၀ဋ္လည္ၿပီ
ခ်မ္းမင္းေနာင္ အေဖ့အေၾကာင္းေတြ နားမဆန႔္ေအာင္ ၾကားရတယ္ ။ အေဖ့ကို ခုထိ ဘာမွ မေမးျဖစ္ေသး ။ ေမးလည္း မေမးခ်င္ ။
တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကတာ အေမ ရွိေနတုံးထဲက အေဖက သည္ မိန္းကေလးနဲ႔ ညိစြန္းေနတာ တဲ့ ။ ေနာက္တဦးက ေျပာျပတာကေတာ့ အေမ့အသုဘမွာ အေဖနဲ႔ ညိေနတယ္ ဆိုတဲ့ သည္ ၀ိုင္း ဆိုတဲ့မိန္းကေလးက အေမ့အေလာင္း ေျမက်တာကိုေတာင္ မေစာင့္ဘဲ အေဖ့ အခန္းထဲကို ဝင္တာ တဲ့ ။ပုေလြမ်ား ကိုင္ေပးသလား ေတာ့ မသိဘူး ။ အတြင္းလူ တေယာက္ ေျပာျပတာ ။ ဦးဦး အားငယ္ေနမွာ စိုးလို႔ အားေပးဖို႔...တဲ့ ။
သည္ မိန္းကေလးကို ခ်မ္းမင္းေနာင္ မေတြ႕ဖူးဘူး ။ ဓါတ္ပုံေတြ ဘာေတြလည္း မျမင္ဖူးဘူး ။
မိသားစုထဲက လူေတြနဲ႔ အေဖ့တပည့္ေတြက အေဖ့ကို ေၾကာက္ၾကတယ္ ။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ ေမးတာေတာင္ “ မသိဘူး...” ဘဲ ေျဖၾကတယ္ ။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ကလည္း ဒီေကာင္မကို မေတြ႕ဖူးခ်င္ပါဘူး ။ အေဖ အေပ်ာ္အပ်က္ လုပ္တာ လို႔ဘဲ သေဘာပိုက္ထားလို႔ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္ ျမန္မာျပည္က ထြက္ခဲ့ၿပီးေနာက္မွ သည္ ေကာင္မ နဲ႔ အေဖနဲ႔ ေတြ႕ၾကတာ ။
အေဖ ရိုက္တဲ့ ေဂါက္ကြင္းက ေဂါက္အိတ္ ထမ္းေပးတဲ့ ကယ္ရီလို႔ သိရတာဘဲ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ ရႈပ္ေနတာနဲ႔ အေဖနဲ႔လည္း ရန္မျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ မသိသလို ေနခဲ့တယ္ ။ ျမန္မာျပည္က လူေတြနဲ႔ ထိေတြ႕တိုင္း သူတို႔က အေဖ့အေၾကာင္းကို ေျပာျပၾကတယ္ ။ အေဖက အသက္ႀကီးမွ မိန္းကေလး ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ တြဲေနတာကို ပ်က္ရယ္ျပဳ ခ်င္ၾကတယ္ ။ အေဖ့ဇာတ္လမ္းကလည္း ၁၈+ အျပာစာေပက ဇာတ္လမ္းတပုဒ္လိုဘဲ ။ သိတယ္မႈတ္လား ။ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္ လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ အေဖက ငယ္မူျပန္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ဘူးေလ ။
ညီဝမ္းကြဲတေယာက္ရဲ့ သေဘၤာ နယူးေယာက္ဆိပ္ကမ္း ကို ဝင္လို႔ သူ႔ကို သြားေတြ႕တယ္ ။ မေတြ႕တာက ၁ဝႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီ ေလ ။ညီဝမ္းကြဲ႕ အေဖကဘဲ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့တဲ့ ခ်ာတိတ္ ။
