ငရဲၾကီးတာ မမသိတယ္

ငရဲႀကီးတာ မမသိတယ္
Credit>>

ဒီေန႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ အျပင္ထြက္မစား .. ။ ၿပီးခဲ့ေသာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ မွာ ပြဲဆက္ေတြ မ်ားခဲ့ ၿပီး အစားေတြ မဆင္ျခင္ခဲ့ ။ ျပန္ေလ်ာ့ရမည္ ..။ မနက္ က ထည့္ခဲ့တဲ့ သေဘၤာသီး နဲ႔ စပ်စ္သီး ဘဲ ဆာမွ စားေတာ့မည္ လို႔ စဥ္းစားထားသည္ ။
( သက္သက္ . .နင့္ကို . .ခင္ခ်ိဳအုံး ေျပာျပတဲ့ ငရဲအေၾကာင္း ဆိုတာ ေျပာျပပါအုံး . .) ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သူမ ႐ုံးခန္း အျပင္ဘက္ မွာ ထမင္းဘူး ထိုင္စားေနၾကတဲ့ စာေရးမေလး ႏွစ္ေယာက္ စကားသံကို ၾကားလိုက္ရ သည္ . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ႐ုံးခန္းထဲမွာ ရွိေနတာကို မသိၾကဘူး . .။ အင္းေလ . .သူမ သည္ ေန႔တိုင္း ေန႔လည္စာ ကို အျပင္မွာ ထြက္စားတတ္တာကိုး . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္းတို႔ ႐ုံး ရဲ့ အနီးအနား မွာ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ က စုံလွ သည္ .. ။ ငရဲအေၾကာင္း ဆလို ို႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း စိတ္ဝင္စားသြားသည္ ။ ဖတ္လက္စ အီးေမးလ္ ကို ဆက္ မဖတ္ဘဲ နား စြင့္ထားမိ သည္ . ။ ငရဲ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး က
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း တို႔ ႐ုံး က ယာဥ္ေမာင္း ပါ . .။ ငရဲ ရဲ့ ပုံစံ က ခပ္မိုက္မိုက္ ေလး .. ။ သူ႔ အၾကည့္ေတြ ကလဲ ရဲတင္း သည္ . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လို ရာထူးႀကီးတဲ့ အရာရွိမ ကိုေတာင္ သူ ၾကည့္တဲ့ ပုံ က ၿပီတီတီ နဲ႔ . .။ သူမ ရဲ့
ရင္ေတြ တင္ေတြ ကို စူးစိုက္ၾကည့္တာ ရဲတင္းလြန္း သည္ . .။ အရမ္းဘဲ . .။ ဒီေကာင္ေလး ၾကည့္ရတာ တကယ့္ ဖိုက္တာေလး ပုံစံဘဲ . .။ လူနံပိန္ ကၽြဲဂ်ိဳလိန္
ဆိုသလို ဒီလို ပိန္ကပ္ကပ္ ေကာင္ေလးေတြ က လီးႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ အလိုးေကာင္း ေနတတ္တယ္ဆိုတာ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ၾကားဘူး သည္ . .။
( ေအးပါ ေဆြမ ရယ္ . .ေျပာမွာေပါ့ ...ဒီလိုဟဲ့. .ခင္ခ်ိဳအုံး ငရဲနဲ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆန္းေဒး ပဲခူး သြားတုံး ..က ဟိုဟာ လုပ္ၾကတယ္တဲ့ . . . . ခင္ခ်ိဳအုံး က ငါ့ကို သူ ငရဲနဲ႔ လုပ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ကို အေသးစိတ္ေျပာျပတာ .ဟိဟိ.. )
(ဟယ္ . .ေျပာပါအုံးေျပာပါအုံး..ဘာေတြ ေျပာျပလဲ .. )
( ငရဲ...သူ႔ကိုလုပ္တာ.......တအားႀကိဳက္တာတဲ့.......ငရဲဟာ..ကအႀကီးႀကီးဘဲတဲ့.. .
.တုတ္တုတ္...ရွည္ရွည္ႀကီး တဲ့ . .ဟိဟိ ငရဲက လုပ္တာလဲ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တယ္တဲ့ . . )
သူမ ထင္ထားတာ မွန္ေနသည္ ….။ ငရဲ က လီးႀကီး တဲ့ အေၾကာင္း ငရဲ ရဲ့ ရီးစား
ခင္ခ်ိဳအုံး.. ဆိုတဲ့မိန္းကေလး ဆီကေန သက္ႏြယ္ဦး နဲ႔ ေဆြမမခိုင္ တို႔ဆီ ေတာင္ သတင္းပ်ံ႕ေနၿပီ . .။ ငရဲ ။
သူ႔ နံမည္ အရင္း က ရဲမင္း ပါ . .။ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ငရဲမင္း လို႔ ေနာက္ေျပာင္ၿပီး ေခၚ ၾက သည္ .. ။ ကာလေရြ႕ေလ်ာလာေတာ့ သူ႔ ကို ငရဲ လို႔ လူတကာ က ေခၚၾကေတာ့တာဘဲ . .။
