခ်စ္ၾကသည္။
သူ႔မွာ မိသားစု ရွိတယ္ ၾကားေပမယ့္ သၾကၤန္ကို သူနဲ႔ လိုက္လာတာ မေတြ႕ရဘူး ။
ေကခိုင္သက္ ေျပာျပတာကေတာ့ သူ႔မိန္းမက သူ႔ထက္ အသက္အမ်ားႀကီး ႀကီးတယ္..အဆင္လည္း မေျပၾကဘူး
တဲ့ ။
သၾကၤန္တုံးက သူက လူငယ္တေယာက္လိုဘဲ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာ စပို႔ရွပ္အျပာနဲ႔ ေရဝင္ပက္တာ ။ သူက သူ႔
အရြယ္ အရာရွိႀကီးေတြလို ဘိုက္ပူပူ ပါးေဖါင္းေဖါင္း မဟုတ္ဘဲ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းသည္ ။ ဒါကို
ခင္ဦးဦးျမင့္ အတူတူ ေရပက္ေနတဲ့ ေကခိုင္သက္တို႔ကို ေျပာမိလိုက္သည္ ။ ေကခိုင္သက္တို႔က “ ေဟ့ေဟ့..
ခင္ဦးက ညႊန္ခ်ဳပ္ကို သေဘာက်ေနတယ္ေဟ့....” လို႔ ေနာက္ေျပာင္ၾကသည္ ။ ညီအမေတြလို အရမ္း ရင္းႏွီးတဲ့
ပဘာကေတာ့ “သူကလည္း ခင္ဦးကို ၾကည့္ၾကည့္ေနတာ ဒို႔ေတြ႕တယ္...ခင္ဦး အိုးကို ႀကိဳက္သြားၿပီ ထင္တယ္”
လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေကခိုင္သက္ က “ ဟုတ္မယ္..ညႊန္ခ်ဳပ္က ငါ့ကိုဆို နဲနဲေလးေတာင္ မၾကည့္ဘူး..ခင္ဦးရဲ့
အိုးေၾကာင့္ဘဲ ျဖစ္မယ္”လို႔ ေထာက္ခံသည္ ။ ေကခိုင္သက္က ရင္ျပားဖင္ျပား ပိန္ပိန္ေလးေလ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ မုံ႔လုံးေရေပၚ လုပ္ေနတဲ့ေနရာ...ကိုလည္း ခဏခဏ သူလာသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိုက္စိုက္
ၾကည့္ခဲ့တာေတြကို ေကခိုင္သက္နဲ႔ပဘာတို႔ သတိထားမိၾကသည္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သူ႔ကို ခိုးခိုးၾကည့္မိတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါပါ ။ ေယာက်္ား ရွိရက္နဲ႔ သူ႔ကို ရင္ခုံမိသည္ ။
ရင္ခုံမိတာ အခ်စ္လား ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ မေသခ်ာဘူး ။
ကိုယ့္ေယာက်္ားထက္ အစစ သာတယ္လို႔ေတာ့ ထင္မိသလို ညဖက္ အိပ္မက္ေတြထဲ သူေရာက္ေရာက္လာ
တယ္ေလ ..။
ပဘာက “ ခင္ဦး..ယူေတာ့ ဌာန မၾကာခင္ ေျပာင္းရလိမ့္မယ္...” လို႔ စသည္ ။ ပဘာ ေျပာတဲ့အတိုင္းဘဲ သူ
ေငြစာရင္းကေန ညႊန္ခ်ဳပ္႐ုံးကို ေျပာင္းရသည္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ထဲၾကည့္ ျပင္ဆင္ၿပီး ညႊန္ခ်ဳပ္ရဲ့ ႐ုံးခန္းဖက္ကို ေလၽွာက္သြားလိုက္သည္ ။
ေကခိုင္သက္ မေရာက္ေသးဘူး ။
သူ႔႐ုံးခန္းႀကီးက ကၽြန္းကြက္လွလွ နံရံေတြနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ကလည္း လ်ာထိုးသစ္သားၾကမ္း ။ အားလုံး ေျပာင္လက္
ေနသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ဝင္သြားေတာ့ သူ႔ကို စားပြဲအႀကီးစားႀကီး အေနာက္မွာ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ မတိုမရွည္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ညႇပ္ထားတဲ့ ဆံပင္..ေကာ္လာကတုံးရွပ္..တိုက္ပုံအက် ႌမီးခိုးေရာင္အရင့္နဲ႔ သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ ဝင္လာတာကိုေတြ႕ေတာ့ ျပဳံးျပသည္ ။ “ လာ..ခင္ဦး....” လို႔လည္း ေခၚလိုက္သည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္
ရင္ေတြ တုန္ၿပီး သူ႔စားပြဲနား ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ သူက “ ထိုင္..ခင္ဦး...” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။
“ ခင္ဦးနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ စကားေျပာစရာေလးေတြ ရွိတယ္ ..”
“ရွင္ ...”
“ မလန႔္ပါနဲ႔..အလုပ္ကိစၥ..႐ုံးကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး...”
“ ရွင္...”
“ ခင္ဦး....နဲ႔ တေနရာမွာ တခုခု စားရင္း ေတြ႕နိုင္မလား....”
အိုး..ခက္ၿပီ ။ သူေရာ ကိုယ္ေရာက အိမ္ေထာင္ေတြနဲ႔ ။ လြတ္လပ္သူ လူပ်ိဳအပ်ိဳေတြလည္း မဟုတ္ဘူး ။
သူ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ေနသလဲ ..။
ခင္ဦးဦးျမင့္ဆီက စကားျပန္ မရေတာ့ သူ သက္ျပင္းခ်သည္ ။
“ အင္း..က်ေနာ္ သေဘာေပါက္တယ္...ခင္ဦး...ဒါေပမယ့္ေလ..က်ေနာ္ ခင္ဦးကို ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေန
တယ္..ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႕ခ်င္တယ္...”
ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း “ မသင့္ေတာ္ပါဘူး..” လို႔ ေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ပါးစပ္က ေျပာမထြက္ဘူး ျဖစ္ေနသည္ ။
သူက သူ႔စားပြဲအံဆြဲထဲက စကၠဴအိတ္တလုံးကို ထုတ္ယူၿပီး “ ဒါ..ခင္ဦးအတြက္ ...” ဆိုၿပီး ကမ္းေပးသည္ ။
“ အို..မေပးပါနဲ႔..ေနပါေစ...မလိုပါဘူး...” လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ျငင္းပယ္ ျငင္းဆန္သည္ ။ မရ ။ သူအတင္းေပးသည္ ။
“ ခင္ဦး...႐ုံးဆင္းတဲ့ အခ်ိန္...“ လျပည့္ဝန္း ” က က်ေနာ္ ေစာင့္ေနမယ္ ...”