သူက အေဖ့ရဲ့ ေမြးစားသား လိုဘဲ ။ အေဖ့အေပၚ အျမဲ ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ေကာင္ ။ သူက ေတြ႕ၿပီး မၾကာခင္မွာဘဲ အေဖနဲ႔ သည္ ၀ိုင္း ဆိုတဲ့ ေကာင္မ က တအားကို ကဲေနၿပီ သဲေနၿပီ....အကိုေရ ..အကို႔အေဖေတာ့ ေဆးမိေနၿပီ တဲ့ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း ရယ္ၿပီးဘဲ ေနလိုက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သည္ ညီဝမ္းကြဲေလးနဲ႔ ရန္ကုန္က ေရာက္ေနတဲ့ အေဖ့မိတ္ေဆြ တေယာက္ ရွိေနတဲ့ ကြင္းစ္ရပ္ကြက္ ကို သြားၾကေတာ့ အေဖ့မိတ္ေဆြက “ ခ်မ္းမင္းေနာင္..မင္းအဖိုးႀကီးေတာ့ တဖုတ္သပ္ ျဖစ္ေနၿပီကြာ..လုပ္လည္း လုပ္နိုင္ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး....ေကာင္မကဘဲ အေပၚက တက္ေဆာင့္ေပးေနတယ္ လို႔ ငါ ၾကားတာဘဲ....ငါက ေျပာပါတယ္..အန္ကယ္.....ပုေလြ ရတာ ေလာက္နဲ႔ အပိုင္ မသိမ္းထားခ်င္ပါနဲ႔..မတန္ပါဘူးလို႔.....” လို႔ လူၾကားထဲ ေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း မ်က္ႏွာပူသလို ရွက္သလို ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ သည္ အေဖ့မိတ္ေဆြက အေဖ့ထက္ အသက္ငယ္တယ္ ။ သူတို႔က စီးပြားေရးသမားေတြ ေပါ့ ။
အေဖက သူ႔ထက္ ငယ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး သူတို႔ကို အားက်ၿပီး မိန္းကေလး ငယ္ငယ္နဲ႔ ညိတာ လို႔ ညီဝမ္းကြဲက ေျပာျပတယ္ ။ သူ႔အေပါင္းအသင္းေတြ အလည္မွာ သူ ငယ္ငယ္ေလး ဖန္နိုင္တယ္ ဆိုၿပီး အေဖ ဂုဏ္ယူ ဝင့္ႂကြားေနပုံရတယ္ ။
မင္းအေမကလည္း ဆုံးသြား..မင္းးကလည္း အေဝးမွာ ေရာက္ေနေတာ့ မင္းအေဖလည္း တေယာက္ထဲ အထီးက်န္ဆန္ၿပီး ေဆးေပးမီးယူ အေဖၚလိုအပ္တယ္ ထင္ပါတယ္ကြာ......အဖိုးးႀကီး ေပ်ာ္ပါေစ.. လို႔ အေဖ့မိတ္ေဆြ ကိုဖရက္ဒီက ေျပာသြားတယ္ ။ သူက အေဖ့ေဘာ္ဒါေပမယ့္ အေဖဖ့ထက္ အသက္က အမ်ားႀကီး ငယ္တယ္ ။ အေဖက သူ႔ကို အတြင္းေရးေတြ အကုန္လုံးကို ေျပာျပတဲ့ပုံရွိတယ္ ။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ သိၿပီးသားလို႔ သူ ထင္ေနၿပီး အေဖက ဘိုင္ရာဂရာေတြ စြတ္ေသာက္ၿပီး ၾကမ္းေနတယ္..အန္ကယ္ ေတာ္ၾကာ ဘိုက္ေပၚမွာတင္ အသက္ေပ်ာက္သြားေနအုံးမယ္ လို႔ ဟာသလုပ္ ေျပာရတဲ့အေၾကာင္း ခ်မ္းမင္းေနာင္ကို ေျပာျပေနတယ္ ။
ႏြားနို႔စစ္စစ္ အျပင္မွာ ဝယ္ေသာက္လို႔ ရရဲ့သားနဲ႔ ဘာလို႔ အန္ကယ္လ္က ႏြားတေကာင္လုံး ဝယ္ခ်င္ရတာလဲ