သူ ကိုယ္တိုင္ကလဲ ငရဲဆိုတဲ့ နံမည္ ကို ႏွစ္ၿခိဳက္ သည္ ..။ သူက ကိုယ္သူ ငရဲလို႔ဘဲ သုံးႏႈံး သည္။ ငယ္ငယ္ကထဲ က ရပ္ကြက္ထဲမွာ ထီကနဲဆို ငရဲ ဘဲ . .။ေက်ာင္းမွာလဲ ငရဲ ကို လူတိုင္း သိ သည္ . ။ ေကာင္းေသာ သိျခင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး ..။ လဆူ ိုးေလးအျဖစ္ သိၾကတာ .. ။ ငရဲရဲ့ မိဘေတြ သည္ ငရဲေၾကာင့္ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနဲ အျမဲ ျဖစ္ၾကရ သည္ . .။ ငရဲ သည္ မိန္းမ နဲ႔ ပတ္သၾက္ပီး ငယ္ငယ္ကထဲ က နံမည္ပ်က္ သည္ . ။ ေက်ာင္း
က မိန္းကေလး အိမ္သာကို ေခ်ာင္းလို႔ ေက်ာင္းထုတ္ခံရတာ မိဘမ်ား အလိုက္ေကာင္းလို႔ . .ေက်ာင္း ေျပာင္း လိုက္ရတာ နဲ႔ ၿပီးသြား သည္ . .။ ငယ္ငယ္ထဲ က ရီးစားထား သည္ ..။ လူပ်ိဳေပါက္ အရြယ္မွာ ညဘက္ႀကီး .သူ႔ရီးစား ေကာင္မေလး ရဲ့အိပ္ခန္းထဲ ..မိလို႔ အမႈႀကီး သြား သည္ . .။ ဆယ္တန္း..သုံးခါက်ေသာ..ငရဲသည္ေက်ာင္းဆက္မတက္ေတာ့ဘဲ..အလုပ္ထြက္လုပ္သည္ ။ ပထမဆုံး ငရဲ စာအုပ္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္း တခု မွာ ဝင္လုပ္ သည္ . ။ မ်က္ႏွာခ်ိဳၿပီး ဖင္ေပါ့ေသာ ငရဲ ကို . ပိုင္ရွင္ က သေဘာက် သည္ .. ။ ငရဲ ကို အားကိုးလာၿပီး အလုပ္သမားေတြကို ..တာဝန္ယူ ႀကီးၾကပ္ရ တဲ့ စူပါဗိုင္ဆာ အျဖစ္ တိုးျမႇင့္ေပးလာ သည္ . .။ သည္မွာတင္ဘဲ ငယ္က်င့္မေပ်ာက္ဘဲ ငရဲ ဇာတိျပလာ သည္ ။ ပိုင္ရွင္သူေဌး ရဲ့ သမီး ေရခ်ိဳးတာ ကို ေခ်ာင္း သည္ ..။ မိသြားေတာ့ အလုပ္ျပဳတ္သြား သည္ ..။ အေမဘက္ က အမ်ိဳးေတြ အဆက္ေၾကာင့္ သည္႐ုံးမွာ ယာဥ္ေမာင္း
အလုပ္ ရ သည္ . .။ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ မလိုက္ဘဲ အတြင္းလူ က ေထာက္ခံလို႔ ရတာ ျဖစ္သည္ . ။
ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ သာ လကို ္လို႔ကေတာ့ ငရဲမွာ က အမႈေဟာင္းေတြက တပုံ ႀကီး . ..။ သည္႐ုံးေရာက္တာ မၾကာေသး ..ငရဲ ရီးစားရ သြား သည္ ..။
မိန္းမ.၀ါသနာႀကီးေသာ ငရဲ သည္ ဖင္ႀကီးႀကီး နဲ႔ ခင္ခ်ိဳအုံး ကို ေတြ႕ေသာအခါ အရမ္း သေဘာက် ၿပီး..ခင္ခ်ိဳလြင့္ ကို ခ်ဥ္းကပ္ ေလေတာ့ သည္ . .။ . .ခင္ခ်ိဳအုံး..သည္ ႐ုံးအလုပ္နဲ႔အျပင္အျမဲသြားရေသာ ေၾကာင့္ .႐ုံးကားေမာင္းေသာ ငရဲနဲ႔ အေနနီးစပ္တာေၾကာင့္ ..မိန္းမမ်ားကိုက်ေအာင္.အေျပာေကာင္းတဲ့ ငရဲ နဲ႔ ညိၾကေလ သည္ .. ။ ပဲခူး ကို ပစ္ကနစ္ ထြက္ၾက ရင္း . .ငရဲနဲ႔ ခင္ခ်ိဳအုန္း ခဏ လူၾကားထဲက ေပ်ာက္သြား သည္ ..။ ငရဲ သည္ အကိုင္အတြယ္ ရဲ သည္ . .။ ၾကမ္း သည္ ..။မိန္းမလိုး ကၽြမ္း သည္ .။ ခင္ခ်ိဳအုံး ကို သူ႔ အသိတေယာက္ ရွိတဲ့ ဆိစက္တခု ကို ေခၚသြား သည္ . .။တနဂၤေႏြေန႔မို႔ ဆီစက္ မွာ ဘယ္သူမွ မရွိ .. ။ ဂိုေဒါင္ႀကီးထဲမွာ ျဖစ္သလို . ရေအာင္ လိုးလိုက္ သည္ . .။ ခင္ခ်ိဳအုံး သူ႔ ကို ႀကိဳက္သြား သည္ . .။ ဘူးတရာ ပိတ္လို႔ရမယ္ . ပါးစပ္တေပါက္ ကို ပိတ္နိုင္ဖို႔ ခက္ခဲ သည္ .. ။ ခင္ခ်ိဳအုံး ငရဲ ရဲ့ လီးႀကီးတာ ၿမိဳသိပ္ မထားနိုင္ဘူး .. ။ တဆင့္ . .တဆင့္နဲ႔.ငရဲလီးႀကီးတာ.ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေတာင္ သိေနၿပီ .. ။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ သူက ႐ုံးကားကိုေမာင္းေသာ ယာဥ္ေမာင္း တင္ထြန္းေအာင္
သည္ အလုပ္အျမဲေနာက္က်တာေၾကာင့္ ..သူ႔ကို အျပစ္ေပး အေရးယူရတာေၾကာင့္ ယာဥ္ေမာင္း လိုလာတာမို႔ငရဲ ကို သူ႔ ယာဥ္ေမာင္းအျဖစ္ ေခၚလကို ္ရ သည္ . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ ေဒၚေရွ႕က တပ္ ၿပီး ေခၚၾကရေပမဲ့ အသက္အားျဖင့္ သိပ္မႀကီးလွေသးတာေၾကာင့္ လက္ေအာက္ ဝန္ထမ္းေတြ က ( မမ ) လို႔ဘဲ ေခၚဆိုၾကေလ သည္ .. ။