“ လျပည့္ဝန္း ” ဆိုတာက သူႀကိဳက္တဲ့ဆိုင္ ။
တခါတုံးက ႐ုံးကလူေတြ အိုဗာတိုင္လုပ္ၾကရေတာ့ သူက ေက်းဇူးတင္တယ္ ဆိုၿပီး အဲဒီဆိုင္က မွာေကၽြးဘူးသည္ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ အလုပ္စားပြဲကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူေပးလိုက္တဲ့ အထုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္သည္ ။ အို ...။
ခင္ဦးဦးျမင့္ ႀကိဳက္တဲ့ ေရေမႊး..သုံးေနက် ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆး ..မိတ္ကပ္ေတြ ျဖစ္ေနသည္ ။ အားလုံး မိတ္အင္ ယူအက္စ္ေအ ေတြခ်ည္းဘဲ ..။ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့အႀကိဳက္ေတြ သုံးေနက်ေတြကို ဘယ္လိုသိသလဲ ။ ေကခိုင္သက္နဲ႔ ပဘာတို႔ လက္ေထာက္ခ်တဲ့ ပုံဘဲ …. ။
“ လျပည့္ဝန္း ”ကို သြားရမလား..မသြားဘဲေနရမလား....ခင္ဦးဦးျမင့္ ေဝခြဲလို႔ မရနိုင္ဘူး ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စာဖတ္ေနတယ္ ။
သူ႔ေရွ႕က အလုပ္စားပြဲႀကီးေပၚမွာ ဥပေဒစာအုပ္ေတြ တပုံႀကီး ရွိေနတယ္ ။
မနက္ဖန္ တရားမမႈ တမႈ ရွိေနလို႔ ။ တဖက္က ေရွ႕ေနႀကီးက သူ႔ထက္ ၀ါႀကီးတဲ့ နံမည္ႀကီးတေယာက္ ျဖစ္လို႔ သူ႔ဖက္က ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ေနတာ ။
အလုပ္သင္ ေရွ႕ေနမေလး သုန္ၾတာ ခြာျမင့္ဖိနပ္သံ တေထာက္ေထာက္နဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သီးသန႔္႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။
သိန္းအုပ္ေက်ာ္က သုန္ၾတာကို တားလိုက္တယ္ ။
“ ဆရာ မအားဘူး...စာဖတ္ေနတယ္...သုန္ၾတာ...”
“ သိတယ္..သုန္ၾတာ သိတယ္...ဆရာ့ကို အေရးႀကီး ေျပာစရာ ရွိေနလို႔...ေတြ႕မွျဖစ္မယ္ ...”
“ ဆရာက ဘယ္သူ႔ကိုမွ သူ႔႐ုံးခန္းထဲ မလာေစနဲ႔လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မွာထားတာ..သုန္ၾတာ....”
“ ကိုသိန္းအုပ္ေက်ာ္ရယ္...က်မ ဝင္ရင္ေတာ့ ဆရာက ဘာမွ ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး...”
“ သုန္ၾတာ...ဆရာ ခဏၾကာရင္ ေန႔လည္စာ ထြက္စားမွာဘဲ..ဒီေတာ့မွ ေတြ႕ပါလား....”
“ ခုေတြ႕မွ ျဖစ္မွာ..အခု..အခုဆို အခု ...”
သုန္ၾတာက ကိုယ္ေလးကို လႈပ္ရမ္း ေျခေထာက္ေတြကို ေဆာင့္ၿပီး ေျပာတယ္ ။
သိန္းအုပ္ေက်ာ္လည္း ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လက္ညႇိုးတင္ၿပီး...“ ရႉး..တိုးတိုး..ဆရာ စာဖတ္ေနတာ စိတ္အေႏွာက္အရွက္
ျဖစ္သြားရင္ အဆူခံရမယ္...” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
“ အို..မသိဘူး..ဝင္စရာ ရွိရင္ ဝင္မွာဘဲ...”
သုန္ၾတာက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ ႐ုံးခန္းတံခါးကို ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲလွည့္ဖြင့္ၿပီး ဝင္သြားသည္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ တားဖို႔
အခ်ိန္မမွီေတာ့ဘူး ။
“ ဆရာ !!!! ”
သုန္ၾတာ ေျပးဝင္သြားလိုက္သည္ ။
သိန္းအုပ္ေက်ာ္လည္း ဆရာေတာ့ သူ႔ကို ဆူေတာ့မွဘဲ ဆိုၿပီး မ်က္ႏွာမဲ့မဲ့နဲ႔ လန႔္ေနေပမယ့္ ဆရာက အခန္းထဲမွာ သုန္ၾတာနဲ႔ တဟားဟား စကားေတြ ေျပာဆိုၿပီး ရယ္ေမာေနတယ္ ။
“အင္း..ေတာ္ပါေသးရဲ့...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္သည္ သူ႔အနား တအားကပ္ၿပီး လာညဳေနတဲ့ သုန္ၾတာေလး ေၾကာင့္ ဥပေဒစာအုပ္ေတြကို ခဏ
ေမ့ထားလိုက္ၿပီ ။ သုန္ၾတာက သူ႔ကို အသစ္ဖြင့္တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ အေၾကာင္းကို ေျပာေနတယ္ ။
“ အထူးအဆန္းေပါ့ ဆရာရယ္ ..တ႐ုတ္ေခါက္ဆြဲျပဳတ္မ်ိဳး မဟုတ္ဘူး..ဆရာ...အမဲသားနဲ႔ အမဲကလီဇာေတြ နဲ႔
ျပဳတ္တာ...ဆရာႀကိဳက္မွာပါ...သြားစားၾကရေအာင္..ေနာ္..ေနာ္...”
“ ဆိုင္နံမည္က ဘာတဲ့လဲ သုန္ၾတာ...”
“ ဆိုက္ကလို...တဲ့..ကဲ သြားမွာလား....”
“ အင္း သုန္ၾတာသြားခ်င္ရင္ ဆရာ လိုက္ပို႔ေပးရမွာေပါ့.....ဟင္းဟင္း....”
