စိတ္ကူးမဲ့ကာမဘုံသို ့

စိတ္ကူးမဲ့ကာမဘုံသို႔

သရက္ၿမိဳ႕ ဟိုက္စကူးေက်ာင္းႀကီးမွာ ၿမိဳ႕၏အေနာက္ေျမာက္စြန္း ေတာင္ကုန္းကေလးတခုေပၚတြင ္တင့္ တယ္စြာ သပ္ရပ္လွပမႈျဖင့္ ရွိေနပါသည္။ ေျမာက္ဖက္ေဘာလုံးကြင္း တပ္ကြင္း လြင္ျပင္မ်ားဆီမွ တိုက္ခတ္လာေသာ ေလေျပေအး မ်ားမွာလည္း သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္သည္ႏွင့္အမၽွ ေအးလွပါသည္။
ထိုေလေျပေအးကို တိုက္ခတ္ခံရင္း ေက်ာင္းေဘးပတ္လည္၌ ေျပးကာခုန္ကာ ကစားေနၾကေသာ ကေလး သူငယ္ အရြယ္ေပါင္းစုံမွာလည္း ရႊင္ရြင္ျမဴးလၽွက္ ေပ်ာ္ျမဴးေနပါသည္။ ေက်ာင္းေဘးပတ္လည္တြင္ ရာသီမေရြး အပြင့္အဖူးမ်ားျဖင့္ျဖဴျဖဴေဖြးလၽွက ္ရွိေနၾကပါသည္။
ေက်ာင္း၏ ေျမာက္ဖက္သို႔ ထိုးထြက္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ ခန္းမေဆာင္ႀကီးေဘး ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ဇလပ္ပင္မ်ားသည္ ပိုမို၍ပြင့္ေနၾကပါသည္။ အပင္တိုင္း၏ေအာက္တြင္ ဇလပ္ပြင့္မ်ားသည္ ေႂကြက်လၽွက္ေကာက္ ပန္သူမ်ားကိုငံ့လင့္လၽွက္လဲေလ်ာင္းကာေနၾကေလသည္။ ထိုခန္းမႀကီး၏ အေရွ႕ဖက္ ကေလးမ်ား အနည္းငယ္ ရွင္းရာဘက္အုတ္ေလွခါးထစ္ေဘး ဇလပ္ပင္တြင္(၁၂)ႏွစ္၊ (၁၃)ႏွစ္ အရြယ္ကေလးမေလး (၅) ေယာက္ကို ျမင္နိုင္ပါသည္။ (၄)ေယာက္မွာ အပင္မ်ားေအာက္၌ ေႂကြက်ေနေသာ ဇလပ္ပြင့္မ်ားကိုေကာက္ကာ ႀကိဳးျဖင့္သီကုံးေန ၾကပါသည္။ ထိုထဲမွ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အျခားကေလးမ်ား နည္းတ ူ အပင္ေအာက္၌ ေႂကြက်လင့္ၿပီးေသာ အပြင့္မ်ားကိုေတာ့မေကာက္ ပင္ျမင့္ထက္မွာရွိေနသည့္ အပြင့္မ်ားကိုသာ အာ႐ုံျပဳရင္း မမွီတမွီေျခဖ်ားေလးကို ေထာက္ကာ လွေပ့ေခ်ာေပ့ ဆိုသည့္ ပန္းမ်ားကိုသာ ေရြးကာ ခူးဆြတ္ရင္း သီကုံးေနပါသည္။ အတန္ၾကာလၽွင ္ ေအာက္၌ ပန္းေကာက္ေနသူထဲမွ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ ထလာၾကကာ….
“ ပန္းကေလးေတြက သိပ္လွတာဘဲကြယ္…..မူေတာ့ အိမ္က် မမကိုေပးဖို႔ တကုံးရၿပီ ဆရာ…….”
“ အို…..ကိုယ္ေတာ ့ဆရာ ေမေမ့ကိုေပးမယ္….”
“ အို….ငါေတာ့ ဆရာ…..ဘုရားကို ကပ္လႈပူေဇာ္မယ္….”
“ အမယ္…..ငါေတာ့…..ဘယ္သူ႔ကိုမွမေပးဘူး…အိမ္နားက ေဒၚခင္တုတ္ကို(၂)ျပားနဲ ့ေရာင္းမယ္… ဒါမွ မုန႔္ဝယ္စားရမယ္….”
(၁၂)ႏွစ္ (၁၃)ႏွစ္ အရြယ္ကေလးမမ်ားမွာ သူတို႔လွဖို႔ထက္သူတို႔ႏွင့္ ပက္သက္သည့္ အႀကီးမ်ားလွဖို႔၊ ဘုရားတင္ဖို႔၊ မုန႔္ဖိုးရဖို႔သည္မၽွသာေတြးတတ္လၽွက္၊ တဦးစီကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုကိုယ္ေဖၚျပေနၾကသေလာက္ မတ္တပ္ရပ္လၽွက္မွခူးရင္း သီကုံးေနသည့္ ကေလးမေလးကေတာ့ သူတို႔အားလုံးသို႔ မ်က္လုံးေလးေစြ ၾကည့္ရင္း သူမသီကုံးၿပီးထးေသာ ပန္းကုံးကိုလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင ့္ေခါင္းထက္မွာ သီကာ ဝိုက္ပန္လၽွက္…….
“ ေဟ့….မလွလား…..ၾကည့္…ပန္းေတြက သိပ္လွတယ္…. ေအာက္က်ၿပီးသားလဲ မဟုတ္ဘူး….”
ထိုသို႔အေျပာလိုက္တြင္ အားလုံးေသာ ကေလးမမ်ားမွာ သူမဘက္သို႔လွည့္လၽွက္ ၾကည့္လိုက္ၾကပါသည္။
“ ေဟ့… ၾကည္က သိပ္လွတာဘဲကြယ္…..ေနာ္…”
မနာလိုဝန္တိုစိတ္ အလ်င္းမရွိၾကေသးေသာ အရြယ္မ်ားျဖစ္သည့္ အေလၽွာက္ဖြင့္ဖြင့္ကားကား ျဖဴသြယ ္ တန္းလၽွက္ကေလးမေလး အလွကို ေဝကာဆင့္ေနသည့္ ပန္းကုံးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ပန္းပန္သူကို ၾကည့္လိုက္ ျဖင ့္အားလုံးေသာ ကေလးမေလးမ်ားမွာ သူမကိုၾကည့္၍ သေဘာက်ေနၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကေလးအရြယ္ ဘာဝအလွတြင္သာ အျမဲမနစ္ေျမာတတ္ကစားဖို႔ကလဲ ရွိပါေသးသည္။
“ လာေဟ့… ဟိုဖက္ ကစား႐ုံထဲ သြားကစားရေအာင္…” ဟု သူတို႔ထဲမွ တစ္ေယာက္က စလိုက္ပါသည္။“ ေအး…လာသြား….ကစားမယ္……”
ထိုတစ္ေယာက္ကိုသုံးေယာက္က ေထာက္ခံသေလာက္က်န္တစ္ေယာက္ကေတာ့……………
“ ဟင့္အင္း….. ငါေတာ ့ေကာင္ကေလးေတြနဲ႔… သြားမကစားျခင္ဘူး…. ”
သူမမွာ အပ်ိဳကေလးလိုဟန္ျဖင့္ သည္အေျပာတြင္မ်က္လုံးကေလးေစြ လိုက္ပါေသးသည္။
“ ဒါျဖင့္…..မူတို႔သြားကစားမယ္….ၾကည္…..တစ္ေယက္တည္း ေနရစ္ေနာ္…”
ကစားဖ ို႔အေဖၚစပ္တိုင္း ေကာင္ကေလးေတြကိုအရြယ္ႏွင့္မလိုက္ ဂ႐ုစိုက္လၽွက္ အေၾကာင္းျပတတ္ေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကိုက်န္ကေလးမေလး (၄)ဦးမွာ ျမင္ျပင္းကပ္သလိုျဖင့္ တစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့လၽွက္ အနိမ့္ဖက္ဆီရွိ ကစား႐ုံဖက္သို႔ကေလးမ်ားပီပီ အေျပးကေလး လာခဲ့ၾကသည္။ ကစား႐ုံနားေရာက္မွအေျပးရပ္လၽွက္……
“ သကူ ေကာင္ေလးေတႏြ႕ေဲလး ဘာေလးျနဲ႔ကီးက်ယလ္ကိုတ္ာ သကူ သ႐ူ႔ည္းစားနမဲ့ွ စကားေျပာခ်င္ေနတာ…”
“ ဟုတ္ပါရဲ့သူကရည္းစားနဲ႔ဆရာ….” ဟု အားလုံးက ေထာက္ခံလိုက္ပါသည္။ သူတို႔ အရြယ္တြင္ ရည္းစား ဟူေသာစကား အဓိပၸါယ္ကိုျပည့္စုံစြာ နားမလည္ေသာ္လည္း မိန္းခေလးတစ္ဦးႏွင့္ေယာက်ာ္းေလးတစ္ဦး ရင္းႏွီးစြာ ေပါင္းေနမႈကိုေတြ႕လၽွင္သို႔ေသာ္ ကေလးပီပီ ကစားရင္း ရင္းႏွီးစြာေပါင္းသင္းမႈကိုေတာ့မဟုတ္ပါ။ အရြယ္ႏွင့္ မမၽွ ဟန္ပန္မ်ားလၽွက္ကေလးမဆန္ေသာ အမႈအရာမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ေရာေႏွာေနသူကိုဆိုလၽွင္ ရည္းစားဟု အဓိပၸါယ္ကိုမသ ိ ဘဲ လူႀကီးစကားတစ္ခုကိုမွတ္ယူစြပ္စြဲ တတ္ပါသည္။
သူတို႔အားလုံး ကစား႐ုံထဲသို႔ ဝင္စတြင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထိုင္၍ က်န္ခဲ့ရာဖက္သ ို႔ လွမ္းၾကည့္မိလိုက္သည္။ ဟုတ္ပါသည္ (၁၂)ႏွစ္အရြယ္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ ေယာက်ာ္းကေလးမ်ား ေသာကစား႐ုံထဲသို႔ မလိုက္ခ်င္ဟ ု ေျပာၿပီး ေနခဲ့လၽွက္သူမေဘးမွာေတာ့ အခု(၁၄)ႏွစ္ အရြယ္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္က ထိုင္ေနပါသည္။ ထို ေကာင္ေလး၏ လက္ထဲတြင္ ေက်ာင္းေရွ႕ပန္းၿခံတြင္းတြင္သာ ရွိလၽွက္ မာလီအလစ္တြင္သာ ခိုးယူရနိုင္ေသာ ႏွင္းဆီနီရဲရဲေလး တစ္ပြင့္ကိုကိုင္လ်က္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သ ို႔ လွမ္းေပးေနပါသည္။ သည္ပန္းကိုပင္ (၁၂)ႏွစ္အရြယ္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကေတာ့ မ်က္ႏွာကေလးငုံ႔ကာ မ်က္လုံးကေလးကိုေစြလၽွက္ ၾကာမူပါပါ ျဖင့္လွမ္းယူေနပါသည္။ ဒါကေတာ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္ လူမမယ္ကေလး ဘဝ အသက္(၁၂)ႏွစ္အရြယ္ကပင္ ျဖစ္ပါေလေတာ့သည္။

Xxxxxxxxxxxx