( မမ က်ေနာ္ ေရာက္ပါၿပီ . .) သူမ ေရွ႕မွာ ငရဲ လက္ႏွစ္ဘက္ ေရွ႕မွာယွက္ၿပီးရိုက်ိဳးက်ိဳး ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ လာေျပာသည္ .. ။ဒီလို လုပ္ျပလို႔ ဒီေကာင္ေလး ကို သူမ မယုံ . .။ သူမ ကားေပၚက အဆင္း တဏွာခိုးေတြ လ်ံေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ သူမ ရဲ့ အေနာက္ပိုင္း ဖင္တုံး ေတြ ရဲ့တုန္ခါမႈေတြ ကို စူးစူး ၀ါးဝါး ၾကည့္ေနတတ္ သည္ ။
မနက္တိုင္း ႐ုံးသြားရန္ ငရဲက ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ကို အိမ္မွာ လာေခၚရ သည္ . .။ ငရဲ ကို သူမ ေတြ႕တိုင္း သက္ႏြယ္ဦး နဲ႔ ေဆြမမခိုင္ တို႔ ေျပာဆိုေနတုံး က စကားသံေတြ ကို ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိေလ သည္ . .။ ငရဲ ရဲ့ လီးႀကီး တဲ့ အေၾကာင္း . .။ ဒီအခါမွာ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ့ မ်က္လုံးေတြ ဟာ ငရဲ ရဲ့ ကိုယ္ အေရွ႕ဘက္ ေအာက္ပိုင္း ကို အလိုအေလ်ာက္ ေရာက္သြားမိ တတ္လို႔ ခ်က္ခ်င္း မ်က္လုံး လႊဲဖယ္ပစ္ ရ သည္ ..။ လုံခ်ည္အေပၚကေန ဘာမွလဲ မေတြ႕နိုင္ မသိနိုင္ရက္ နဲ႔ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီမ်က္လုံးေတြ က ေရာက္ေရာက္သြားရပါလိမ့္ ဆိုၿပီး ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သူမ မ်က္လုံးေတြ ကို အျပစ္တင္မိ သည္ . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ႐ုံးေရာက္ခါနီး ..ကားေမာင္းေနေသာ ငရဲ ကို စကားေျပာသည္ ။
( ငရဲ . .)
( ဗ်ာ . ..မ မ )
( မင္း လာမဲ့ စေနေန႔ အားလား . .)
( အား ပါတယ္ . .မမ . .ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဟင္ . .)
( ေအး . .အိမ္မွာ အ လုပ္ လုပ္စရာ နဲနဲ ရွိလို႔ လာ နိုင္မလား .. .)
( ဟုတ္ကဲ့ မ မ ...ရပါတယ္ . .ဘယ္အခ်ိန္ လာရမလဲ . .)
( မနက္ပိုင္းေပါ့ . .)
( ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ လာလုပ္ေပးပါမယ္ . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ကားေပၚက အဆင္း ..မသိမသာ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔အေနာက္ပိုင္း ဆတ္ဆတ္ခါေနတဲ့ စြင့္ကားတဲ့ တင္ေတြ ကို စားေတာ့ဝါးေတာ့ မတတ္ စူးစူးဝါး ၀ါးၾကည့္ေနေသာ ငရဲ ကို ေတြ႕လိုက္ရေပ သည္ . .။ တကယ္ေတာ့ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ အပ်ိဳႀကီး မမ ဆိုေပမဲ့ ေယာက်္ား နဲ႔
ၾကဳံဘူး အေတြ႕အၾကဳံ ရွိသည္ . .။ ..လိုးဘူး ..သည္ . .။ သူမ သည္ ယခုအခါ ႐ုံးမွာ ရာထူးႀကီးႀကီး ေနရာ ေရာက္ေနတာေၾကာင့္ ..ေတာ္႐ုံ ေယာက်ၤား ကို လင္မေတာ္ခ်င္လွ . .။ သူမ ထက္ ထက္ျမက္ၿပီး
ဝင္ေငြျမင့္.. . .ရာထူးႀကီးျမင့္မွဘဲ လင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ လိုတာ ေၾကာင့္ သူမ မွန္းထားတဲ့ ေယာက်ၤားမ်ိဳး
..မရနိုင္ဘဲ . .အပ်ိဳႀကီး မမ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာေပ သည္ . .။ လူေရွ႕ မ်ာ ဟန္ေဆာင္ ကာေနရေပမဲ့ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ ငရဲလို
လူနံပိန္ကၽြဲဂ်ိဳလိန္ ခါးအားေကာင္းေကာင္း နဲ႔ တကယ္ လိုးေပးနိုင္မဲ့ ေကာင္ငယ္ေလး တေယာက္ နဲ႔ နင္လားငါလား ..ရင္ဆိုင္ ႏႊဲပစ္လိုက္ခ်င္ သည္ .. ။
ေယာက်ၤား ရဲ့ လိုးတဲ့ အရသာ ကို ခံဘူးတာေၾကာင့္ စိတက္ ေတာင္းလာတဲ့ အခါ . .