ဆိုက္ကလို ဆိုတဲ့ ဗီယက္နမ္စားေသာက္ဆိုင္ေလးမွာ သုန္ၾတာနဲ႔ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စားေသာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ သုန္
ၾတာရဲ့ ဖုန္းကို ခရစ္စ္တီရားနား ေခၚတယ္ ။ ခရစ္စ္တီရားနား ႐ုံးလာတာ ေနာက္က်သြား တာ ။ သုန္ၾတာက
သူ ဆရာခိုင္းထာတာေတြ လိုက္လုပ္ေနတယ္ လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဆရာနဲ႔ အတူ စားေနတာကို မေျပာဘူး ။
သုန္ၾတာနဲ႔ ပူးပူးကပ္ကပ္ အတူတူ ထိုင္စားေနေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေသြးသားေတြက ဆူေဝနိုးထလာတယ္ ။သုန္ၾတာက တို႔လိုက္ ဆိတ္လိုက္ ပုခုံးခ်င္းတိုက္လိုက္နဲ႔မို႔ ။ ဒီေန႔ တရား႐ုံးသြားဖို႔ ႐ုံးခ်ိန္းေတြလည္း မရွိဘူး ။
အားေနတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ မနက္ေစာေစာ ႐ုံးခန္းကို ေရာက္ကထဲက စာထိုင္ဖတ္ေနတာ ။ တရား႐ုံးမွာ အမႈရင္ဆိုင္တဲ့အခါ တဖက္နဲ႔ ျငင္းရခုံရတာေတြ ရွိတတ္တယ္ေလ ။ အဲလိုအခါမ်ိ ုးမွာ ဥပေဒ ေထာက္ျပစရာေလးေတြရွိတတ္တယ္ ။ ၀ါရင့္ေရွ႕ေနႀကီးေတြက ဒက္ကနဲ ဒက္ကနဲ တန္းျပနိုင္တယ္ ။ ကိုယ္က မကၽြမ္းရင္ အရွက္ကြဲနိုင္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူက ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္တဲ့အေနနဲ႔ လိုတာေတြ ျပင္ဆင္ေနခဲ့တာ ။
သုန္ၾတာ ေရာက္လာၿပီး သူ႔ကို အစားေကၽြးဖို႔ ေခၚတာနဲ႔ ညက်မွ ဖတ္ေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး သုန္ၾတာေနာက္ကို
ပါသြားသည္ ။
သုန္ၾတာတို႔လို အလုပ္သင္ေရွ႕ေနေလးေတြနဲ႔ သူ ပလူးတာကဲတာ သတိေတာ့ ထားရတယ္ ။ မိန္းမနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးနိုင္တယ္ ။ တခါက တိုးဘူးတယ္ ။ အုပ္စုလိုက္ စားေသာက္ေနတာက ကိစၥ မရွိဘူး ။ အခုလို သုန္ၾတာနဲ႔
ႏွစ္ေယာက္ထဲ စားေနတာမ်ိ ုးက်ေတာ့ ရွင္းရ ခက္တယ္ေလ ။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမရဲ့ အလုပ္က ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာမဟုတ္ေတာ့ တိုးခဲတယ္ ။ ၿမိဳ႕ထဲကို သူ လာခဲတယ္ ။
ဆိုက္ကလိုက အထြက္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ သုန္ၾတာ..ဘယ္သြားအုံးမလဲ..႐ုံးျပန္မလား..” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ အမွန္က သူက ဆရာ..သူက ဦးေဆာင္သူ အေနနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ရမွာ..။ “ ငါတို႔ ႐ုံးျပန္မယ္ေဟ့..” လို႔ ေျပာရမွာ ။
အခုေတာ့ သုန္ၾတာကို ေမးေနသည္ ။ ေရွ႕တန္းတင္ေနသည္ ။
သုန္ၾတာက “ ဟင့္အင္း...႐ုံး မျပန္ခ်င္ေသးဘူး ...ဆရာနဲ႔ သီခ်င္းသြားဆိုၾကမယ္....”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။
“ ဘာေျပာတယ္ ..သီခ်င္းဆိုမယ္ ..ဟုတ္လား...ဘယ္မွာလဲ....”
“ ေကတီဗီမွာေပါ့..ကာရာအိုေက ဆိုမယ္ေလ...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ မ်က္လုံးႀကီးေတြ အေရာင္ေတာက္ပသြားၿပီ ။
ေကတီဗီ ဆိုရင္ မီးေမွာင္ခ်ထားတဲ့ အခန္းေလးထဲမွာ သူနဲ႔ သုန္ၾတာတို႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ သီခ်င္းဆိုၾကရမွာပါလား ။ “ သုန္ၾတာ သေဘာေလ ..ဘယ္က ေကတီဗီကို သြားမွာလဲ …. ” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ . .။ ဝမ္းသာလုံး ဆို႔ေနတာကို သိသာသြားမွာ စိုးလို႔ အသံကို မနည္း ထိန္းထားရတယ္ ။
ဒီကေန သိပ္မေဝးဘူး...ဟိုဖက္လမ္းတင္ဘဲ....လို႔ သုန္ၾတာက ေျပာလိုက္တယ္ ။ ကားစက္ႏွိုးလိုက္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လက္ေတြ မသိမသာ တုန္ေနတယ္ ။ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားေနေပမယ့္ သုန္ၾတာလို ေက်ာင္းၿပီးခါစခ်ာတိတ္မငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ ေကတီဗီသြားရမွာမို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနတယ္ ။
ေလးလႊာေပၚမွာ ရွိတဲ့ ေကတီဗီကို ေရာက္သြားၾကတယ္ ။ ညေနပိုင္းမွာမွ လူပိုစည္တာမို႔ သူတို႔ ေရာက္သြားေတာ့ လူသိပ္မရွိလွဘူး ။ အခန္းေလးက က်ဥ္းေပမယ့္ သားေရဆိုဖါရွည္ႀကီးေတြနဲ႔ ေကာ္ေဇာနဲ႔နံရံေတြက ေဆးအသစ္သုတ္ထားၿပီး သန႔္ရွင္း သားနားတယ္ ။ သူနဲ႔ သုန္ၾတာနဲ႔ အေမွာင္ထဲက ဆိုဖါရွည္ နီညိဳညိဳႀကီးေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ၾကတယ္ ။ သုန္ၾတာက “ ဆရာ..ဘာေသာက္မလဲ တခုခု ေသာက္ရေအာင္..” လို႔ ရယ္ၿပီးေျပာလို႔ သူက “ လုပ္..လုပ္ ..သုန္ၾတာစိတ္ႀကိဳက္ ႀကိဳက္တာသာ လုပ္” လို႔ ျပဳံျပဳံးႀကီး ေျပာတယ္ ။ စိတ္ေတြကေတာ့ တအား ထႂကြေနၿပီ ။သုန္ၾတာက သီခ်င္းေတြ ေရြးေနတုံး စားပြဲထိုး ၀ိတ္တာေကာင္ေလးက သုန္ၾတာမွာတဲ့ ၀ိုင္..ဘီယာနဲ႔အျမည္းေတြယူလာ ခ်ေပးတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဆရာတို႔ ေအးေဆးသာ ေပ်ာ္ၾကပါ..လိုရင္ နံရံမွာ ရွိတဲ့ ဘဲလ္ခလုပ္ေလး ႏွိပ္ၿပီး ေခၚလိုက္ပါ..က်ေနာ္ အျပင္မွာ ရွိေနမယ္...စိတ္ခ်ဆရာ..ဘယ္သူမွ ဆရာတို႔အခန္းကို မလာေစရဘူး ..” လို႔ ေျပာတယ္ ။
ေကာင္ေလး ျပန္သြားေတာ့အခန္းေလးထဲ စက္ေတြက မီးအစိမ္းေလးေတြကလြဲၿပီး ေမွာင္မဲေနတယ္ ။ သုန္ၾတာက သီခ်င္းေတြ စဆိုတယ္ ။ ၀ိုင္ကိုလည္း ေသာက္တယ္ ။ ဆရာ ေသာက္ေသာက္ ဆိုၿပီးလည္း ေသာက္ခိုင္းတယ္ ။ “ အိမ္က အေဖအေမကေတာ့ ခ်ိန္ဘာဆင္းတယ္ ထင္ေနတာ..ခိခိ....သြန္းၾတာက ခ်ိန္ဘာဆရာနဲ႔ အရက္ေသာက္ေနတယ္ေလ...ဟာဟ....”လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ သြန္းၾတာရဲ့ မ်က္ႏွာက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ အရမ္းနီးကပ္ေနတယ္ ။ သြန္းၾတာရဲ့ ဆံပင္က ေခါင္းေလၽွာ္ရည္အနံ့ေလးကို သူ ရေနသလို သြန္းၾတာရဲ့ ေပါင္နဲ႔ သူ႔ေပါင္ကလည္း ထိကပ္ပူးကပ္ေနတယ္ ။
“ ခရစ္စ္တီရားနား တေယာက္ေတာ့ ပ်င္းေနမွာဘဲ..႐ုံးမွာ တေယာက္ထဲ...” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ သြန္းၾတာရဲ့ ခါးေလးကို သူ ဖက္လိုက္တယ္ ။ သြန္းၾတာက ဘာမွ မေျပာဘူး ။ ျငင္းလဲ မျငင္းဘူး ။ သူ အားတက္သြားတယ္ ။
“ ဆရာ ..ဆိုအုံးေလ...ဘယ္သီခ်င္း ဆိုမလဲ...”