ငယ္စဥ္ကပင္စ၍ အလွႀကိဳက္မႈအေကာင္းႀကိဳက္မႈမ်ားျဖင့္ နစ္မြန္းလၽွက္မိဘ အေျမႇာက္အစားကိုခံကာ ပ်က္စီးခဲ့ရေသာ သူမ၏ေပါ့ေလၽွာ့ေသာ စိတ္ဓါတ္တြင္ ငယ္စဥ္ကပင္ ရည္းစားထားခ်င္သည့္စိတ္ျဖင့္ဆယ့္သုံးႏွစ္ ဝင္ခါစကပင္ အတန္းတူ ကစားဖက္ လူလွလူေခ်ာ လူခန႔္ကေလး ေမာင္ျမႏွင့္ခ်စ္ႀကိဳးသြယ္ခဲ့လၽွက္ ရည္းစား ျဖစ္ခဲ့ရ ေလသည္။
xxxxxxxxxxxx
တစ္ ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ဆိုေသာ အခ်ိန္ကာလသည္ေက်ာင္းတက္ေက်ာင္းဆင္းရင္းျဖင့္ပင္ တရက္ၿပီး တရက္၊ တစ္လၿပီး တစ္လ တႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ ္ ေျပာင္းလဲ၍လာခဲ့ရ ေခ်ၿပီးျဖစ္၍ ယခုဆိုလၽွင္ ေမာင္ျမဦးက (၁၈)ႏွစ္၊ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က (၁၆)ႏွစ္ ေက်ာ္ခဲ့ေပၿပီ။ ဒီႏွစ္ကုန္၍ စာေမးပြဲေအာင္လၽွင္ သူတို႔သည္ တကၠသိုလ္ပညာေရးကို တက္လွမ္းၾကေပေတာ့မည္။
ငယ္ငယ္ကထဲက ခႏၶာကိုယ္မွာ အရြယ္ႏွင့္မမၽွေအာင္ ဖြ႕ံၿဖိဳးလာသည့္ နည္းတူသူမ၏အတြင္းစိတ္မ်ားႏွင့္ ေသြးသားမ်ားသည္လည္း ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီစြာ ဖြံ့ၿဖိဳးလာခဲ့ရေပၿပီ။ သည္မွာတင္ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတတ ္ သည့္ အတိုင္း ဆႏၵတည္းဟူေသာ အလိုရမၼက္သည္ သူမ၏ရင္ထဲတြင္ေပါက္ဖြား တည္ရွိလာခဲ့ရေပသည္။သူမတင္လား ဆိုေတာ့လဲမဟုတ္ပါ။ ျမဦးက သူမထက္ပင္အသက္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္္မၽွ ႀကီးသူျဖစ္၍ သူလဲပဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္နည္းတူရင္ထဲတြင္ ဆႏၵတရားတို႔သည္ကိန္းေအာင္းျဖတ္တည္လၽွက္ ရွိေနရေပသည္။
“ ၾကည္ၾကည္မေန႔က ညေနက ဘာလို႔ မလာတာလဲ ငါျဖင့္ေစာင့္လိုက္ရတာ…..”
“ ျပင္းလို႔ပါ… အကိုဦးရာ တေန႔တေန ့ဒီစကားေတြခ်ည္း ထိုင္ထိုင္ၿပီး ေျပာေနရတာ…”
“ အို…ကိုယ့္ ရည္းစားမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး အတူထိုင္ေနရတာဘဲ ၾကည္ၾကည္ရာ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းပါတယ္….”
“ ဟင့္အင္း….. ၾကည္ေတာ့ ပ်င္းတယ္… ေနာက္ဆိုအကိုေခၚရင္ မလာေတာ့ဘူး.. ”
“ ဟင္…… ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ… ”
ရိုးအလွသူ ျမဦးမွာ ရင္ထဲရွိသည့္အတိုင္းပင္ ေျပာခ်လိုက္သည္။ သူ၏ရင္ထဲတြင္လည္း တကယ္ပင္ စိတ္ ညစ္ညဴး၍ ႀကံရာမရျဖစ္၍ သြားရသည္။
“ အကိုကလဲ သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြဆို သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာဘဲဟာ ၾကည္သြားေတာ့မယ္….”
ျမဦးကိုေက်ာခိုင္းၿပီးမွ အသံကို ႏွိမ့္၍ ေျပာကာ သူ႔မ်က္ႏွာကိုမွလွည့္၍မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ လြယ္အိတ္ကေလး တရမ္းရမ္းျဖင့္ထြက္ခြာသြားေလၿပ ီျဖစ္သည္။
“ သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြဆို သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာဘဲ ဟာ ” ဆိုေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ စကားေလးသည္ ျမဦး၏နားထဲတြင္ ပဲ့တင္ေတြထပ္၍ ၾကားေယာင္ေနရေလသည္။
ရိုးအလွေသာ ျမဦးကေတာ့ သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြသည္ သူႏွင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔ကဲ့သို႔ပင္ရွိလိမ့္မည ္ ဟုသူကေတြးထင္ထားခဲ့သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ စကားကို မၾကားဘူးစဥ္ကေတာ့ သူ၏စိတ္ထဲတြင္အမ်ားတကာ အတြဲေတြလိုဘာမွ ဆန္းျပားစြာရွိလိမ့္မည္ဟ ုမထင္ခဲ့။ ခုေတာ ့သူမသိေသာ အခ်က္ကို ျမင့္ျမင့္ၾကည္က ေထာက္၍ ျပသြားခဲ့ေပၿပီ။
“ ဘာေတြမ်ား ထူးျခားလို႔ပါလိမ့္ ” ဟူေသာ ဆန္းစစ္မႈအေတြး ေတြက ျမဦး၏ေခါင္းထဲသို႔ဝင္၍ လာခဲ့ရသည္။ ဒါဆိုရင ္သူမ်ားသမီးရည္းစားေတြ သည္သူတို႔သမီးရည္းစားေတြထက္ ဘာေတြထူးျခားေနသည္ဆိုသည္ကို ျမဦး တစ္ေယာက္ သိရွိရန္လိုလာေပသည္။ သိခ်င္လာတာႏွင့္အမၽွ သိေအာင္လုပ္ရေပေတာ့မည္။ ထိုသို႔အေတြးေတြ ရႈပ္ရွက္ခတ္ကာေနစဥ္မွာပင္ ျမဦး၏ေခါင္းထဲသို႔ အလင္းေရာင္ တစ္ခ်က္ထြက္ေပၚ၍လာရသည္။ ဒါကေတာ့ သူတို႔ႏွင့္ အနီးစပ္ဆုံး သမီးရည္းစားစုံတြဲျဖစ္သည့္ကိုဘသိန္းႏွင့္မခင္တိုးတို႔ စုံတြဲပင္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ျမဦးသည္ ကိုဘသိန္းႏွင့္မခင္တိုးတို႔စုံတြဲကိုသြား၍သတိရလိုက္မိစဥ္မွာပင္ ေန႔လည္က သူႏွင့္သံေခ်ာင္းတို႔အတူေလၽွာက္လာ စဥ္ ကိုဘသိန္းႀကီးက သံေခ်ာင္းကိုမခင္တိုးထံသို႔ေစခိုင္းသံၾကားလိုက္ရသည္။
ဒီည ကိုဘသိန္းႀကီးက မခင္တိုးဆီသြားမယ္တဲ့ ………
သံေခ်ာင္းက ျမဦးကို အာေခ်ာင္ၿပီး ျပန္ေျပာျပတာကေတာ့ မခင္တိုးႀကီးအိမ္က လူႀကီးေတြ အလစ္မွာ ၿခံထဲသို႔ ည (၉) နာရီေလာက္ဆင္းခဲ့ရန္ကိုဘသိန္းက မခင္တိုးကို ေျပာခိုင္းသည္ဟု ျမဦးသိထားရသည္။
ဒါဆိုရင ္ၾကာပါတယ္ဒီညဘဲ သူတို႔အတြဲေတြ ဘယ္လိုလဲဆိုတာကို ျမဦးစုံစမ္းရေပေတာ့မည္။ မခင္တိုး တို႔အိမ္ဆို သည္မွာလည္း တျခားေဝးေဝးလည္း မဟုတ္။ ျမဦးတို႔အိမ္၏ အေနာက္ဖက္တြင္ကပ္လၽွက္ျဖစ္သည္။ ၿခံစည္းရိုးကလည္း ခိုင္ခိုင္မာမာရွိသည္ မဟုတ္ေတာ့ျမဦးတစ္ေယာက္(၉)နာရီထိုးသည္ႏွင့္ အသာေလး မခင္တိုးတို႔ ၿခံဖက္သို႔ ေမွာင္ရိပ္ခို၍ ဝင္လာခဲ့သည္။မခင္တိုးတို႔တအိမ္လုံးမွာ မီးေရာင္ဆို၍ ဘာမၽွမျမင္ရ။ လူႀကီးေတြဘဲ မရွိလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္အိပ္ပဲ အိပ္ ကုန္ၾကလို႔လားေတာ့မသိ၊ တအိမ္လုံး တိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ လဆန္း (၁၂)ရက္၏ ည (၉)နာရီထိုး လေရာင္က သစ္ရြက္ေတြ ၾကားမွာ ဝိုးတဝါးထိုးက်၍ ေနသည္။ ေတြ႕ပါၿပီ ၿခံထဲရွိပိေတာက္ပင္ ပတ္လည္တြင္ဝိုင္း၍ ရိုက္ထားေသာ ဗ်က္ (၂) ေပခြဲေလာက္ရွိေသာ ခုံေပၚတြင္ ကိုဘသိန္း တစ္ေယာက္ေျခတြဲေလာင္းခ်ကာ ထိုင္၍ေနသည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ကိုဘသိန္းကိုလွမ္း၍ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည့္တခဏမွာပင္ ျမဦး၏ေဘးဖက္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ တစ္စုံတစ္ဦး ေလၽွာက္၍လာသည္ကို သတိထားမိလိုက္သျဖင့္ ျမဦးသည္အနီးတြင္ရွိေသာ စပယ္႐ုံေဘးရွိ ေမွာင္ရိပ္ ထဲသို႔ ေျပး၍ကပ္ကာ ပုန္း၍ေနလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ ့ သူ၏အၾကည့္က ထိုေနရာသို႔ လွမ္း၍ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေလၽွာက္လာသူမွာ မခင္တိုးပင္တည္း။