ခံပစ္ ကုန္းပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ သူမမွာ ျပင္းထန္စြာ ျဖစ္ေပၚေနသည္ . .။
ခင္ခ်ိဳအုံး ။
( မ်က္စိထဲက ထြက္ကို မထြက္ဘူး . .ကိုယ့္ အေသြးအသား ရိုးတြင္းခ်င္ဆီ အထိ . .) ခင္ခ်ိဳအုံး သည္ ( စြဲေနၿပီ . .) ဆိုတဲ့ သီခ်င္း ကို တိုးတိုးေလး ၿငီး ရင္း ႐ုံး ထဲကို ဝင္လိုက္ သည္ . .။ ခင္ခ်ိဳအုံး ဒီေန႔ ႐ုံးကို လာေတာ့ သူမ ရဲ့ ေပါင္ၾကား က ပိပိ က
က်ိန္းစပ္ေနဆဲ . .။ မေန႔ ညေန က ငရဲေပါ့ . .။ တအားေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးတာ . .။ သူ႔ လီးကလဲ တကယ့္စူပါဆိုက္ႀကီး ။လိုးအားကလဲ သန္ပါဘိနဲ႔ . .။ခင္ခ်ိဳအုံး . .သုံးခ်ီလိုးတာ ငါးခ်ီ ၿပီးရ သည္ . .။ ဘာဂ်ာကလဲ ေရေရလည္လည္ကိုင္ေပး သည္ . .။ ငရဲ နဲ႔ ပဲခူးက ဆီစက္မွာစၿပီးလိုးမိသြားကထဲကခင္ခ်ိဳအုံးသည္ . .အ႐ူးအမဲသားေကၽြးမိသည္
ဆိုသလိုဘဲ .. ငရဲ လိုးတာကို . .ငရဲ လီးတုတ္တုတ္ႀကီး ကို စြဲ သြားသည္ . .။ အခြင့္သာတိုင္း ကုန္း ျဖစ္သည္ .. ။ ဒါေတာင္ အဲဒီတုံး က ၾကမ္းျပင္ေတြ ေရာ စားပြဲေတြေရာက ဖုံေတြနဲ႔ ညစ္ေပေနတာေၾကာင့္ ေမာ္ေတာ္ဆတ္ . .မတ္တပ္ ေဆာ္ ရတာ . .အဟီး . .။ ခင္ခ်ိဳအုံး ဆီစက္ထဲ လိုးၾကတာကို ျပန္ စဥ္းစားေတာ့ ျဖန္းကနဲ ၾကက္သီးေတြ ထ မိျပန္ သည္ . .။ ခင္ခ်ိဳအုံး သည္ ေက်ာင္းသူဘဝ မွာ လင္ေနာက္လိုက္ဘူး သည္ . .။ခင္ခ်ိဳအုံး ကို ခိုးေျပးခဲ့တဲ့ ေကာင္ကလဲ တကယ့္ ငျဖဳတ္ . .။ ကာမရာဂ ...အား ႀကီးတဲ့ ေကာင္ . .။ သူ႔ နံမည္ က ေဇယ်ာ တဲ့ ..။ ေဖယ်ာ ေၾကာင့္ခင္ခ်ိဳအုံး..ကာမ.အေတြ႕အၾကဳံ စုံခဲ့သည္ ..။ ေဇယ်ာ သည္ ခိုးေျပးေသာ တပတ္ အခ်ိန္ မွာ
ေန႔တိုင္း တေန႔ ကို ခုနစ္ခ်ီ အနဲဆုံး လိုး သည္ . .။ဒါေၾကာင့္ ခင္ခ်ိဳအုံး သည္ ၀ါရင့္ေနၿပီ ..။
ေဇယ်ာ ဆိုတဲ့ ေကာင္ က ပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး နဲ႔ လိုးခဲ့လို႔ ခင္ခ်ိဳအုံး သည္ လိုးနည္းမ်ိဳးစုံကိုလဲ
ကၽြမ္းေနသည္ . .။..သူမ အတြက္ လိုးတာဟာ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ . .။သူမ
ဆာေလာင္ေတာင့္တခ်ိန္မွာ ငရဲ နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ ငရဲ ကို ေပးလိုးလိုက္တာ ျဖစ္ သည္ ..။လိုးလက္စ ရွိေတာ့လဲ . .အျမဲခ်ိန္းလိုးေလ သည္ .. ။ သက္ႏြယ္ဦး က ခင္ခ်ိဳအုံး ကို သတိေပးသည္ . .။ ( ယူ႔ဘဲေလး က အရာရွိမမ ကို ရွိုးတဲ့ပုံက မရိုးဘူး . .။သူ႔ အၾကည့္ က မမႀကီး . .အဝတ္ေတြ ကို ေဖါက္ထြင္းျမင္ေနရတဲ့ ပုံေလ . .မမႀကီး ထမိန္မွာ ငရဲ ရဲ့ မ်က္စိေတြ ၿငိကပ္ၿပီး ပါသြားၾကတယ္ လို႔ ထင္ရတယ္ . .) တဲ့ . .။ ဟြန္း . .ၾကားခါစကေတာ့ သဝန္တိုမိသလိုဘဲ . .။ ေနာက္ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ငရဲ နဲ႔ ဆက္ဆံ ထိေတြ႕ ညိစြန္းခဲ့ၾကေပမဲ့ ခ်စ္ခဲ့တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး . .။ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေတာ့လဲ သူ ငရဲ ကို မခ်စ္မိ . .။ ကာမ စိတ္ နဲ႔ ေသြးသား ဆႏၵ ကို ေျဖေဖ်ာက္ၾက တာဘဲ ျဖစ္ သည္ . .။ဒါေၾကာင့္ ငရဲ ကို ဘာမွ မဟန႔္တား . .။ စိတ္ထဲမွာ ဘဝင္ေလဟတ္သလို ဂိုက္ေပး . .ပဲမ်ားေနတဲ့ အရာရွိမမ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ကို ငရဲ ရေအာင္ ဖန္နိုင္ရင္ ၾကည့္ေကာင္းမဲ့ ပြဲ ဘဲ လို႔ေတာင္ ထင္မိ သည္ . .။ ယာဥ္ေမာင္းေကာင္ငယ္ေလး တေယာက္ နဲ႔ အရာရွိမမ တို႔ ရဲ့ အျပာ ဇာတ္လမ္း က စိတ္ဝင္စားစရာ မဟုတ္လား ။ဂ်ာနယ္ထဲ ထည့္ေရးလိုက္ရလို႔ကေတာ့ အဲဒီဂ်ာနယ္ ..ေရာင္းေကာင္းသြားမယ္...။ လူေတြ က အညႇီအေဟာက္သတင္း ဆို သိပ္ ဖတ္ခ်င္ၾကတာေလ . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ။