“ မဆိုခ်င္ဘူး ..”
“ ဟင္..ဒါဆို ဘာလုပ္မလဲ...”
“ နမ္းမယ္...သုန္ၾတာကို...”
သုန္ၾတာရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းစုစုေလးေတြကို ငုံဟတ္ စုတ္ယူလိုက္သည္ ။ သုန္ၾတာက ဘာညာဘာညာ ေျပာဆိုၿပီး သူ႔ကို တြန္းဖယ္လိမ့္မယ္ လို႔ သူ ထင္ထားေပမယ့္ သုန္ၾတာက မတြန္းဖယ္တဲ့အျပင္ သူ႔ကို ခပ္တင္းတင္း ျပန္ဖက္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျပန္ စုတ္လိုက္လို႔ အ့ံသင့္သြားသလို တအားေက်နပ္သြားရတယ္ ။ သုန္ၾတာသူ႔ကို လက္ခံလို႔ ။ သုန္ၾတာကို နမ္းပစ္လိုက္တာ သုန္ၾတာကို ႀကိမ္းေသေပါက္ ရလိမ့္မယ္လို႔ သူ တြက္ၿပီး လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး ။ ရလိုရျငား စမ္းလိုက္တာ ။ သုန္ၾတာက မျငင္းဆန္လို႔ သူ႔စိတ္ထဲမွာ အရမ္း ေက်နပ္သြားတာ ။
သုန္ၾတာနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္တို႔ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္နမ္းတာေတြက လ်ာေတြပါ ပါလာသည္ ။ လ်ာခ်ာခ်င္း ပူးစုတ္ယက္လူးမႈက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ရပ္လို႔မရဘူး ။ သုန္ၾတာရဲ့ ထမိန္စေလးကို ေျဖလိုက္တာလည္း သုန္ၾတာက ဘာမွ မတား မကန႔္ကြက္လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေက်နပ္သြားရျပန္တယ္ ။ လ်ာခ်င္း စစ္တိုက္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္
ရဲ့ လက္က ေျပက်ေနတဲ့ ထမိန္ထဲကို ေႁမြတေကာင္လို ဝင္ေရာက္သြားေနတယ္ ။ ေပါင္တန္သြယ္သြယ္ ႏွစ္
ဖက္ၾကားထဲကို သူ စမ္းလိုက္ေတာ့ တအားေဖါင္းမို႔ေနတဲ့ သုန္ၾတာရဲ့ ဆီးခုံႀကီးကို ပင္တီေလးေပၚကေန ကိုင္မိတယ္ ။ သုန္ၾတာကသဲသဲမဲမဲ လ်ာကစားေနတယ္ ။ သူ႔ခ်ိန္ဘာ အလုပ္သင္ေလးက ဒီေလာက္ ရဲတင္းလိမ့္မယ္..အနမ္းကၽြမ္းလိမ့္မယ္လို႔ သူ ထင္မထားဘူး ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ့ လိင္တန္ဒုတ္ကလည္ တအားကို မတ္ေတာင္ေနၿပီ ။
ေဖါင္းမို႔မို႔ႀကီးရဲ့ ခလယ္မွာ အကြဲေၾကာင္းေလးကို စမ္းမိတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ လက္ညႇိုးက အဲဒီအကြဲေၾကာင္းကို
ပြတ္သပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သုန္ၾတာ ဆတ္ကနဲ တုန္ခါသြားသလို သူ႔ပုဆိုးထဲက လိင္တန္ေခ်ာင္းလည္း တအားတင္း
မာသြားတယ္ ။ လ်ာကစားတာ ခဏေလး ရပ္သြားတယ္ ။
“ ဆရာ....”
“ အင္..သုန္ၾတာ....”
“ အားနာတယ္ကြာ...”
“ ဘာကိုလဲ..”
“ အရည္ေတြ စိုေနတယ္ ...”
“ ကိစၥ မရွိပါဘူး....”
“ ေနအုံး..သုန္ၾတာ ပင္တီ ခၽြတ္ေပးမယ္ ...”