မခင္တိုးသည္ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေလၽွာက္၍လာရင္းက ကိုဘသိန္းရွိရာသို႔ပိေတာက္ပင္ႀကီးဆီသို႔ဦး တည္၍ သြားေတာ့ရာ ျမဦးကလဲ ခါးေလးကိုကုန္း ဇက္ကေလးကို ပု၍ေမွာင္ရိပ္က ိုအကာအကြယ္ယူကာ ပိေတာက္ ပင္ႀကီး ေဘးရွိ ဇီဇဝါပန္းျခဳံၾကား ေဘးေမွာင္ရိပ္ထဲသို႔ တိုး၍ဝင္လိုက္သည္။ ျမဦးေရာက္ရွိသြားေသာ ေနရာမွာ ကိုဘသိန္းထိုင္ေနသည့္ ေနရာႏွင့္ဆိုလၽွင္ (၅)ေပခန႔္သာေဝးမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္သူေရာက္ေနေသာေနရာမွာ ပိေတာက္ပင္ႀကီး၏ အရိပ္ကလည္း ထပ္ဆင့္ ထိုးက်၍ေနၿပီး ဇီဇဝါပန္း႐ုံ၏ အရိပ္ကလည္း ရွိေနေလရာ အေတာ္ေလး ပင္ ေမွာင္မဲ၍ ေနသည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ဇီဇဝါပန္း႐ုံႀကီးေဘး ေရာက္လာစဥ္မွာပင္မခင္တိုးကလဲ ကိုဘသိန္းႀကီး၏ ေရွ႕သို႔ေရာက္၍ လာခဲ့ေခ်ၿပီ။
“ ေစာင့္ေနတာ ၾကာၿပီလား ကိုသိန္း….”
“ အင္း ….အတိုးကလဲ ၾကာလိုက္တာကြာ… လာပါ ့လာပါ ့မလားလို႔…”
“ လူႀကီးေတြ အိပ္ေအာင္ ေစာင့္ရေသးတယ္ အကိုရဲ ့… ”
မခင္တိုးက ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ ကိုဘသိန္း၏ ေဘးသို႔ဝင္၍ ထိုင္လိုက္လၽွင္ ဘာမေျပာ ညာမေျပာႏွင့္ ကိုဘသိန္းႀကီးက မခင္တိုးကို ဖက္၍ ပါးေလးႏွစ္ဖက္က ို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ပင္ ေမႊးၾကဴ၍ ေနေလေတာ့သည္။ မခင္တိုးေတာ ့ ဘယ္လိုေနသည္ မသိေပ။ ျမဦးတစ္ေယာက္ေတာ့ အသက္ရႈေနတာပင္ ရပ္သြားမတတ္ျဖစ္၍ သြားရေလသည္။ အလဲ့… မခင္တိုးကလဲ အာဂပင္ သူမ၏လက္တဖက္က ကိုဘသိန္းႀကီး၏ ခါးႀကီးကိုပင္ျပန္၍ ဖက္ထားေသးသည္။
ကိုဘသိန္းႀကီးက မခင္တိုး၏ မ်က္ႏွာေလးကို ေမႊးၾကဴရ႐ုံျဖင့္ အားရပ ုံမေပၚေသးပါ။ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းထူထူႀကီး က မခင္တိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလေတြေပၚသို႔ ဖိကပ္၍ စုတ္နမ္းေနေတာ့ရာ က်န္ေနေသာ မခင္တိုး၏ လက္ေလးတစ္ဖက္ ကပါ ကိုဘသိန္း၏ ေက်ာျပင္ႀကီးက ိုဖက္၍ထားၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အတင္းပင္ တိုး၍ ဖက္လိုက္ၾကသည္ကိုျမဦးက သဲကြဲစြဲျမင္လိုက္ရသည္။ မခင္တိုး၏ မ်က္လုံးေတြကလဲ မွိတ္၍သြားသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။
ျမဦးတစ္ေယာက္ဘယ္လိုျဖစ္လာသည္မသိ။ တကိုယ္လုံး ထူပူ၍လာရာက နတ္က်သလို တုန္တုန္ယင္ယင္ ျဖင့္ ျဖစ၍္လာရေတာသ့ည။္ ဒအီခ်နိမ္ွာပင္ ျမဦး သတထိားမလိကိုတ္ာက သမီးရည္းစား နစွ္ေယာက္ေတရြ႕င္ စကားေတြ ေဖါင္ေလာက္ ေအာင္ေျပာသည္ဟု သူသိထားသည္မွာ မွားယြင္း၍ေနပါၿပီေကာ။ ကိုဘသိန္းႏွင့္မခင္တိုးတို႔ စကားေတြ ဘာမၽွမေျပာလိုက္တစ္ခြန္းႏွစ္ခြန္းသာ ေျပာရ ေသးသည္ကို သူၾကားလိုက္ရသည္ဟု ေတြးေတာလိုက္မိသည္။ျမဦးတစ္ေယာက ္ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ကိုဘသိန္းက မခင္တိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မလြတ္တမ္း ငုံခဲထားရင္း ကပင ္သူ၏လက္ႀကီးတဖက္က မခင္တိုး၏နို႔အုံေတြကို အက်ီေပၤၚမွာပင္ ဆုတ္နယ္ေခ်မြ၍ ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက ္ ရသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ပင္ ကိုဘသိန္းႀကီးက မခင္တိုး၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ခါးမွေပြ႕ကာ ခုံတန္းေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္၍ ခ်လိုက္ေလသည္။ မခင္တိုးတစ္ေယာက္ ပက္လက္ေလး ျဖစ္သြားစဥ္မွာပင္ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေပၚမ ွပါ၍သြားေသာ ကိုဘသိန္းႀကီးသည္ လက္တဖက္က မခင္တိုး၏ အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္လိုက္ရာက အက်ႌရင္ဘတ္ႏွစ္ျခမ္းကို ဘယ္ညာဖြင့္ဟ လိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ ့ကိုဘသိန္းေတာ ့ဘယ္လိုေနသည္မသိျမဦးတစ္ေယာက္ ကေတာ့ ရင္ထဲတြင္ ဒိန္းကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး သူ၏မ်က္လုံးေတြကိုလည္း မ်က္ေတာင္ ခတ္ရန္ပင္ ေမ့၍ သြားရေလသည္။
ေဘာ္လီအက်ႌအတြင္းမွျပည့္အံကာ ထြက္ေနေသာ မခင္တိုး၏ နို႔အုံသားေတြသည္အိေဖါင္း၍ လေရာင္ ေအာက္မွာပင္ ေဖြးႏွစ္၍ ေနေလသည္။ မက္ေမာစရာ ေကာင္းလွလြန္း၍ ကိုဘသိန္းသည ္သူ၏ေခါင္းႀကီး ငုံ႔၍ တရႈံ႔ရႈံ႔နမ္း၍ေနေလသည္။ ၿပီးေတာ ့ကိုဘသိန္း၏ လက္က အၿငိမ္မေနဘဲ မခင္တိုး၏ ေဘာ္လီအက်ီမွ ခ်ိတ္ေတြကို ပါျဖဳတ၍္ေနေလသည။္ ၿပီးေတာ့ သမူ၏ေဘာလ္ီ အက်ကႌို လႏွ၍္ တငလ္ကိုရ္ာက ကဘိုသနိ္းသညမ္ခငတ္ိုး၏န႔ေိုတြကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုတ္နယ္၍ေနျပန္ေလသည္။ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ လေရာင္ေဖြးေဖြးတြင္ျဖဴေဖြး၍ေနသည္။
ကိုဘသိန္းကစိတ္ေတြ အလြန္ပင္ ထလာပုံျဖင့္ မခင္တိုး၏နို႔ေတြကို အတင္းပင္ငုံ႔၍ စို႔ေလေတာ့သည္။ ျမဦးတစ္ေယာက္ကေတာ့ မတ္တတ္ပင္ မဟုတ္နိုင္ေတာ့။ ဒူးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္၍လာရေပၿပီ။ ၿပီးေတာ့ တခါဘူးကမွ မျဖစ္ေပၚခဲ့ရဘူးေလေသာ ခံစားမႈေတြကလဲ သူ၏တကိုယ္လုံးတြင္ ရွိန္းဖိန္းကာ ျဖစ္ေပၚေနလၽွက ္ သူ၏ ပုဆိုးတြင္းမွ ဖြားဘက္ေတာ္ႀကီးက ေတာင္မတ္၍ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ကိုဘသိန္းကေတာ ့တရႈးရႈး တရွဲရွဲျဖစ္၍လာရာက မခင္တိုး၏ထဘီကိုပင္ လွန္၍တင္လိုက္ရာက သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးတြင္ဝင္၍ ဒူးေထာက္ကာ ထိုင္လိုက္ေလေတာ့သည္။
မခင္တိုး၏ေပါင္တံႀကီးေတြမွာ လေရာင္တြင္ျဖဴေဖြး၍ေနၿပီး တလုံးတခဲႀကီးျဖစ္ကာ တပ္မက္စရာႀကီးပင္သူ တခါဘူးကမၽွမျမင္ဘူးေလေသာ အရြယ္ေရာက္ၿပီး မိန္းမတစ္ေယာက္၏မျမင္အပ္ေလေသာ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္း ေတြကိုျမဦးသည္တစ္ခုခ်င္း ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ျမင္ေနရေခ်ၿပီ။ ဒါ့အျပင ္ယခုသူ႔ေရွ႕မွျမင္ကြင္းကလည္း သူ ၾကားဖူးနားဝသာ ရွိခဲ့ဖူးသည္။ မျမင္ခဲ့ဘူးေလေသာ ျမင္ကြင္းပင္တည္း။
သူမ၏ေပါင္ျဖဴျဖဴႀကီးႏွစ္လုံးၾကားတြင္ကိုဘသိန္းကဝင္၍ ထိုင္လိုက္ရာက ဒူးေထာက္၍ သူ၏ပုဆိုးကိုခၽြတ္ ကာ ခ်လိုက္ေတာ့သည္ႏွင့္ မခင္တိုး သည္လည္းသူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကိုဆြဲ၍ေထာင္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ဒီအခ်ိန ္ မွာပင္ကိုဘသိန္းကသူ၏ လီးတန္ႀကီးကိုကိုင္၍ လီးတန္ႀကီးထိပ္ႏွင့္ မခင္တိုး၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုလုံး ကိုထိကာ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလၽွာက္အထက္ေအာင ္စုန္ဆန္ကာ ပြတ္တိုက္ေပးေနေလသည္။ “ အ…အကိုသိန္း….ဟင့္ …ေတာ္ေတာ္ၾကာ လူႀကီးေတြနိုးလာရင္ခက္မယ္..”