ေသာၾကာေန႔ ည . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ဉာဏ္မ်ားေနသည္ . .။ သူမ သည္ သတင္းၾကားထားေသာ ငရဲလီးႀကီးတာ ကို အတည္ျပဳ ခ်င္သည္ . .။ သူမ မ်က္စိ နဲ႔ ကိုယတ္ ိုင္ ေတြ႕ခ်င္ သည္ .. ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဉာဏ္မ်ားေနတာ ျဖစ္သည္ ။ ဘယ္လိုဉာဏ္မ်ားေနသလဲဆိုေတာ့ . .။ မနက္ဖန္ ငရဲကို ၿခံထဲ ေျမတြင္းတူးရန္ .အကူ ေခၚထား သည္ .. ။ ၿပီးရင္ ငရဲ ကယို ္မွာ ေပက်ံတာေတြကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ငရဲကို သူမ အိမ္ေအာက္ထပ္ က ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရခ်ိဳးခိုင္းမည္ . .။ ခုညထဲက ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ အဲဒီ ေရခ်ိဳးခန္းမွာ အေပါက္ငယ္တခု ကို ေဖါက္ထား ပါ သည္ . .။ငရဲ ေရခ်ိဳူးမဲ့ေနရာ ကို ျမင္သာမဲ့ ေခ်ာင္းဖို႔ အေပါက္ ေဖါက္ထားလိုက္ သည္ . .။ အင္း . .ငရဲ ရဲ့ လီးတုတ္တုတ္ႀကီး ကို ေတြ႕ရခ်ည္ေသးရဲ့ . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေသာၾကာေန႔ ညလဲျဖစ္ေတာ့ မနက္ ေစာေစာ ထစရာမလိုလို႔ အြန္လိုင္း မွာ စာ ဖတ္လိုက္ Tube8 ဆိုတဲက အျပာဆိုက္ ကိုသြား ၿပီး လီးတန္ႀကီးေတြ ကို ၾကည့္လိုက္ နဲ႔ လုပ္ရာ က ေသာၾကာ နဲ႔ စေန တိုင္း သူ နဲ႔ ခ်ပ္တင္း လုပ္ေနက် ဘလူး လပ္ဗါ BLUE LOVER ဆိုတဲ့ တေယာက္ မ်ား ေရာက္ေနၿပီလား ဆိုၿပီး သြားၾကည့္ လိုက္ သည္ .. ။ ဘလူး လပ္ဗာ ရွိေနသည္ . .။ ဘလူးလပ္ဗါ က စင္ကာပူ က တဲ့ . .။ အိုင္တီ တက္ကနစ္ရွင္ တဲ့ . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ့ ခ်ပ္တင္းလုပ္တဲ့ နံမည္ က YGN girl …။
သည္ နံမည္ ယူထားတာ ဘယ္သူမွ မသိဘူး . .။ သူမ အိမ္ ကြန္ျပဴတာ နဲ႔ တေယာက္ထဲ ရွိတဲ့အခါ ညပိုင္း သူမ ခ်ပ္တင္း လုပ္တဲ့ အခါ သုံးတာ ျဖစ္ သည္ . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လွမ္း ႏုတ္ဆက္လိုက္ သည္ .. ။
( ဘယ္လိုလဲ . .ေနေကာင္းလား . . )
( ေကာင္းပါ့ဗ်ာ . .ကေလးမ ေရာ . .)
( ေကာင္းပါ့ ရွင္ . .ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီလား . .)
( မၾကာေသးပါဘူး . .)
( ဘာထူးေသးလဲ . .ရီးစား ရၿပီလား . .)
( ဟင့္အင္း . .မရေသးဘူး . .)
( မရွာဘူးလား . .)
( ရန္ကုန္မွာ လာရွာမလို႔ . .)
( ရွာေလ . .သပ္မွ မေဝးတာ . .လာခ်င္ရင္ အနီးေလး . .)
( ကေလးမ က ကူညီမွာ လား . .)
( ဘာကို ကူညီရမွာလဲ . .)
( ရီးစား ရွာဖို႔ေလ . .) ( ဘယ္လို ကူရမွာလဲ . .)
( ရီးစား ရဖို႔ေလ . .)
( သူ႔ ဟာ သူ လုပ္ရမဲ့ ကိစၥဘဲ ေလ . .)
( ကေလးမ နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တာ .. )
( ဟုတ္လို႔လား . .)
( ဟုတ္တယ္ . .ေတြ႕ခ်င္တာ အရမ္းဘဲ . .)
( တကယ္လား . .)
( အင္း . .ကေလးမ အြန္လိုင္းမလာရင္ က်ဳပ္ မေနတတ္ဘူး . .)
( ေဟ...)
( ဟုတ္တယ္ . .ဘိန္းစြဲသလို ျဖစ္ေနၿပီ . .)
( ေဟ . .)
( ကေလးမ မ်ား ရွိေနမလား ဆိုၿပီး ခဏခဏ ဝင္ၾကည့္မိတာ မရွိရင္ ေဝဒနာဘဲ . .)
( ျဖစ္ရေလ . .တကယ္ လား . .)
( အင္း . .ဟိုတေန႔ က က်ဳပ္ က ကေလးမ တကိုယ္လုံး ကို နမ္းတယ္ ဆိုေတာ့ ကေလးမ လဲ အရမ္း တုန္လႈပ္တယ္ ဆိုတာေလး ျပန္ ေျပာျပပါ အုံး . .)
( ဒီအေၾကာင္း . .စမလာနဲ႔ ကြာ . .ဒီကလဲ တေယာက္ထဲ . .စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလာရင္ မလြယ္ဘူး . .)
( က်ဳပ္ကလဲ ဒီမွာ တေယာက္ထဲ . .အရမ္း တင္းက်ပ္ေနတယ္ . .)
( တင္းက်ပ္ေနရင္ ေျဖေလ်ာ့လိုက္ေပါ့ . .)
( ကေလးမ ေလ်ာ့ေပးပါလား . .)
( ဘယ္လို ေလ်ာ့ေပးရမွာလဲ . .)
( ကေလးမ ရဲ့ လက္ကေလးနဲ႔ေပါ့ . .)
( ပြတ္ေပးရမွာ လား . .)
( အင္း . .ဖြဖြေလး ပြတ္ေပး . .)
( ပြတ္ေပးေနတယ္ . .သူ႔ ကို ေလ်ာ့ေပး ရင္း သူမ်ားလဲ တင္းက်ပ္လာတယ္ ..) ( ေလ်ာ့ေပးရမလား . )
( အင္း . .)
( ကေလးမ ရဲ့တင္းေနတဲ့ ေနရာေလး ကို က်ဳပ္ နမ္းေပးမယ္ . .)
( အင္း . .)
( က်ဳပ္ နမ္းေပးတာ ႀကိဳက္လား . .)
( အင္း . .)
( စိုေနလား . .)
( ဟိတ္ သူ ဘယ္လိုသိလဲ . .) ( စိုေနတယ္ ေပါ့ . .ဟတ္လား . .)