အိုး...ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တအားႀကိဳက္သြားသည္ ။ သုန္ၾတာက ေျပက်ေနတဲ့ ထမိန္ေလးကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး ပင္တီေလး
ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ပင္တီေလးကို လုံးေထြးၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားက အဂၤါစပ္ကို သုတ္
လိုက္တာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ အေမွာင္ထဲမွာ က်င့္သားရေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြက သုန္ၾတာရဲ့ အကြဲ
ေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္လိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ။ ပင္တီခၽြတ္ေပးတယ္ဆိုတာကို ေတြ႕ေတာ့ သုန္ၾတာရဲ့ သေဘာတူတာ ထင္ရွားေနၿပီေလ ။ သုန္ၾတာ့ကို ဆိုဖါေပၚမွာ ပက္လက္လွဲခ်လိုက္ၿပီး သုန္ၾတာ့ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲကို ေခါင္းထိုးအပ္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းကို သူ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ လူးပစ္လိုက္တယ္ ။
စိုစိစိ အဂၤါစပ္ကြဲေၾကာင္းက ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူေတြနဲ႔ သူ႔ႏွေခါင္း သူ႔ပါးစပ္ေတြ ထိေတြ႕ပြတ္မိတယ္ ။ ညႇီစို႔စို႔အနံ့ေလးက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ကာမစိတ္ေတြကို ဝုန္းကနဲ ထႂကြသြားေစတယ္ ။ ဒီႏႈတ္ခမ္းထူထူ တြန႔္တြန႔္ေလးေတြၾကားကို လ်ာနဲ႔ ဖိဖိယက္လိုက္မိေတာ့ သုန္ၾတာက သူ႔ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ကိုင္ဆုပ္ဆြဲတာကို ခံရတယ္ ။
“ အာ...အာ...အာ....အား..အား....အား......” လို႔ ေအာ္ညည္းသံေတြလည္း ထြက္လာတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္ လ်ာကို အစြမ္းကုန္ထုတ္ၿပီး ေအာက္ကေန အေပၚကို ပင့္ေကာ္ ယက္တယ္ ။ ဆက္တိုက္ ယက္တယ္ ။ သုန္ၾတာလည္း သူယက္တာကို သေဘာက်တဲ့ပုံဘဲ ။ သူ႔လက္တဖက္ကို ဆန႔္ထုတ္ၿပီး သုန္ၾတာ့နို႔တလုံးကို ကိုင္လိုက္တယ္ ။ သုန္ၾတာ့နို႔ေတြက သိပ္မႀကီးေပမယ့္ လုံးတင္းတင္းနဲ႔ တအားႏူးည့ံၿပီး ကိုင္လို႔အရမ္းေကာင္းတယ္ ။ နို႔သီးေလးက မာတင္းၿပီး ေထာင္ထေနတယ္ ။ နို႔သီးေလးကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ကိုင္ထိပြတ္သပ္ေပးမိတယ္ ။
“ အား..ရွီး.....အားဟား.....အား....ရွီး...”
သုန္ၾတာရဲ့ ညည္းသံေတြ ပိုက်ယ္ေလာင္လာတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ထဲမွာ လန႔္ေနတာတခုက ေကတီဗီက အလုပ္သမား ဝန္ထမ္းေတြ က ဗီဒီယိုရိုက္ထားမွာကိုဘဲ ။ သုန္ၾတာရဲ့ အစိေလးကို ရွာေဖြလိုက္မိၿပီး အစိေလးကိုလ်ာနဲ႔ ကလိေပး ကစားေပးလိုက္ေတာ့ သုန္ၾတာ တအားထိသြားၿပီး “ အမေလး..ဆရာ....အို..အို..ဘယ္..လိုလုပ္လိုက္တာလဲ...အို.....အား.......ဟင့္ဟင့္......” လို႔ တအားေအာ္ၿပီး... တြန႔္လိန္သြားတယ္ ။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္ ။ အထြဋ္အထိပ္ကို တက္လွမ္းသြား ( သို႔မဟုတ္ ) ၿပီးသြားတာလို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း သူ႔အရင္ အေတြ႕အၾကဳံေတြအရ သိလိုက္တယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးက တင္းလြန္းတာမွ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ အရမ္းမာေက်ာေနတာ။
သုန္ၾတာ့အဂၤါစပ္ထဲကို ထိုးသြင္းဖို႔ ႀကံတဲ့အခိုက္ သုန္ၾတာက ပက္လက္ေလး မ်က္လုံးပိတ္ထားရာကေန “ ဆရာ
ရယ္...လုပ္ေပးတာ ေကာင္းလိုက္တာ...သုန္ၾတာ ၿပီးသြားရတယ္....ဆရာ့ကိုလည္း သုန္ၾတာ ျပန္လုပ္ေပးခ်င္တယ္
သုန္ၾတာေလ..ဆရာ့ကိုလည္း ေကာင္းေစခ်င္တယ္...သုန္ၾတာ..ဆရာ့ကို နမ္းေပးမယ္ေနာ္...”လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး
ထထိုင္လိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အတန္ေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ႀကီးကိုလည္း ဖမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။
“ အႀကီးႀကီးဘဲ ...သုန္ၾတာေလ..ဆရာနဲ႔ တရား႐ုံးေတြ သြားတဲ့အခ်ိန္ ဆရာ့ဒုတ္က ဘယ္လိုေနပါလိမ့္ ဆိုၿပီး စဥ္းစားေနတတ္တယ္..သိလား ...အင္း..အခုေတာ့ ေတြ႕ၿပီ...အရမ္းတုတ္တာဘဲ ...” လို႔ ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း...“ သုန္ၾတာ..ဆရာ တအား တင္းေနၿပီ..သုန္ၾတာ့ကို ခ်စ္လို႔ရမလားဟင္...” လို႔ေျပာလိုက္မိတယ္ ။ သုန္ၾတာလည္း..“ အမေလး..ဆရာက ယဥ္ေက်းေနလိုက္တာ..လိုးၾကရေအာင္လို႔ ေျပာရမယ့္ဟာ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ ဟုတ္..ဟုတ္တယ္..သုန္ၾတာ...ဆရာ...လိုးခ်င္လွၿပီ....” လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေျပာေပမယ့္သုန္ၾတာက သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ထားတာကို မလႊတ္ဘူး ။
“ ဟင့္အင္း..မလိုးရေသးဘူး....သုန္ၾတာ့ကို ေပး စုတ္အုံး....”
သုန္ၾတာက ေျပာေျပာဆိုဆို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ လိင္ေခ်ာင္းတိုတိုတုတ္တုတ္ႀကီးကို ပါးစပ္ထဲ ငုံပစ္လိုက္တယ္ ။ ဒစ္ကားကားႀကီးကို လ်ာေလးနဲ႔ ၀ိုက္လိုက္တယ္ ။ စအဖြင့္ထဲက သုန္ၾတာရဲ့ လ်ာကစားလိုက္တာက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို တုန္ခါသြားေစတယ္ ။ အာပါး...ပုေလြပညာရွင္ေလးပါလား ။
ခ်ိန္ဘာ လာဆင္းေနတဲ့ သုန္ၾတာကို အရိုးခံေလးလို႔ သူထင္ခဲ့မိတာ မွားသြားတယ္ ။ သုန္ၾတာသည္ တကယ့္ကို ပုေလြမႈတ္ ကၽြမ္းတဲ့ ေကာင္မေလးတေယာက္ ဆိုတာ သူ သိသြားရတယ္ ။ သုန္ၾတာရဲ့ တက္တက္ႂကြႂကြ မႈတ္ေပးေနတာေတြက သူ႔ကိုယ္လုံးတခုလုံး ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္းထရေလာက္ေအာင္ ေကာင္းေနတယ္ ။
“ အား....အိုး..”နဲ႔ ပါးစပ္က ေအာ္ညည္းေနရေလာက္ေအာင္ အေၾကာေပါင္းတေထာင္ စိမ့္စိမ့္ေနတယ္ ။ သုန္ၾတာ စုတ္တာယက္တာေတြ ပိုျမန္လာတယ္ ။ လ်ာနဲ႔ ထိုးဆြပြတ္လွိမ့္တာေတြ ပိုစိပ္စိပ္လာတယ္ ။ ပိုၿပီး ထိလာတယ္ ။ ဒီလိုသာ ၾကာရင္ ခက္ရေခ်ရဲ့ ..။ တအားေကာင္းလြန္းလာေတာ့ ၿပီးသြားမွာကိုေတာင္ စိုးလာရတယ္ ။
“ အား.....ဟင္း......ဟင္း.......အိုး.....ကၽြတ္ကၽြတ္..သုန္ၾတာ...ေတာ္............ေတာ္ေတာ့ကြာ....အိုး.......အားဟား........အို
သုန္.....သုန္.....ၾတာ..အမေလး.......အား...........”
မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး...။ သုတ္ရည္ေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ ခ်က္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပန္းထုတ္လိုက္မိသြားတယ္ ။
သုန္ၾတာ့ပါးစပ္ထဲကို သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ အမ်ားႀကီး ဝင္သြားတယ္ ။ သုန္ၾတာက တကြပ္ကြပ္နဲ႔ ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္
တယ္ ။ ၾကည့္ရတာ သုန္ၾတာ အျပာဇာတ္ထုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ၾကည့္ဖူးထားပုံရတယ္ ။ ဒါမွမဟုတ္ ေယာက်္ားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ အေတြ႕အၾကဳံ ရွိဘူးမယ္ ထင္တာဘဲ ။
သုန္ၾတာ့ကို မထည့္လိုက္ရေသးဘဲ ပုေလြနဲ႔တင္ ၿပီးသြားရတာေၾကာင့္ အရသာေကာင္းလွေပမယ့္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္မိသြားရတယ္ ။ သုတ္လႊတ္ျမန္သြားရတာ သုန္ၾတာရဲ့ ပုေလြအစြမ္းေၾကာင့္ ။
“ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လားဟင္..ဆရာ...”
“ အား..အရမ္း အရမ္းဘဲ သုန္ၾတာ..”
“ ဆရာ..ဆရာနဲ႔ သုန္နဲ႔ အခုလို ျဖစ္သြားတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာျပနဲ႔ေနာ္...သုန႔္ကို ဂတိေပး...”
“ မေျပာပါဘူး..သုန္ရယ္...ဂတိေပးပါတယ္..သုန္လည္း မေျပာနဲ႔ေနာ္...”
“ စိတ္ခ်...သုန႔္အေဖသာ သိရင္ သုန႔္ကို သတ္မွာ...”
ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း သုန္ၾတာကို အလုပ္လိုက္ရဘဲ သူ႔အေခ်ာင္းက ေပ်ာ့က်ငိုက္ဆင္းသြားလို႔ ဒီအေကာင္ ျပန္ေတာင္မာလာေရးကို ႀကိဳးစားရဦးမည္လို႔ ေတြးေနခိုက္ သုန္ၾတာက “ သုန္ၾတာတို႔ ျပန္ၾကရေအာင္လား ဆရာ..”
လို႔ ေျပာလာလို႔ စိတ္ပ်က္သြားတယ္ ။
“ ေအးေဆးေပါ့ သုန္ၾတာရယ္..ဆရာတို႔ တခ်ီေလာက္ လိုးၿပီးမွ ျပန္ၾကရေအာင္ပါ...”
“ ေတာ္ၿပီဆရာ...သုန္တို႔ လမ္းဆုံးကို ေရာက္ၿပီးၾကၿပီဘဲကြာ..ေနာက္မွ....ေနာက္မွ ထပ္ လုပ္ၾကတာေပါ့....”
ဘာဘဲေျပာေျပာ ဘာဂ်ာလည္း မႈတ္ရတယ္...ပုေလြလည္း ရတယ္ ဆိုေတာ့ မဆိုးပါဘူးေလ..ေနာက္တခါမွ အပီ
ျဖဳတ္ရမယ္..” လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေတြးလိုက္ၿပီး စိတ္ကို ေလၽွာ့လိုက္ရတယ္ ။
႐ုံံးခန္းကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ တပည့္ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က ေရာက္ေရာက္ခ်င္း...“ ဆရာ.....ဆရာကေတာ္ ေခၚတယ္..
ဆရာ့ဟန္းဖုန္းကို ေခၚတာလည္း မရလို႔...တဲ့...ဆရာ ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ ေမးလို႔ တရား႐ုံးသြားတယ္ လို႔ ေျပာထားတယ္...” လို႔ ေျပးလာေျပာတယ္ ။ သုန္ၾတာကေတာ့ ႐ုံးကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အိမ္သာထဲကို ဝင္သြားတယ္ ။
ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း..“ ေအး..ေအး....” လို႔ ေျပာၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲ ဝင္လိုက္တယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ႐ုံးမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ခရစ္စတီရာနား “ ဆရာ..ဆရာ....” လို႔ ေအာ္ေခၚရင္း သူ႔ေနာက္ကေန ႐ုံးခန္းထဲကိုလိုက္ဝင္လာတယ္ ။ “ ဘာလဲ ..ခရစ္တီရာနာ....” ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေမးလိုက္တယ္ ။ ဒီကျပားမေလးကိုလည္း သူဗ်င္းခ်င္ေနတာ..။ စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားခဲ့တဲ့အႀကိမ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူး ။ ခရစ္တီရာနာက ဖင္ႀကီးတယ္ ။ ခါးေတာ့နဲနဲတုတ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ တုတ္တုတ္ခဲခဲ ဒီ ျဖဴေဖြးေဖြး ကေလးမကို ေဆာ္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဒီေကာင္မေလးက ပြတ္သီးပြတ္သပ္နဲ႔ အျမဲ လာလာဆြေနသလိုဘဲ ။
“ ဆရာကလည္း က်မကို ေစာင့္လည္း မေစာင့္ဘူး..သုန္ၾတာကိုဘဲ ေခၚသြားတယ္ ...”
“ လိုက္ခ်င္ရင္ ေစာေစာ ေရာက္ေအာင္လာေပါ့ ခရစ္တီရာနာ....ကဲ..ဆရာ စာနဲနဲ ဖတ္စရာ ရွိေသးတယ္...ဘာေျပာ
ခ်င္ေသးလဲ....”
“ ဒီညေန မာမီတို႔က ပဲခူးသြားမွာမို႔ လာမႀကိဳနိုင္ဘူးတဲ့..ဆရာ လိုက္ပို႔ေပးေနာ္ ..”
“ နင့္အိမ္အထိလား....”
“ ဟုတ္...”
“ အေဝးႀကီးဘဲ ခရစ္စတီရာနာ ရယ္....”
“ အို..ဆရာကလည္း....သူမ်ားက် မပို႔ခ်င္ဘူး..ဆရာ သုန္ၾတာ့က် အျမဲ လိုက္လိုက္ပို႔ေပးတယ္ကြာ..လုပ္ပါ ဆရာရယ္ … ဘတ္စ္ကား မစီးခ်င္ဘူး....ေနာ္.....ေနာ္လို႔...”