မခင္တိုး၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္လည္း ေစာက္ရည္မ်ားမွာ စိမ့္၍ထြက္ေနေခ်ၿပီ။ မခင္တိုးမွာ ဒီ့ထက္ပိုၿပီးစိတ္ မရွည္နိုင္ေတာ့ေပ။ အေနရ အထိုင္ရ ခက္ေနပုံရသည္။
မခင္တိုးတစ္ေယာက္တည္းပင္ ေနရထိုင္ရ ခက္လွသည္မဟုတ္။ ျမဦးသည္လည္း ဒူးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသျဖင့္ မတ္တပ္မရပ္နိုင္သျဖင့္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္သည္။ ေဟာ ခုတစ္ခါ ထိုင္၍ၾကည့္ရသည္မွာ အားမရသျဖင့္ ျမဦးတစ္ေယာက္မတ္တပ္ထ၍ ရပ္ကာၾကည့္ေနျပန္ေလၿပီ။ မခင္တိုး၏ အေျခအေနကို ရိပ္စားမ ိ ေလေသာ ကိုဘသိန္း ကလည္း လက္တဖက္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုေပၚတြင္ လက္ညႇိုး လက္မတို႔ ျဖင ့္အသာေလးဖိကာျဖဲလိုက္ၿပီး သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေတ့ကာဖိ၍ လိုးသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။ “ အ…အမေလး…ဟင္း ….အရမ္း…အရမ္းႀကီးဘဲ… အကိုသိန္း ကလဲ…. ဒီမွာ….နာသြားတာဘဲ…. ဟြန္း…”
မခင္တိုးက သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ခၽြတ္ကာမူမူ စူစူေလးေျပာလိုက္သည္။
“ ေတာ္ေတာ္ နာသြားလားဟင္…..အကိုေလာႀကီးသြားလို႔ပါ….”
“ နာတာေပါ့… ေျဖးေျဖးလုပ္လဲရတာဘဲ….ဟာ…. “
“ ခုေရာ…. ဆက္ၿပီး….နာေနေသးလား…”
“ ကဲပါ….မနာေတာ့ပါဘူး… လုပ္မွာ လုပ္ပါေတာ့လူႀကီးေတြနိုးလာရင္ ခက္မယ္..”
သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ကိုဘသိန္း၏ လီးတန္ႀကီးမွာ တဆုံးဝင္လၽွက္ တစ္လစ္ႀကီးျဖစ္ေနသည္ကို အား မလို အားမရျဖစ္လၽွက္လီးတန္ႀကီးကလဲ မလႈပ္ရွားဘဲၿငိမ္ေနေလေတာ ့အဆမတန္ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပင္းျပလာရ ေသာ မခင္တိုးက ကိုဘသိန္းျမန္ျမန္လိုးေစရန္ လူႀကီးေတြကို အေၾကာင္းျပလၽွက္ေလာေဆာ္လိုက္သည္။ ဒါကိုပင ္ ျမဦးက မေယာင္မလည္ျဖင့္အိမ္ႀကီးဖက္ကို လွည့္၍ ၾကည့္လိုက္ေသးသည္။ ကိုဘသိန္းကေတာ ့သူ၏ လီးတန္ႀကီး ကိုညင္သာစြာ ဆြဲ၍ထုတ္ လိုက္ရာက စ၍လိုးေနေခ်ၿပီ။ (၁၀)ခ်က္မၽွ ခပ္ေျဖးေျဖးလုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အားမရနိုင္ျဖစ္ လာရေသာ ကိုဘသိန္းသည္ စိတ္ထင္တိုင္း ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။
မခင္တိုး ခမ်ာမွာေတာ့ မ်က္လုံးႏွစ္လုံး စုံမွိတ္ထားရင္း ဟင့္ကနဲ အင့္ကနဲပင္ျဖစ္ကာ အားပါးတရႀကီးကို ေကာ့ေပးေနေတာ့သည္။ ဒါ့အျပင ္မခင္တိုးက သူမ၏ ဒူးေကြးကာ ေထာင္ထားေသာ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ကုန္း၍ လိုးေနေသာ ကိုဘသိန္း၏ တင္ပါးေျပာင္ေျပာင္ႀကီးေပၚသို႔ ခ်ိတ္ကာတင္လိုက္ၿပီး ေစာေစာကထက္ပင္တိုး၍ ေကာ့ေပးေနျပန္ပါသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ အေတာ္ပင္ရႊဲစိုေနၿပီျဖစ္ေသာ မခင္တိုး၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးေၾကာင့္ “စြပ္”ကနဲ “ႁပြတ္”ကနဲ “ဖြတ္”ကနဲ အသံေတြ မွာလည္း တေျဖးေျဖး သိသိသာသာပင္ ထြက္ေပၚလာျပန္ပါသည္။
ျမဦးခမ်ာမွာေတာ့ ဆက္လက္၍ၾကည့္ဖို႔ရာ မစြမ္းေတာ့ေပ။ သူ၏တကိုယ္လုံးရွိ အားအင္ေတြမွာလည္း ဘယ္ကိုေရာက္သြားသည္မသိ တကိုယ္လုံးခ်ိနဲ႔ကာေနသည္။ ဒါတင္မကေသး ရင္ထဲတြင္လည္း ဟာတာတာ ဆာတာတာျဖင့္ အသက္ရႈရတာလဲ ရင္ေမာကာ ၾကပ္၍ေနေလသည္။ ဒါ့အျပင ္ရင္ေတြလဲ တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနၿပီး ကိုဘသိန္း၏ ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္လႈပ္ခါေနေလေသာ မခင္တိုး၏ နို႔အုံႀကီးေတြကိုပင္ ေျပး၍ ကိုင္လိုက္ခ်င္သည္။ ၿပီးေတာ ့သူ၏အာ႐ုံထဲတြင္လည္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္က ိုျမင္ေယာင္၍ ေနရေလသည္။
ျမဦးသည္ ရပ္၍ေနရာမွ အသာပင္လွည့္၍ေမွာင္ရိပ္ကိုခိုကာ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ အျပန္လမ္းခရီးတြင္ေတာ ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ေျပာသည ့္“ သူမ်ား သမီးရည္းစားေတြဆို သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ ္” ဆိုတာ ဒါကိုဘဲ ေျပာတာလားမသိ အို… ဒါဘဲရွိတာဘဲ ဒါကိုဘဲ ေျပာတာ ေသခ်ာပါတယ္။ ငါတို႔ ကိုဘသိန္းက မခင္တိုးကို လုပ္သလိုျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို လုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္။ သူေျပာတာ ဒါဘဲျဖစ္မွာပါ။ ေသခ်ာပါတယ္… အင္း… ဒီညကေတာ့ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး နက္ျဖန္က ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ဒါေပမဲ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္အိမ္က လူႀကီးေတြ ေစ်းထဲတြင္ဆိုင္သြားထြက္ၾကသျဖင့္ေန႔ခင္း ဘက ္ျမင့္ျမင့္ၾကည္ပဲရွိမည္။
ျမင့္ျမင့္ၾကည္သာရွိမည္ မနက္ျဖန္ ငါသြားျဖစ္ေအာင္သြားရမည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ခုလဲ ျမင့္ျမင ့္ ၾကည္ကို ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား သူ႔အိမ္ေရွ႕ဖက္ျဖတ္၍ ေလၽွာက္ဦးမည္ဟုလည္း အရမ္းကိုႂကြတက္ေနေသာ ျမဦးက စဥ္းစားေတြးေတာကာ ထြက္လာခဲ့သည္။ အမွန္ေတာ့ ကိုဘသိန္းႏွင့္ မခင္တိုးတို႔သည္ ကိုဘသိန္းက အသက္ (၂၄)ႏွစ္၊ မခင္တိုးက အသက္(၂၂)ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ သမီးရည္းစား ျဖစ္ၾကသည္မွာ (၆)ႏွစ္မၽွရွိခဲ့ၿပီး ခုလိုလင္မယားမက် ျဖစ္ေနခဲ့သည္မွာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ပင္ ရွိေနၿပီဆိုသည္ကိုေတာ့ ျမဦးတစ္ေယာက္မသိရွာပါေပ။ျမဦးႏွင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔ သမီးရည္းစား (၂)ေယာက္တြင္ေတာ့ ျမဦးက (၁၇)ႏွစ္ေက်ာ္ (၁၈)ႏွစ္အတြင္း၊ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က (၁၆)ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ သာရွိေနေသးသည္ကိုေတာ့ ျမဦးသည္ ျပန္လည္၍ မဆန္းစစ္ခဲ့မိေခ်။ ဒါ့အျပင ္သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ ကာမကိစၥကို ယခုမွလက္တည့္စမ္းရန္ ႀကံရြယ္႐ုံသာ ရွိၾကေသးၿပီး ေျပာရမည္ဆိုလၽွင္ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ပါးျဖဴျဖဴမို႔မို႔ေလးမ်ားကိုပင္ တခါဘူးကမၽွ မေမႊးၾကဴခဲ့ဖူးေခ်။ ခုေတာ့ျဖင့္ အတုျမင္ အတတ္သင္ ဆိုတာမ်ိဳးလို ျမဦးတေယာက္ တည္ၿငိမ္ေနေသာ သူ၏ရင္တြင္ဂယက္လွိုင္းတို႔သည္ ေၾကာက္ခမန္း လိလိရိုက္ခတ္၍ေနရၿပီ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“ ျမင့္ျမင့္ၾကည္….. ေရာ့….”