( အင္း . .)
လွလိုက္တာ ..ကေလးမ ရယ္ . .)( ( ဘာလွတာလဲ . .)
( ကေလးမ ရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလး . .)
( အို . .)
( နမ္းေပးမယ္ေနာ္ . .ဖြဖြေလး . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ခ်ပ္တင္း လုပ္ရင္း ေပါင္ၾကား က သူမ ရဲ့ ေဖါင္းမို႔ခုံးႂကြေနတဲ့ ရတနာေရႊၾကဳတ္ႀကီး
သည္ အရမ္း ယားယံ လာ သည္ . .။ သူမ ထမိန္ေပၚကေနဘဲ ပြတ္ေနမိရ သည္ . .။ တဖက္ က ဘလူးလပ္ဗါ လဲ တေျဖးေျဖး ၾကမ္းလာ သည္ . .။
( ကေလးမ . .)
( အင္ . .)
( က်ဳပ္ အရမ္းထန္ေနၿပီ . .ကေလးမ ကို ခ်စ္လို႔ ရမလားဟင္ . .)
( ခ်စ္ေလ . .ခ်စ္ . .)
( က်ဳပ္ ထည့္မယ္ေနာ္ . .)
( ထည့္ . .ထည့္ . .အင္း . .ဟင္း . .)
( ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးမ ရယ္ . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေပါင္ၾကား က ရတနာေရႊၾကဳတ္ႀကီး စိုစိုရႊဲလာၿပီ . ။ ဖိကာဖိကာ ပြတ္မိေတာ့
. .တကိုယ္လုံး တုန္ သြားရတဲ့ကာမ လမ္းဆုံး ပန္းတိုင္ ကို တက္လွမ္းခ်င္လာရ သည္ . .။
( သူ . .ထည့္ေနလား ဟင္ . .)
( အင္း . .ေကာင္းလာလား . .ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးရေတာ့မလား . .)
( အင္း . .)
( ေဆာင့္မယ္ ေနာ္ . .)
( အင္း . .)
( ကေလးမ ရယ္ . .သိပ္ ေကာင္းတာဘဲ . .)
( အင္း . .သူမ်ားေရာဘဲ . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း တခ်ီ ၿပီးသြားရ သည္ . .။
( ကေလးမ . .ကေလးမ . .)
( ေဆာရီး . )
( ဘယ္ ေရာက္သြားတာလဲ . .)
( ေရခ်ိဳးခန္း ခဏ သြားတာပါ . .)
( ကေလးမ ၿပီး သြားလား . .)
( အင္း . .)
( က်ဳပ္ေရာဘဲ . .တင္းက်ပ္ေနတာေတြ ေလ်ာ့သြားတယ္ ....)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ညက ဒါေတြ လုပ္ေနတာေၾကာင့္ မနက္ မွာ အိပ္ရာ က ေတာ္ေတာ္ နဲ႔ မထခ်င္ . .။မထ နိုင္ဘူး . .။ အို . .ငရဲ ကို ေခၚထားတာဘဲ .. ။ ခုမွ သတိရၿပီး လူးလဲထၿပီး ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္ရ သည္ . .။နာရီ
ႏွိုးစက္ကလဲ..မလုပ္မိ . ။ မ်က္ႏွာသစ္ ..သြားတိုက္လုပ္ေနတုံး ..အိမ္ေရွ႕တံခါး က ( တင္..ေတာင္
. .တင္ေတာင္. .) ဆိုတဲ့ ဘဲလ္သံ ၾကားလိုက္ရသည္ . .။ ဟား..ငရဲ ေရာက္ေနၿပီ ထင္တာဘဲ . .. ။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေျပးဆင္းသြားသည္ . .။ ဟုတ္ပါသည္ . .။ ငရဲပါ . .။ ( ေဟး . ငရဲ . .တယ္ဝိရိယ ေကာင္းပါလား .. မမ လဲ ခုနမွ ထတယ္ . . .) ငရဲ က ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ဘေလာက္စ္ တထပ္ထဲ ဝတ္ထားလို႔အထဲကနို႔ႀကီးေတြ လႈပ္ခါတာ ကို ေငးၾကည့္ေနသည္ ။နို႔သီးထိပ္ဖုေလးေတြ က ပိတ္သားပါးပါးမွာ ကပ္ေနေတာ့ အရာေလးေတြျမင္ရ တာ စိတ္လုွပ္ရွားစရာဘဲေလ . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လဲ ငရဲ သူမ ရင္ဘတ္ ကို တပ္မက္တဲ့ မ်က္လုံးေတြ နဲ႔ ၾကည့္တာ ေတြ႕ သည္ .. ။
( လာ..ေကာ္ဖီ ေသာက္အုံး . .)
( က်ေနာ္ အိမ္နားက လဘက္ေရဆိုင္မွာ ေသာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ မမ . .)