“ ေအး..ေအး...ငါပို႔ေပးမယ္...သြားေတာ့..သြားေတာ့..မနက္ဖန္ အမႈခ်ိန္းအတြက္ ျပင္ဆင္လိုက္ဦးမယ္ ..”
ခရစ္တီရာနာ တင္ပါးႀကီးေတြကို လႈပ္ခါၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲက ထြက္သြားပါတယ္ ။
မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ မွန္းေနရင္း သက္ျပင္းရွည္တခ်က္ ခ်လိုက္တယ္ ။
“ အင္း...ဒါႀကီး ၀ါးလိုက္ရရင္ စိမ့္ေနမွာဘဲ....ဝႉး.....”
ညေန ခရစ္စတီရနာကို အိမ္လိုက္ပို႔ရင္ ဘာမ်ား ႀကံစည္လို႔ ရမလဲ ေတြးေနရာက မိန္းမကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ သတိရသြားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မဆက္ျဖစ္ျပန္ဘူး ။ သူ႔႐ုံးခန္းထဲကို သုန္ၾတာ ဝင္လာတယ္ ။
သုန္ၾတာက သူ႔မိဘေတြနဲ႔ သြားစရာ ရွိလို႔ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္လို႔ လာေျပာတာ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း “ ေအး....ေအး..ျပန္ျပန္....” လို႔ ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္ ။ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ ႐ုံးက ႐ုံးေနာက္မွာ ေျမကြက္လပ္ႀကီး ရွိေနလို႔ ကားရပ္ဖို႔ အဆင္ေျပတာနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလုပ္ကို ကားေမာင္းတက္တယ္ ။ အိမ္မွာကလည္း ကားႏွစ္စီး ရွိတာေၾကာင့္ နဲနဲေသးတဲ့ Honda Fitကားေလးကို ခင္ဦးဦးျမင့္က ေမာင္းတယ္ ။ ညႊန္ခ်ဳပ္က သူနဲ႔ “ လျပည့္ဝန္း ”မွာ စားေသာက္ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တာကို ဘာလုပ္ရမလဲ ခုထိ မဆုံးျဖတ္နိုင္ေသးဘူး ။ သူနဲ႔ စားေနတုံး အသိတေယာက္ေယာက္ ေတြ႕သြားမွာကို စိုးရိမ္ေနမိတယ္ ။
သူ႔ကိုလည္း မျငင္းခ်င္ဘူး ။ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ မသိဘူး ။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္း ႏြယ္နီစိုး ဖုန္းေခၚတယ္ ။ ႏြယ္နီစိုးက တကၠသိုလ္မွာ ေလးႏွစ္တာ အတူတူ တြဲခဲ့ ခင္ခဲ့တဲ့
သူငယ္ခ်င္းပါ ။ ႏြယ္နီစိုးက ၿမိဳ႕ထဲမွာ အလုပ္လုပ္တယ္ ။ ႏြယ္နီစိုးက “ ခင္ဦးေရ....ငါ နင့္ေယာက်္ားကို ေကာင္
မေလးငယ္ငယ္တေယာက္နဲ႔ တြဲခုတ္သြားတာ ေတြ႕လိုက္တယ္..နင္သိထားရေအာင္ ငါေျပာျပတာ...” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အံ့ၾသသြားတယ္ ။
“ သူ႔ခ်ိန္ဘာပညာသင္ေလး ျဖစ္မွာေပါ့ ႏြယ္နီ..ဘယ္လိုပုံေလးလဲ...” လို႔ ျပန္ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့..“ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္
ေလးေလ....ေမာ္ဒယ္ဒီဇိုင္းေလး...အသားညိဳစိမ့္စိမ့္နဲ႔...” လို႔ ႏြယ္နီစိုးက ေျပာျပတယ္ ။ အင္း...ခ်ိန္ဘာဆင္းေနတဲ့
သုန္ၾတာ ဆိုတဲ့ ခ်ာတိတ္မဘဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။
အင္း..ကိုေအာင္..ကိုေအာင္...ေခြးၿမီးေကာက္ က်ည္ေတာက္စြပ္ ဘဲ ...။
အက်င့္က မေဖ်ာက္နိုင္ဘူး ။ ေတာ္ေတာ့္ကို တဏွာႀကီးတဲ့ ကိုေအာင္ ပါလား ...။
ကိုေအာင္နဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အိမ္ေထာင္က်တာ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ။
ကိုေအာင့္ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ရိုးသားႀကိဳးစားတဲ့ လူတေယာက္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္ ။ ကိုေအာင္ကလည္း ပိန္ပိန္ပါးပါး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္စားတတ္တဲ့ အယ္အယ္ဘီ ဘြဲ႕ရ တရား႐ုံးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနတေယာက္ ေလ ..။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ့ ေမြးေန႔ပြဲမွာ သိခဲ့ၾက ခင္မင္ခဲ့ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ သူက ခ်စ္ေရးဆိုလာေတာ့ သူ႔ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္ခံခဲ့တယ္ ။ တႏွစ္ေလာက္ ခ်စ္သူအေနနဲ႔ တြဲခဲ့ၿပီး သူနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့တယ္ ။ ခ်စ္သူ ဘဝမွာေရာ လက္ထပ္ၿပီးခါစမွာေရာ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို အရမ္းခ်စ္ၿပ ဂ႐ုစိုက္ျပတာဘဲ ။
သူဟာ ကာမရာဂစိတ္ႀကီးတာလည္း လက္ထပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိခဲ့ရတယ္ ။
ေန႔ေရာ ညေရာ ရာသီလာေနတဲ့အခ်ိန္ပါမေရွာင္ သူ႔အလိုကို လိုက္ခဲ့ရတာ ။ (အေပါက္ရွိသမၽွ ဘယ္အေပါက္မွ မလြတ္ေစရဘူး)ဆိုတာ ကိုေအာင့္ရဲ့လက္သုံးစကား တခုဘဲ ။ သူ အရက္မူးလြန္တဲ့အခါ ေရရြတ္ေလ့ရွိတၾက စကားေပါ့ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ပုေလြလည္း ေန႔တိုင္း ကိုင္ခိုင္း ေရွ႕ေပါက္တင္မက ေနာက္ေပါက္ကိုလည္း ေတာင္းလုပ္ခဲ့တဲ့လူ ..။