“ ဘာတုံး….သံေခ်ာင္း…ရ..”
“ ျမဦးက နင့္ကို စာေပးခိုင္းလိုက္လို႔…”
“ အံမယ္…..ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေပးစမ္းပါအုံး….”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္က သံေခ်ာင္းလွမ္း၍ ေပးေနေသာစာရြက္ေခါက္ေလးကို လွမ္းယူ၍ စာရြက္ေခါက္ေလးကို ျဖန႔္ကာ ဖတ္လိုက္ေလသည္။
ၾကည္ၾကည္……………… 
ကိုဦး ေန႔လည္(၁၂) နာရီၾကည့္အိမ္ကို လာခဲ့မယ္။ၾကည္နဲ႔ (၂) ေယာက္ထဲ ေတြ႕ခ်င္တယ္… ဆက္ဆက္ေစာင့္ေနပါေနာ္….. ခ်စ္တဲ့ ကိုဦး
စာရြက္ေလးကိုဖတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ျပဳံး၍ ရယ္က်ဲက်ဲေလး လုပ္လိုက္သည္။
“ ေအး…. လာခဲ့လို႔ေျပာလိုက္ သံေခ်ာင္း…ငါေစာင့္ေနမယ္.. သူ႔ကို စာကူးခိုင္းစရာရွိတယ္….”
“ ေအး…ေအး….ငါေျပာလိုက္မယ္….”
သူမ၏ေရွ႕မွသံေခ်ာင္းထြက္သြားသည္ႏွင ့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ စာရြက္ေလးကို တခါျဖန႔္၍ ဖတ္ကာ ျပဳံးလိုက္ ျပန္သည္။ ၿပီးမွ စာရြက္ေလးကိုေသခ်ာစြာျပန္ေခါက္ၿပီး သူမ၏လက္ကေလးျဖင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ ေလေတာ့သည္။
ရင္ထဲတြင္ ပီတိေတြဖုံး၍ သြားခဲ့ရေသာ္လည္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ ျမဦးကို မယုံရဲေသး။ ဒါမ်ိဳး ျမဦးက မခ်ိန္းစဖူး အခ်ိန္းထူးလာသျဖင့္သာ သူမ၏ ရည္းစား ျမဦးတစ္ေယာက္ အဆင့္ေတြတက္ကာ တိုးတက္လာၿပီဟု ေတြးလိုက္မိရင္း ပီတိျဖစ္ကာ ျပဳံးမိျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ျမဦးက ေရာက္လာလၽွင ္ဘာေတြေျပာဦးမည္မသိ။ မနက္ျဖန္ေက်ာင္းမတက္နိုင္၍ ခြင္တိုင္ခိုင္းၿပီး ျပန္သြားဦးမည္လားမသိ။
စဥ္းစားမိရင္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္က ထပ္မံ၍ ျပဳံးလိုက္မိျပန္သည္။ အဲေတာ့ သူက (၂)ေယာက္ခ်င္း ေတြ႕ခ်င္တယ္တဲ ့ ဘာမ်ားလဲမသိဘူး။ ကိစၥမရွိဘူး ေန႔ခင္းဖက္အိမ္တြင္ လူႀကီးေတြ တစ္ေယာကမွမရွိ ေစ်းထဲမွဆိုင္တြင္ေရာက္ေန ၾကမည္။ အင္း(၂)ေယာက္ထဲ(၂)ေယာက္ထဲ။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ခ်ိန္းဆိုလာခဲ့ေသာ ျမဦး၏စာေၾကာင ့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ အေတြးနယ္လြန္ေနမိပါေတာ့သည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxx
ညကျမဦးတစ္ေယာက္ မခင္တိုးတို႔ၿခံထဲမွ ျပန္၍ထြက္လာခဲ့ၿပီး သူ၏အိပ္ခန္းထဲသို႔ ဝင္ကာ အိမ္ေပၚသို႔ပင္ ျပန္၍မတက္ေတာ့ဘဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔အိမ္ဖက္သို႔လာကာ အိမ္ေရွ႕လမ္းမမွျဖတ္၍ေလၽွာက္ရင္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကို သူမ၏အိမ္ဖက္သို႔လွည့္၍ ၾကည့္ကာရွာေဖြၾကည့္မိသည္။ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏႐ုပ္သြင္က ို လတ္တေလာ အေတာ္ပင္ေတြ႕ခ်င္ေနေလသည္။သူ႔ကိုယ္သူလဲ ဘာျဖစ္မွန္းမသိေပ။
ဒါေပမဲ့လည္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔တအိမ္လုံးသည္ ေမွာင္မဲကာ တအိမ္လုံး အိပ္၍ေနၾကေခ်ၿပီ။ဒါေတာင္မွျမဦးက ဇြဲ မေလၽွာ့ေသးဘဲ သူမ၏အိမ္ေရွ႕သို႔ တစ္ေခါက္ျပန္၍လွည့္လာကာ ျဖတ္၍ေလၽွာက္ကာ ၾကည့္မိပါေသးသည္။ ျမဦးတစ္ေယာက္ဘယ္လိုေဝဒနာေတြ ကပ္ေရာက္စြဲညႇိလာသည္ဟု မဆိုသာ။ တစ္ညလုံးကိုအိပ္၍မရနိုင္ေအာင ္ ျဖစ္ေနရသည္။ ညဘက္ အေပါ့အပါး သြားခ်င္၍ထေတာ ့ေနာက္ေဖးက တံခါးကိုဖြင့္ရင္း မခင္တိုးတို႔အိမ္ဖက္ကိုပင္ သူသည္ ရပ္၍ၾကည့္ေနမိခဲ့ေသးသည္။
တညလုံး အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေသာ ျမဦးတစ္ေယာက္မနက္မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္၍ ေပ်ာ္သြားသျဖင့္ နံနက္(၈) နာရီေက်ာ္မွအိပ္ရာကနိုး၍ လာခဲ့သည္။ သည့္ေနာက္လမ္းထိပ္ကိုထြက္ကာ သံေခ်ာင္းကိုရွာ၍ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထ ံ စာသဝဏ္လႊာပါးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မ ွစိတ္ခ်လက္ခ်ျဖင့္ အေမေပးလိုက္ေသာ မုန႔္ဘိုး(၅)ျပားျဖင့္ ဘာဘူႀကီးဆိုင္ တြင္လက္ဘက္ရည္ဆိုင္သို႔ဝင္၍ ေသာက္ခဲ့ေသးသည္။
ေန႔လည္(၁၂)နာရီ မထိုးမွီမွာပင္ ျမဦးသည္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔အိမ္ရွိရာသို႔ထြက္၍လာခဲ့သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ တို႔အိမ္မွာ တိုက္ခံႏွစ္ထပ္အိမ္ျဖစ္သည္။ သူေရာက္သြားေတာ့ အိမ္ေရွ႕တံခါးမွာ အဆင္သင့္ဖြင့္ထားသျဖင့္ ခါတိုင္း လိုပင္ျမဦးသည္ အိမ္ထဲသို႔ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေအာက္တစ္ခုလုံး တိတ္ဆိတ္၍ေနသည္။ အိမ္ေရွ႕တြင္ ဘယ္သူမွမရွိျမဦးသည္ေအာင္ထပ္တြင္ပင္ရွိေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အိပ္ခန္းရွိရာသို႔ေလၽွာက္၍လာခဲ့သည္။
ေရာက္ပါၿပီ ျမဦးတစ္ေယာက္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္ပါၿပီ။ တံခါးပိတ္ထားသျဖင့္လက္ျဖင့္ အသာေလးတြန္းၾကည့္ေတာ ့တံခါးရြက္(၂)ခ်ပ္သည္ေစ့ထားသျဖင့္သူအသာအယာ တြန္းလိုက္သည္တြင္ ခပ္ဟဟ ေလးပြင့္၍သြားသည္။ ေတြ႕ပါၿပီ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က ိုမွန္တင္ခုံေရွ႕တြင္ ထိုင္၍အလွျပင္ေနသည္ကို ေရခ်ိဳးၿပီးကာစေတာ့ ဟုတ္မည္မထင္။ တံခါးဝကို ခပ္ေစာင္းေစာင္းေလး ေနာက္ေက်ာေပး၍ထိုင္ေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထံသို႔ျမဦး၏ အၾကည့္ေတြက ေရာက္သြားၿပီး တခဏမွာပင္မို႔မို႔ေလးေဖါင္း၍ေနေသာ သူမ၏ရင္အုံေလးႏွင့္ ကား၍ အိေဖါင္းကာ ျပည့္တင္းေနေသာ သူမ၏တင္သားေတြဆီသို႔ ျမဦး၏အၾကည့္ေတြက ေရြးခ်ယ္၍ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရေလၿပီ။
မခင္တိုးေလာက္ေတာ ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ ကိုယ္လုံးမဖြံ့ၿဖိဳးေသးဘဲ သူ႔ဟာႏွင့္သူေတာ့ကိုယ္လုံးမွာ အေတာ္ေလး လွ၍ေနသည္ဟု ျမဦးက မွတ္ခ်က္ခ် လိုက္မိရင္း ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အိပ္ခန္းထဲသို႔လွမ္း၍ ဝင္လိုက္ရာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ သူ႔ဆီသို႔လွည့္အၾကည့္ျဖင့္ဆုံၾကေလသည္။
“ လာ…ကိုဦး….ထိုင္ေလ….”