( အို..ထပ္ေသာက္ေပါ့ . .လာ . .လာ . .) ငရဲ နဲ႔ မီးဖိုခန္းမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲမို႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္ . .။
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္းလဲ သူမ နို႔ေတြ ကို ငရဲ စိုၾက္ကည့္ေနသည္ . .။သူၾကည့္တဲ့ ပုံက အခုဘဲ နိ့ု ေတြကို အတင္း လွန္ စို႔ေတာ့မဲ့ပုံ . .။
ၿခံထဲမွာ လုပ္စရာ အလုပ္ေတြကို ငရဲ ကို ၿပ သည္ . .။ ငရဲ သည္ ပုဆိုးအေဟာင္းတထည္ ကို ခပ္တိုတို
ဝတ္လိုက္ၿပီးသူ႔ အေပၚက တီရွပ္ ကို ခၽြတ္ ပစ္လိုက္သည္ . .။ငရဲ ရဲ့ ေတာင့္တင္းေသာ ကိုယ္လုံး ကို
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ ေယာက္ရက္ခတ္ေနသည္ ..။
သူမ ဆင္တဲ့ အကြက္ထဲ ဝင္လာ သည္ .. ။ ငရဲ ေခၽြးေတြ စိုရႊဲေနသလို ေျမႀကီးေတြလဲ
ေပက်ံေနတာေၾကာင့္. . .ေရခ်ိဳးခိုင္းလိုက္ သည္ . .။ ငရဲ အတြက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ နဲ႔ ဆပ္ျပာခြက္ သူမ ယူၿပီး သြားပို႔ေပး သည္ .. ။ ငရဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း တဖက္ က အေပါက္ကေန ေခ်ာင္းေတာ့တာဘဲ . .။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ငရဲကို ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္း ထ ရေတာ့ သည္ .. ။ သူမ ၾကားဖူးေနရတဲ့ ငရဲ ရဲ့ လီးတန္ႀကီး ကို သူမ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ . .ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ပါဘဲ . . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေပါင္ၾကား က မို႔ေဖါင္းခုံးထေနေသာ အဂၤါစပ္ ႀကီး သည္ ကာမ စိတ္ ေၾကာင့္ ပိုၿပီး
ေဖါင္းႂကြေနၿပီ. . ။ ကာမ ေရွ႕ေျပး အေရၾကည္ေတြ စိုစိုရႊဲေနၿပီ . .။
ငရဲ သည္ ေရခ်ိဳးရင္း . .သူ႔ လိင္တန္လီးႀကီးကို လက္ နဲ႔ ဆုတ္ကိုင္ ကာ ဆြ
ေနသည္ ။ လီးႀကီး သည္ တန္ကနဲ ေထာင္ထ လာ သည္ . .။ အို ..တကယ္ ႀကီးၿပီး ရွည္တဲ့ လီးဘဲ
. .အို . .ငရဲ ရယ္ . .ငရဲႀကီးတာ ...မမ သိေနပါတယ္ . .ကြာ. . . .
သူမ ၾကည့္ေနဆဲ ငရဲ သည္ . .အသံထြက္ၿပီး . .( မမ ရယ္ . . .မမ ကို လိုးခ်င္တယ္ . . .) လို႔တိုးတိုး
ေျပာေနရင္း . .သူ႔ လီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ကြင္းတိုက္ေနၿပီ . .. ။ အို . .သူ ငါ့ကို မွန္းၿပီး ကြင္းတိုက္ေနပါလား . . .
ေဒၚမီမီခိုင္မင္းသည္..အေရေတြ.စိုစိုရႊဲေနေသာ..သူမရဲ့ရတနာေရႊၾကဳတ္ႀကီး.ကိုလက္နဲ႔..ပြတ္သပ္..ကိုင္တြယ္ ေနမိရ ၿပီ . ..။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ ငရဲ ရဲ့ လီးကို ၾကည့္ၿပီး သူမ အဂၤါစပ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔ ပြတ္ေခ်ေနမိရင္း . .ကာမ စိတ္ေတြ ႂကြသထက္ႂကြလာရ သည္ . . .။
ငရဲ သည္ ကြင္းတိုက္ေနရာက ဆက္မတိုက္ေတာ့ဘဲ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကို အျမန္ခါးမွာ ပတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ က ထြက္လိုက္သည္ . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လဲ ထမိန္ေျဖခၽြတ္ခါ လက္နဲ႔ မိမိ .. ဖါသာ ပြတ္ၿပီး အာသာ ေျဖမိေနရာက ငရဲ ခုလို ျဗဳံုးကနဲ ထြက္လာလို႔ ..ထမိန္ ကို အျမန္ ျပန္ဝတ္ၿပီး သည္ေနရာ က ေျပးဖို႔ ႀကံစည္သည္ . .။
( မမ . .ဘယ္ေျပးမလို႔လဲ . .)
( မမ . .ဟို . ဟို . .)
( မမ က်ေနာ့္ကို ေခ်ာင္းေနတာ သိတယ္ . .မမ က်ေနာ့္ ကို မညာပါနဲ႔ဗ်ာ . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လဲ ရွက္ၿပီး ထြက္ေျပးဖို႔ လုပ္ေပမဲ့ ငရဲ က သူမ လက္ ကို ဖမ္းဆြဲထားလိုက္တာေၾကာင့္
ေျပးလို႔ မရဘဲ ငရဲ ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိေနရ သည္ . .။
( လာပါ . .မမရယ္ . .မမ ကို က်ေနာ္ သေဘာက်ေနတာ ၾကာပါၿပီ . .အခု မမ အိမ္ မွာ က်ေနာ္ နဲ႔ မမ ဘဲ ရွိတာ . .ခ်စ္ၾကရေအာင္ပါ . . )
( အို . .ငရဲ . .မင္း . .မင္း . .ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ . .ငါ့ကို ဘယ္လို မိန္းမမ်ားေအာက္ေမ့ေနလို႔လဲ လႊတ္ . .လႊတ္ . . )
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရွက္ရမ္းရမ္းေနမွန္း ငရဲ က သိေပ သည္ . .။ ငရဲ က သူမ ကို အေပၚထပ္ က သူမ အိပ္ခန္းႀကီး ထဲ ကို ဆြဲေခၚသြား သည္ . .။
( ခက္ေတာ့တာဘဲ ငရဲ ရယ္ . .ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲကြာ . .)
( ခ်စ္ေပးမယ္ေလ . .မမ ကို ေကာင္းေကာင္း ခ်စ္ေပးမလို႔ . .)
( ငရဲ . .မမ ေတာင္းပန္ပါတယ္ . .လႊတ္ပါ . . .)
( နိုး..နိုး . ..မရေတာ့ဘူး . .က်ေနာ္ သိပ္ထန္ေနၿပီ ...မမ လဲ ထန္ေနတာဘဲ မဟုတ္လား ...)
( အို..မင္း..မင္း..ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ ..ဘာထန္တာလဲ..) ငရဲက ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ့ အိပ္ခန္းထဲ က ကုတင္ေပၚကို ေရာက္ေနၿပီမို႔ သူ ခါးမွာ ပတ္လာေသာ မ်က္ ႏွာသုတ္ပုဝါကို ျဖဳတ္လိုက္ သည္ ..။နံမည္ႀကီး စံခ်ိန္မွီ လီးတန္ႀကီး ထင္းကနဲ ေပၚလာသည္ ။
( မမ ေၾကာက္တယ္ကြယ္ ...) ငရဲက ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ့ အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္သည္ ..။
( ဘာကို ေၾကာက္တာလဲ ..မမ..)