ကိုယ့္ကာမပိုင္ေယာက်္ားဘဲေလ ဆိုၿပီး သူေတာင္းဆိုသမၽွ ခင္ဦးဦးျမင့္ လိုက္ေလ်ာခဲ့တာခ်ည္းပါဘဲ ။ ေနာက္ေပါက္ကို လုပ္လြန္းလို႔ ေနာက္က်ရင္ အရစ္ျပဳံးၿပီး ဖင္ေတာင္ လုံပါေတာ့မလား ပူပန္ခဲ့ရတယ္ ။ ပုေလြ
ကိုင္ေပးရတာလည္း ႏႈတ္ခမ္းေတြ ပူထူရတာ ေန႔တိုင္းညတိုင္းလိုဘဲ ။
သုံးႏွစ္ေလာက္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ရွိလာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ရိုးလာတာလား မသိဘူး ။ လိင္ဆက္ဆံတာ က်ဲလာတယ္ ။ မအားဘူးကြာ..စာဖတ္စရာေတြ ရွိတယ္...ေနလို႔မေကာင္းဘူး ဆိုၿပီး သူ ခင္ဦး
နဲ႔ သိပ္ မဆက္ဆံေတာ့ဘူး ။
တေန႔လည္းက်ေရာ သူ႔ရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ ျဗဳံးကနဲ ေပၚလာပါေတာ့တယ္ ။
သူ အယ္လ္အယ္လ္ဘီ တက္တုံးက ေက်ာင္းေနဖက္ မိန္းမတေယာက္နဲ႔ နယ္မွာ အမႈသြားလိုက္ရင္း ျပန္ဆုံခဲ့ၾကရာ
က ဒီမိန္းမလည္း ရန္ကုန္ကို လာလည္ေရာ သူနဲ႔ ညိစြန္းၾကတယ္ေလ ။ ဟိုတယ္ခန္းတခုမွာ သူတို႔ ခ်ိန္းအိပ္ၾက
တယ္ ။ ဒီမိန္းမလည္း ကိုေအာင္ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းလာတယ္ ။ခင္ဦးဦးျမင့္ကေတာ့ ငါ့လင္က နံမည္ေက်ာ္ ေရွ႕ေနတေယာက္ ဆိုၿပီး သူ႔ကို အားလဲကိုး ယုံလည္း ယုံၿပီး ဘာမွ မသကၤာေတြ ဘာေတြ မျဖစ္ခဲ့ဘူး ။
ဒီိကိစၥ ေပၚလာတာက သူက ဟန္ေဆာင္ေကာင္းၿပီး ဒီမိန္းမကိုလည္း တခါတခါမွ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီး ဆက္ဆံေပမယ့္ ဒီ
မိန္းမဖက္က မေနနိုင္ျဖစ္လာၿပီး ညဖက္ သူ႔ဟန္းဖုန္းကို ဖုန္းဆက္ဆက္လာတယ္ ။ တခါတေလ သူက ေရခ်ိဳးေန
တုံး ဖုန္းက လာေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္က သူ႔ဖုန္းကို ေျပးကိုင္လိုက္တာေပါ့ ။ အေရးႀကီးတဲ့ အမႈသည္လား ဆိုၿပီး
ေစတနာနဲ႔ပါ ။ မိန္းမတေယာက္ ျဖစ္ေနတာလည္း မသကၤာ မျဖစ္ေသးပါဘူး ။ အမႈသည္လား..တဖက္က ေရွ႕ေန
လား ထင္မိခဲ့တယ္ ။
ေနာက္က်ေတာ့ ပိုပိုကဲလာသဲလာၿပီး ဘြင္းဘြင္းႀကီး ေပၚလာေရာ ။
ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သူ႔ကို စိတ္နာလိုက္တာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ။ သူ႔ပါးကိုလည္း ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ရိုက္ပစ္
သူ႔ဖင္ကိုလည္း ေဆာင့္ကန္ပစ္ခဲ့တာ ။ သူနဲ႔လည္း မေနေတာ့ဘဲ အမဝမ္းကြဲအိမ္မွာ သြားေနပစ္လိုက္တယ္ ။
သူက ငိုယိုၿပီး ေတာင္းပန္တယ္ ။ ျပန္လာေခ်ာ့တယ္ ။ ဟိုမိန္းမကိုလည္း မဆက္ဆံေတာ့ပါဘူး..ဂတိေတြ ေပး
တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ဘူးဆို ဖ႐ုံမသီးဘူး ဆိုတဲ့မိန္းမတေယာက္ဘဲေလ ။ သူ႔ကို ျပန္လက္မခံခဲ့ဘူး ။
ေနာက္ေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ မိသားစုေတြ လိုက္လာၾကတယ္ ။ သူတို႔က ေျမာင္းျမမွာ ေနၾကတာေလ ။ မိသားစု
ေတြက သူနဲ႔ ျပန္ေပါင္းဖို႔ နားခ်ၾကတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ့ အေမကလည္း တလင္တမယားဘဲ ေကာင္းပါတယ္လို႔
နားခ်သလို သူေျမးေလး ခ်ီခ်င္ေနၿပီ...သူမေသခင္ ေျမးေလး ခ်ီပါရေစ လို႔ အထပ္ထပ္ ေျပာဆိုတာနဲ႔ ကိုေအာင္
နဲ႔ ျပန္ေပါင္းထုပ္ခဲ့တယ္ ။ သူ႔ကိုေတာ့ ဟိုတုံးကလို မယုံၾကည္ေတာ့ဘူးေပါ့ ။
အခု ထပ္လုပ္ျပန္ၿပီလား မသိဘူး ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို ဖုန္းေခၚၾကည့္လိုက္တယ္ ။ သူ႔ဖုန္းက ပိတ္ထားသလား မသိဘူး ။ ေခၚလို႔ မရဘူး ။ ဒါ
ဆိုရင္ သူ တခုခု လုပ္ေနၿပီလား လို႔ ထင္မိလိုက္တယ္ ။ ဟိုတေလာကလည္း သီခ်င္းေရးဆရာေတြရဲ့ အမႈကို
လိုက္တဲ့အေၾကာင္း ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ သူ႔ပုံပါလာတာ ဟစ္ေဟာ့အဆိုေတာမေလးတေယာက္နဲ႔ တြဲရိုက္ထားတာ။
ခင္ဦးဦးျမင့္ သူနဲ႔ ဖိုက္လိုက္ရေသးတယ္ ။ သူက အမႈသည္ပါ..မယုံရင္ ေမးၾကည့္ပါ..ရိုးရိုးသားသားပါ လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျဖရွင္းတယ္ ။ ေတာင္းပန္တယ္ ။
အခုကိစၥကို သူနဲ႔ရွင္းၾကရအုံးမွာေပါ့ ။ ဒီတခါေတာ့ သူ႔ကို အၿပီး ကြဲပစ္လိုက္မယ္ ။
သူ႔႐ုံးခန္းကို ဆက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔တပည့္ သိန္းအုပ္ေက်ာ္နဲ႔ဘဲ တိုးတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က သူ တရား႐ုံးသြားတယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။ အင္းေလ..ခ်ိန္ဘာေကာင္မေလးဘဲ ျဖစ္မွာပါ ။ ေနာက္ကိုေတာ့ ခ်ိန္ဘာကို
မိန္းကေလး လက္မခံဖို႔ သူ႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကပ္ေပးရမယ္ ။
အပိုင္း ၃ ဆက္ရန္...
No comments:
Post a Comment