“ အင္း…” အခန္းထဲတြင္ ထိုင္စရာေနရာရွာလိုက္ေတာ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္အိပ္သည့္ ကုတင္ေလး တစ္လုံးသာရွိသည္။ ျမဦးကလဲ အရင္ျမဦးမဟုတ္ေတာ့ ခပ္တန္းတန္းပင္ ဝင္၍ထိုင္လိုက္သည္။ ကုတင္ေလးေပၚသို႔ ျမဦးတစ္ေယာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီးသည္ႏွင ့္တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ မွန္ေရွ႕မွထကာ သူရွိရာသို႔လာသည္။ ထိုသ ို႔ လာရင္းမွပင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က…..“ ကိုဦးက …….. ၾကည္ကို (၂)ေယာက္ထဲေတြ႕ခ်င္တယ္ဆို…”
“ အင္းေလ …. “
“ ဘာျဖစ္လို႔လဲ…”
“ တို႔ သမီးရည္းစားေတြဘဲဟာ (၂)ေယာက္ထဲဆိုေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွိတာေပါ့…..”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏မ်က္ႏွာေလးသည ္ျပဳံးစစေလးျဖစ္၍သြားရာကပင္ျမဦး၏ ေဘးကုတင္ေပၚသို႔ သူမ၏ ကိုယ္ လုံးေလးကို ထိုင္၍ခ်လိုက္ေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ထံမွ ေမႊးပ်ံ႕ေသာသင္းရနံ့တို႔သည္ ျမဦးဆီသို႔ တည့္တည့္မတ္ မတ္ပင ္ဝင္ေရာက္၍လာရာက ျမဦး၏ရင္ကိုထိုးဆြ၍ေနေခ်ၿပီ။ ျမဦးသည ျမင့္ျမင့္ၾကည္ရွိရာဖက္သ ို႔ငဲ့ေစာင္းကာ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဒီေန႔တြင္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္ခါတိုင္းေက်ာင္းတက္ေက်ာင္းဆင္း သြားစဥ္ကထက္ပင္ ပို၍လွေနသည္။ ေသေသခ်ာခ်ာကို ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ အလွျပင္ထား ပုံရေလသည္။ ၿပီးေတာ့သူမ၏မ်က္ႏွာေလးက ငုံ႔ လၽွက္ကုတင္ေဘး ၾကမ္းျပင္ကိုစူးစိုက္ကာၾကည့္ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသားမွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္စကား မဆိုမိၾကေခ်။
အိမ္ႀကီးတစ္ခုလုံးကလည္း တိတ္ဆိတ္၍ ၿငိမ္သက္၍ေနသည္။ တခ်က္တခ်က္တြင္အခန္းျပဴတင္းေပါက္မွ ဝင္၍လာေသာ ေလေျပေလးမ်ားသည္သာ ျမဦးႏွင့္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔ကို တိုးေဝွ႕ျဖတ္သန္းလၽွက္ရွိသည္။ ျမင့္ျမင ့္ ၾကည္ႏွင့္ ယွဥ္တြဲ၍ ထိုင္ေနရာက စိတ္ေတြလႈပ္ရွား၍ လာရေသာ ျမဦး၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ပုခုံးဆီသို႔ က်ေရာက္၍သြားရာက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ႏုေထြးေသာ ပုခုံးလုံးလုံးေလးကို သူ၏လက္ဖဝါးျဖင့္ဆုတ္ကိုင္လိုက္ရင္း……
“ ၾကည ့္ကိုဦးက ိုခ်စ္လား….ဟင္…”
ျမဦး၏စကားသံက ပုံမွန္ထက္တုန္ခါ၍ ေနရသလိုျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မို႔ေမာက္ေမာက္ ေလးျဖစ္၍ေနေသာ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာသည္လည္း နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီေလးျဖစ္၍ေနသည္။ ျမဦး၏ တုန္လႈပ္လွိုုက္ဖိုေသာ အေမးစကားကို ၾကားရစဥ္ အခါမွာပင ္ရင္ထဲတြင္ေႏြးကာ သြားရေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ ျမဦးကိုလည္း အံၾသ၍သြားရသည္။ ဒါ့အျပင ္သူ၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း ေၾကနပ္၍သြားရသည္။ “ အင္း….”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္က တိုးတိုးေလး ေျဖလိုက္ရင္းကရီေဝေသာ မ်က္လုံးအစုံျဖင ့္ ျမဦးကို လွည့္၍ၾကည့္လိုက္ သည့္ခဏမွာပင္ ျမဦးႏွင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႔၏ မ်က္ႏွာႏွစ္ခုတို႔မွာ ထိလုမတတ္ျဖစ္၍သြားခဲ့ရၿပီး မ်က္လုံးခ်င္းလည္း ဆုံစည္း၍ သြားခဲ့ရေပသည္။ က်န္ေနေသာ ျမဦး၏လက္တဖက္က သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးေပၚသို႔ထပ္မံ၍ က်ေရာက္ လာခဲ့ရၿပီးခဏမွာပင္ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကိုယ္လုံးေလးကိုဆြဲယူကာ ဖက္လိုက္ရာက သူမ၏ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ ပါးမို႔ျဖဴျဖဴေလးမ်ားအား ေမႊးၾကဴလိုက္ေပေတာ့သည္။
ခ်စ္စရာ့အသြင္ မ်က္ႏွာေလးကိုေမာ့၍ ေပးလိုက္မိရင္းကပင္ ရင္ထဲမ ွ ျပင္းျပလာေသာ ပီတိအဟုန္တို႔ ေၾကာင့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ျမဦး၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ျပန္၍ဖက္တြယ္လိုက္မိပါသည္။ သည္လိုအခ်ိန္မ်ိဳး သည္လ ိုအျပဳ အမႈမ်ိဳးကို စိတ္ကူးယဥ္ကာ ေမၽွာ္လင့္ခဲ့ရေလေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္၊ သူမ၏ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြသည္ ျပည့္စုံခဲ့ရေပၿပီ။ သူမသည္ျမဦးကိုလည္း နားမလည္နိုင္စြာ ျဖစ္ရလၽွက္အံၾသေက်နပ္၍လည္း ေနမိသည္။ ျမဦး နမ္းသည္ကို အားရေၾကနပ္စြာ အနမ္းခံေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးသည္ပင္ ျပဳံးေရာင္ေလးသန္း၍ ေနရေလသည္။ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္က ိုသာမက နဖူးဆံစပ္ေလးမ်ားႏွင့္ ေမးဖ်ားကေလးကိုပင္ ေမႊးၾကဴကာ နမ္းေနပါေသးသည္။ၿပီးေတာ့မွျမဦးကသူ၏ မ်က္ႏွာကိုအသာခြာကာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ မ်က္ႏွာေလးကို စိမ္းစိမ္းေလးတစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့မွ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ႏႈတ္ခမ္းလုံးလုံးေလးေတြေပၚသို႔ ဖိကပ္ကာစုပ္နမ္း လိုက္ပါေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးစလုံး၏ အစိမ္းသက္သက္ရွိေလေသာ ေသြးသားတို႔သည္ ဟုန္းကနဲ ႏွိုးႂကြကာထ၍ လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ဒီလိုနမ္းရင္းမွပင္ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို တေျဖးေျဖးအိပ္ယာေပၚသို႔ လွဲခ်ေပး လိုက္ရင္းမ ွျမဦးသည္သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကိုတင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ထားေနမိသလို ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ ျမဦး၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကိုအတင္းပင္ သိမ္းၾကဳံး၍ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္မိပါသည္။
ၿပီးေတာ့လဲ အတုျမင္ အတတ္သင္ဆိုသလို ျမဦးသည္ သူဖိထားေလသည့္အတိုင္း သူ၏လက္ေတြက အၿငိမ္မေနဘဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ တကိုယ္လုံးကို ပြတ္သပ္ေန႐ုံမၽွမက တင္သားလုံးလုံး ေဖါင္းေဖါင္းေတြကိုပါ ဆုတ္ နယ္ေပးေနျပန္သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာေတာ့ဘယ္လိုျဖစ္မွန္း သူမကိုယ္သူမပင္မသိ။ တကိုယ္လုံး ဖ်ဥ္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ခံစားေနရာမွ တကိုယ္လုံးအားအင္ေတြ ဆုတ္ေလၽွာ့လာသလို ႏြမ္းနယ္လာေလသည္။ ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ ဝတ္ထားေသာ အက်ႌေလးေပၚမွ သူမ၏စူစူမို႔မို႔ ေရႊရင္ႏွစ္မႊာက ိုဖိကပ္ကာနမ္းေနသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ျမဦးက ရင္ေစ ့ အက်ႌေလးမွ ၾကယ္သီးေတြကို တစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။
ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာေတာ ့ပက္လက္ေလးလွန္ကာ ရီေဝေသာ မ်က္လုံးေလးမ်ားျဖင့္ ျမဦးကိုၾကည့္လၽွက္ေမာင ့္ မ်က္ႏွာ တစ္ရြာထင္ ဆိုတာလို ျမဦးျပဳသမၽွႏုရေတာ့မည့္ အသြင္ျဖင့္ ၿငိမ္သက္၍ ပက္လက္ေလးလွဲေနသည္။ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခုလုံးမွာ ၿငိမ္သက္၍ေနေသာ္လည္း သူမ၏အတြင္းစိတ္မ်ားမွာ လႈပ္ရွားေနသည္ ဆိုသည္ကိုေတာ့ လက္ဖ်ားႏွစ္ဖက္ဆီမွာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား၏ လက္ဆစ္ေလးမ်ားကို တစ္ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ခ်ိဳးေနသည္ကို ျမင္ရျခင္းျဖင့္ သိသာနိုင္ေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေဘာ္လီအက်ႌမွ ၾကယ္သီးမ်ားမွာအားလုံး ျပဳ တ္ထြက္သြားခဲ့ၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ ့ျမဦးသည္သူမ၏ ေဘာ္လီအက်ႌေလးကို လွန္တင္လိုက္ေလရာ ေဖါင္းမို႔မို႔ေလးျဖင့္ သူမ၏ နို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရစဥ္ခဏမွာပင္ျမဦးသည္ငုံ႔၍အတင္းပင္စို႔ပါေတာ့သည္။
“အိုကနဲ” ျဖစ္သြားရေလေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ခမ်ာမွာေတာ ့ခံစားရခက္လြန္းသျဖင့္ သူမ၏ေက်ာျပင္ေလးကို ေကာ့၍ေကာ့၍ ေပးေနမိ႐ုံမွတပါး တစ္ျခားဘာမၽွ မတတ္နိုင္ေတာ့ေပ။ အဲ….တျခား သူမတတ္နိုင္တာ တစ္ခုက ေတာ့၊ သြယ္လၽွျဖဴေဖြးေလေသာ သူမ၏လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင ့္ ျမဦး၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ေပြ႕ဖက္ကာထားျခင္းပင ္ ျဖစ္သည္။ သူမ၏မ်က္လုံးေလးေတြကလဲ စင္းေနေခ်ၿပီ။ ျမဦး၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ ထက္ေအာက္စုံဆန္ ပြတ္သပ္ေပးေနပါသည္။ သည္မွာပင္ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေပါင္တံႏွစ္ဖက္ကို တဖက္မွ တဖက္သို႔ကူးလိုက္သန္းလိုက္လုပ္ကာ ေပါင္ရင္းမွေပါင္ဖ်ားနားသို႔ပါ စုံဆန္ပြတ္ေပးေနပါသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေပါင္လုံးႀကီးေတြမွာ အၿငိမ္ေန၍မရေတာ့ပါ။ လႈပ္လႈပ္ရြရြပင္ျဖစ္ေနရေခ်ၿပီ။
ျမဦးသည္ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ နို႔အုံေလးေတြကို တဖက္မွတဖက္သို႔ ေျပာင္း၍စို႔ေပးေနရင္းကပင ္ျဗဳံးကနဲၾကဳံး၍ ထလိုက္ရာမွ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးက ိုဆြဲမကာ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပင ္သူသည္အက်ႌကိုမခၽြတ္ေတာ့ဘဲ ပုဆိုးခါးပုံစက ို ဆြဲျဖဳတ္ခ်လိုက္ရင္း သူမ၏ထဘီေလးကိုလည္း ခါးဆီသို႔လွန္၍တင္လိုက္ ေလေတာ့သည္။
“ အို…ကိုဦး…ဘာ…ဘာလုပ္မလို႔လဲ….မလုပ္နဲ႔ေလ…အို…အဟင့္…”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္ သည္မၽွအထိမရည္ရြယ္ခဲ့ရိုးအမွန္ပါ။ ဒီေလာက္ အထိလည္း အရဲစြန႔္ရန္ မရည္ရြယ္ခဲ့ေပ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာဆိုသျဖင့္ၾကားဖူးနားဝျဖင ့္စိတ္ကူးယဥ္၍ ရင္ခုန္မိခဲ့ေသာ္လည္း ဒီလိုကိုယ္ ေတြ႕ ၾကဳံလာျပန္ေတာ့ ထိတ္လန႔္၍ မရဲတာအမွန္ပင္။ လက္ေလးက သူမ၏ထဘီေလးကိုလွမ္း၍ဆြဲကာ အတင္း ဖုံးရင္း ကမန္းကတန္းျငင္းဆန္လိုက္ေပမဲ့လည္း မုန္ယိုေသာ ဆင္တေကာင္ပမာ ျဖစ္၍ေနေလေသာ ျမဦးကလဲ လုံးဝအေလၽွာ့မေပးေတာ့သျဖင့္သူမ၏ျငင္းဆန္မႈမ်ားသည ္အခ်ီးႏွီးျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။တခဏအတြင္းမွာပင္ျမဦးသည္ သူမ၏ေျခေထာက္ေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားလိုက္ရာ တဆတ္ဆတ္ ျဖစ္ေနေလေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးကိုျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အေမႊးႏုေလးမ်ားစိမ္းေနကာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလး ျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားသ ို႔ေတ့ကာဖိသြင္းေနေလသည္။
“ အို…အို… ကို.. ကို….ဦး…”
ပထမဆုံး အေတြ႕အၾကဳံကလည္းျဖစ္၊ ရမက္ဆႏၵေတြကလဲ အဆမတန္ျပင္းထန္ ေနေလေတာ့ သူ၏ လီးတန္ႀကီးမွာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ ဝင္၍မသြားဘဲ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုက ိုဟိုေထာက္ဒီထိုး ျဖစ္ေနရသလို ေစာက္ပတ္ဝထိပ္နားရွိေစာက္ေစ့ေနရာေလးကိုလည္း လီးတန္ႀကီး ထိပ္က ဖိ၍ဖိ၍ ထိုးေနေလေတာ ့ျမင့္ျမင့္ၾကည္တစ္ေယာက္မွာ ဆက္၍ ျငင္းဆန္ရန္ပင ္သတိမရေတာ့ဘဲ ၾကက္သီးေတြ တဖ်န္းဖ်န္း ထလၽွက္ရွိရာ မထူးေတာ့ပါဘူး ဒီလိုဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲဟူေသာ အေတြးျဖင့္လက္တဲ့စမ္းရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ရေပၿပီ။
ဟိုထိုးဒီေထာက္ျဖင့္ ျဖစ္ေနေလေသာ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီးထိပ္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခု အစပ္ေလးႏွင့္ ေစာက္ေစ့ေလးကိုပါ ဖိသိပ္ေနေတာ ့သူမ၏ရမၼက္စိတ္ေတြက ိုတမင္ပင္ထိုးဆြေနသလို ျဖစ္ေနၿပီး ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ “အို” ကနဲ “အို”..ကနဲ ျဖစ္ကာတသိမ့္သိမ့္တုန္ ေနရေလေတာ့သည္။ သူမ၏တကိုယ္လုံးသည္ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ေႏြးကနဲ ေအးကနဲျဖင့္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနရေလသည္။ ျမဦး၏နဖူးဆံစပ္တြင္လည္း ေခၽြးဥ ေလးမ်ား စိမ့္၍ထြက္လာခဲ့ေလၿပီ။ ျမဦးသည္ ဟင္းကနဲသက္ျပင္းခ်ရာက သူ၏အက်ႌကိုဆြဲ၍ ခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ ထိုေနာက္ သူ၏လက္တဖက္က သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ေဖါင္းေဖါင္းေလးမ်ားဆီသို႔ တုံရီစြာျဖင့္ လွမ္း လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မရဲတရဲျဖင့္ေဖါင္းအိေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက ိုအသာေလး ျဖဲလိုက္ေတာ့သည္။