( မင္းရဲ့ လက္နက္ႀကီး ကိုေပါ့ .....)
( မမ နာမွာစိုးလို႔လား . . .)
( အင္းေပါ့..မင္း ဟာႀကီးနဲ႔ဆို မမ ဟာ ကြဲသြားနိုင္တယ္ . . )
( မကြဲေစရပါဘူး.....)
ေျပာေျပာဆိုဆို ငရဲ သည္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းဗလာကိုယ္လုံးတီးျဖစ္ေနေသာေဒၚမီမီခိုင္မင္း ..ကိုပက္လက္ အိပ္ေစၿပီး..သူမရဲ့ေပါင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေတြအၾကားကိုမ်က္ႏွာအပ္ၿပီးသူမရဲ့ရတနာေရႊၾကဳတ္ႀကီးကို..စတင္နမ္း ရႈံ႔ ပါေတာ့ သည္ . .။ ငရဲ ...အို..ငရဲ... .. ဘာ..ဘာေတြ..လုပ္ေနတာလဲကြယ္.......
ငရဲ သည္ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ့တင္းေနတဲ့နို႔ႀကီးေတြ ကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ဆုတ္ထားၿပီး နို႔သီးထိပ္ဖုေလးေတြကို သူ႔ လက္မနဲ႔လက္ညႇိုးကိုသုံးၿပီး သာသာေလး ေခ်ေပးေနသည္ . .။သူ႔လ်ာကို အစြမ္းကုန္ထုတ္ၿပီး . .စုတ္တံနဲ႔ ေဆးသုတ္သလို အေပၚေအာက္ စုံခ်ီဆန္ခ်ီ . .ရတနာေရႊၾကဳတ္ႀကီးကို ယက္ေပးေလေတာ့ရာ ေဒၚမီမီခိုင္မင္းမွာ ေရငတ္တုံး ေရတြင္းထဲက်သြားရသည္ ဆိုသကဲ့သို႔ . .ကာမ
အရသာထူးကို ရေနၿပီမို႔ . .ေက်နပ္စြာ ငရဲ ယက္သမၽွေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံေနပါေတာ့ သည္ . .။
ငရဲ သည္ သည္ အခြင့္အေရးကို ေခ်ာင္းေနတာ ၾကာၿပီ . .။ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္ခံသူ မဟုတ္တာေၾကာင့္ ဆာေလာင္ေနတဲ့ ဒီမန္ေနဂ်ာမ . .သူ႔ ကို အိမ္ေခၚကထဲ က အခြင့္အေရးရ ရင္ ျဗဳန္းပစ္မည္ လို႔ ဆုံး ျဖတ္ၿပီးသား . .။ ပညာစြမ္းေတြ အကုန္ ထုတသ္ ုံးကာ ဒီမမႀကီး သူ႔ကိုစြဲသြားေအာင္ လုပ္မည္ လို႔လဲ သူ ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့ သည္ မဟုတ္ပါလား . . .။ ငရဲ သည္ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ့ ရတနာေရႊၾကဳတ္ႀကိး ကို ေရေရလည္လည္
လဲ သေဘာက် သည္ . .။ အနံ ့အသက္လဲ မဆိုး . .။ ေသေသခ်ာခ်ာ အျမဲ သန႔္ရွင္းပုံရ ည္ . .။ အေမႊးလဲ ပါးထား . .ညႇပ္ထား သည္ . .။ ေတာ္ေတာ္လတ္ တဲ့ မုံ႔ေပါင္းႀကီး . . .။ တဗြီးဗြီး နဲ႔ မႈတတ္ ာ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း မွာ ဖင္ႀကီးေတြဘယ္ညာရမ္းခါလိုက္ ေကာ့လိုက္နဲ႔ သေဘာက်ေနသည္ . .။
ႏႈတ္ဖ်ားကလဲ . .ငွက္ဖ်ားေဝဒနာသည္တေယာက္ အဖ်ားတက္သလို . .ဟင္းဟင္း . .ဟင္းဟင္း . . နဲ႔ ညည္းေနသည္ .။
ငရဲ ရဲ့ ယက္ေပး စုတ္ေပးတာေတြ က အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းလွ သည္ .။ငရဲ
သည္ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရတနာေရႊၾကဳတ္အတြင္းထဲကို သူ႔ လ်ာထိပ္နဲ႔ထိုးသည္ . .။
( အို႔အို . ..အို႔အာ......အာ...)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္းထြန႔္ထြန႔္လူးေနသည္. .ငရဲကသူမခါးကေနဆြဲကိုင္ခ်ဳပ္ထားလို႔..အေနာက္ကိုဆုတ္ေျပးလို႔မရ
. .။သူမ ဖင္ေတြ ဗရမ္းဗတာ ရမ္းခါေနရၿပီ . .။ ( အို . .ငရဲ ရယ္ .. . ..ေတာ္...ေတာ္ပါေတာ့ . . .) ငရဲ က တအားနင္း ...ယက္ေနသည္ . .။ ငရဲ လ်ာႀကီး သူမ အတြင္းထဲ ေမႊေနဆဲ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း
. .ၿပီးသြားရ သည္ . .။ ငရဲ . မႈတတ္ာ ရပ္လိုက္ သည္ . .။ အို . .သူ . .သူ . .လိုးဖို႔ ႀကံေနၿပီ . .။ေဒၚမီမီ ခိုင္မင္းကိုယ္ေပၚမွာ ေနရာယူေနၿပီ . .။ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ့ ေပါင္တန္ေတြ ကို သူ တြန္းခြဲလိုက္ ၿပီး သူ႔ လီးတန္ႀကီး ကို ေတ့ကာ ထိုးသြင္းေတာ့ ..လုံးပတ္တုတ္လွတဲ့ ငရဲ ရဲ့ လီးႀကီး . .ဝင္လာတာ ဗ်ိကနဲ တင္းက်ပ္ေနတာမို႔ ..သူမ ဟာ ျပဲသြားမွာကို ေၾကာက္သြားၿပီး . .( ငရ