“ အို…. အကို…”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ သူမ၏မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံးကို စုံမွိတ္လိုက္ရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကိုလဲ တဖက္သို႔ ေစာင္းငဲ့ကာ လႊဲလိုက္ေလေတာ့သည္။ ေမႊးညႇင္းႏုေလးမ်ား စိမ္းျမျမျဖင ့္ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသား ေဖါင္းေဖါင္းေလး ႏွစ္ခုျပဲဟသြားေလေသာအခါတြင္ေတာ ့နီရဲလၽွက္ အထပ္ထပ္အလႊာလႊာပမာျဖစ္၍ေနေလေသာ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားသည္ စိမ့္ထြက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားေၾကာင့္ ေျပာင္လက္ ရႊမ္းစိုစြာျဖင့္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ရေလသည္။ ထိပ္ဖက္တြင္ ေငါက္ေတာက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ေစာက္ေစ့ေလးကလဲ ရဲရဲနီ၍အသဲယားစဖြယ ္ျဖစ္ေနေလသည္။
ေျပာင္တင္းကာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္၍ထြက္ေနေသာ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီး ထိပ္ဖူးႀကီးသည္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝ အတြင္းသားႏုႏုေလးမ်ားကို ပူေႏြးစြာျဖင့္ ေတြ႕ထိလာေတာ့ေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ အသက္ကို ဝေအာင ္ရႈလိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္ခုက ိုတင္းတင္းေလးေစ့ကာ မာန္တင္းလိုက္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ရမၼက ္ ေဇာေတြျပင္းျပကာ စိတ္ေတြမထိန္းနိုင္ေသာ ျမဦးသည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ေခါင္း ႏုႏုေလး ထဲသို႔ တအားပင္ဖိ၍ သြင္းလိုက္ေလသည္။
“ ျဗစ္…ျဗစ္…အား…အမေလး…. ေသပါၿပီ…. ကၽြတ္….ကၽြတ္…ကၽြတ္…”
ျမင့္ျမင့္ၾကည္မွာ သူမ၏ခါးေသးေသးေလးသာ ေကာ့တက္သြားသည္မဟုတ္။ သူမ၏ေက်ာျပင္သည္လည္း ေကာ့၍တက္သြားရေလသည္။ ၿပီးေတာ ့ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အသားေလးမ်ားသည္ တဆတ္ဆတ္တုန္၍ေနသည္။ သူမ၏ ေစာေစာက ေစာင္းငဲ့ထားေသာ မ်က္ႏွာေလးကေတာ ့ေမာ့၍လာေပမဲ့ မ်က္ႏွာလွလွေလးမွာ ရႈံ႔မဲ့ေနေလသည္။ျမဦးသည္ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာ ျဖစ္သြားၿပီး ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိျဖင့္ ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္း မသိေအာင ္ ျဖစ္ေနေလသည္။ ၿပီးေတာ့မွ ျမဦးသည္ သတိရသြားၿပီး လီးတန္ႀကီးကိုဆြဲ၍ ခၽြတ္ေတာ့မယ္လုပ္ၿပီးမ ွမခၽြတ္ျဖစ္ေတာ့ ဘဲ လီးတန္ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံးက ိုျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တဆုံးသြင္းလိုက္ကာ သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ ကိုယ္လုံးေပၚသ ို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးက ို ေထြးဖက္ကာ နို႔ေလးႏွစ္လုံးက ို ဘယ္ျပန္ညာျပန ္စို႔ေနေလေတာ့သည္။
ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ အေတာ္ပင္နာေအာင့္၍သြားေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္သည္ နဂိုကပင္ရမၼက္ထန္ တဏွာႀကီး ေသာ ဗီဇကပါလာ၍လားမသိ။ နာလြန္း၍ေအာ္ဟစ္ကာ ညီးတြားလိုက္ရေသာ္လည္း သူမ၏ေအာ္ဟစ္ညီးတြားသံ ေလးအဆုံးတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲ နာက်င္၍ေအာင့္သြားကာ မခ်ိမဆန႔္ခံစား လိုက္ရသည္ကိုပင္ ရင္ထဲတြင္ ေၾကနပ္သြားရသည္။ ထို႔ေနာက္ တဆက္တည္းမွာပင္သူမ၏ခႏၶာကိုယ္တြင္းမ ွရမၼက္ေသြးမ်ားသည္ပို၍ျပင္းထန္စြာ ထႂကြ လာရေလသည္။
အရွက္တရားဆိုသည္ကေတာ ့သူမ၏ရင္ထဲတြင္လုံးလုံးလ်ားလ်ား ပင္မရွိေတာ့ေပ။ ၾကည့္ပါအုံး နို႔စို႔ေနေသာ ျမဦးထံသို႔ သူမ၏နို႔ေတြကိုပင္ ေက်ာေလးေကာ့ကာ ေကာ့ကာျဖင ့္ပင့္ကာေပးေနသလို တတ္ကၽြမ္းမႈမရွိေသးသျဖင့္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားသထက္ကားကာ ေစာက္ပတ္ေလးကို ျမဦး၏ လီးတန္ႀကီးအရင္းသို႔ အတင္းပင္ ဖိကပ္ေပးေနမိေခ်သည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကေတာ့ တဖက္ကျမဦး၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကိုသိမ္းၾကဳံး ဖက္ထားၿပီး က်န္လက္တဖက္က ျမဦး၏ဦးေခါင္းမွ ဆံပင္ေတြကို လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ထိုးသြင္းကာ အားမလို အားမရျဖင့္ထိုးဖြ၍ေနေလသည္။
ျမဦးမွာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္ နာလြန္း၍ေအာ္သျဖင့္ အရွိန္သတ္ လိုက္ရေလသည္။ သူ၏စိတ္ေတြကေတာ့ အဆမ တန္ ရမၼက္ေတြ ထန္ေနရေလသည္။ လိုးခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလာေသာ ျမဦးက ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏ အေျခအေနက ို ၾကည့္လိုက္သည္။ “နာေသးလား”ဟုေမးရန္ စိတ္ထဲက ႀကံလိုက္ေပမဲ့လည္း ပါးစပ္ကေျပာမထြက ္ျမင္ရေသာအေၿခ အေနကေတာ ့ျမင့္ျမင့္ၾကည္တေယာက္ နာက်င္ပုံမရေတာ့။
ျမဦး၏ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္ အင့္ကနဲတခ်က ္ျဖစ္သြားရေသာ္လည္း မာေၾကာလြန္းေသာ လီးတန္ႀကီးေၾကာင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေလးမ်ားမွာ အီဆိမ့္သြားရသလို ရင္ထဲတြင္လည္း ေက်နပ္သြားရသည္။ ျမဦး ကလည္း ညႇာတာရေကာင္းမွန္း မသိဘဲအတင္းပင္ေဆာင့္လိုးေပေတာ့ရာ ေစာက္ပတ္ အသစ္စက္စက္ေလးျဖင့္ အလိုးခံေနေသာ ျမင့္ျမင့္ၾကည္က နာက်င္မႈေတြကို ပူးတြဲခံစားေနရေပမဲ့လည္း ဒီလိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္တာကိုပင္ သူမစိတ္ထဲတြင ္အားရေၾကနပ္ေနရေလသည္။
ျမဦးကေတာ့ သူ၏ကိုယ္လုံးႀကီးကို သူမ၏ကိုယ္ေပၚမွႂကြကာ ေဘးတဖက္တခ်က္ဆီတြင္လက္ေထာက္၍ စိတ္ထင္တိုင္း ေဆာင့္ေနသျဖင့္ျမဦး၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားမွာ အထူးပင္ျပင္းထန္လွကာ ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ တခါဘူးကမွ မၾကဳံခဲ့ဖူးေလေသာ ထူးျခားလွသည ့္အရသာကို တေမ့တေမာႀကီး ခံစားေနရေလသည္။ ျမင့္ျမင့္ၾကည္၏စိတ္ထဲ ရင္ထဲတြင္လည္း ျမဦးက ိုခင္တြယ္သည့္စိတ္ ခ်စ္တဲ့စိတ္မ်ားပို၍ ပို၍လာရသလို ျမဦးကလဲ ျမင့္ျမင့္ၾကည္အေပၚတြင္ ၾကင္နာစိတ္မ်ား ခ်စ္စိတ္မ်ား ပိုလာေလေတာ့သည္။ မၾကာလိုက္ပါေခ်။ ျမဦး၏လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ အတင္းေဆာင့္ကာ လိုးသြင္းၿပီး ဖိကပ္ လိုက္ခ်ိန္မွာပင ္ျမင့္ျမင့္ၾကည္ကလဲ သူမ၏ေစာက္ပတ္ကို အတင္းပင္ေကာ့တင္ေပးကာ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံး၏ ခႏၶာ ကိုယ္ႏွစ္ခုသည္ တလြန႔္လြန႔္တြန႔္၍သြားရပါ ေလေတာ့သည္။
“ ၿပိဳင္တူၿပီးလၽွင္ ေကာင္းနိုင္ပါသည္ ”
ၿပီးပါၿပီ။