လို႔ ငါ မင္း ဖါးသားႀကီးကို ေမးပါတယ္ကြာ ...သူက အျပင္မွာ လက္လီ စားနိုင္တာေတြက ပစၥည္းမသန႔္ဘူးဘဲ
ထင္ေနတာ ...ဟီး..ေအကိုက္မွာ လန႔္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္.....လို႔ အေဖ့ေဘာ္ဒါ ေနာက္တေယာက္ကလည္း ေျပာျပတယ္ ။
အေဖ ဘာေတြ ေလၽွာက္လုပ္ေနသလဲ ။
သည္ ေကာင္မက အေဖ့လို အိုနာရြတ္တြႀကီးကို ခ်စ္မတဲ့လား....။ အေဖ့ရဲ့ ေငြကိုဘဲ ခ်စ္လို႔ မက္လို႔ အေဖနဲ႔ လာညိတာဘဲ ဆိုတာ အေဖ မသိဘူးလား ။
ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြ အသိုင္းအဝိုင္းၾကားမွာ ရွက္စရာႀကီး ။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ရဲ့ မိန္းမ ခ်ယ္ရီေနာင္တို႔ဖက္က မိသားစု ေဆြမ်ိဳးေတြလည္း ခ်မ္းမင္းေနာင္ရဲ့ အေဖ ဦးစိုးေနာင္ႀကီး ခ်ာတိတ္မေလးနဲ႔ လက္တြဲၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္က ဆိုင္ေတြ ကုန္တိုက္ေတြမွာ ေရွာ့ပင္ထြက္ေနတာေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ စားေသာက္ေနတာေတြကို ေတြ႕ၾကလို႔ ခ်ယ္ရီေနာင့္ဆီကို သတင္းပို႔ၾကတယ္ ။
ခ်ယ္ရီေနာင္ကလည္း ကိုကို႔အေဖ ကို မေျပာေတာ့ဘူးလား..ဒီလိုဘဲ လႊတ္ထားလား....ဒီကေလးမက အဖိုးႀကီးကို အေမေပးတဲ့ လယ္တကြက္နဲ႔ လုပ္စားေနတာ..ဘာညာကြိကြေတြ လာလာေျပာတယ္ ။ အေဖနဲ႔ ဒီေကာင္မ က အသက္ ေလးဆယ္ ကြာတယ္ ဆိုဘဲ ။ အသက္ ၆ဝေက်ာ္ နဲ႔ အသက္၂ဝေလ ။
ဘယ္လိုဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနေပမယ့္ တေန႔မွာ အေဖက သည္ ၀ိုင္း ဆိုတဲ့ ေကာင္မနဲ႔ လက္ထပ္ေတာ့မယ္ လို႔ ၾကားလိုက္ရတဲ့ အခါ ခ်မ္းမင္းေနာင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီး စိတ္ညစ္သြားခဲ့တယ္ ။
အရင္က အေဖ အေပ်ာ္သေဘာဘဲ လုပ္ေနတယ္ လို႔ ခ်မ္းမင္းေနာင္ ထင္ခဲ့လို႔ အေဖ့ကို ဘာမွ မေျပာဘဲ လႊတ္ထားခဲ့တာပါ ။
အတည္ေပါက္ လက္ထပ္မယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခ်မ္းမင္းေနာင္ လည္း အေဖ့ကို ေျပာမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္မွာလည္း သမီးတေယာက္ သား တေယာက္ နဲ႔ ဆိုေတာ့အေမက်န္ခဲ့တဲ့ အတြင္းပစၥည္းေတြကို သည္ ေကာင္မ ရသြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းကလည္း ၾကားလိုက္ရသလို လက္ထပ္ၿပီးရင္ အေဖ့မယား အေနနဲ႔ သူတို႔မိသားစုပိုင္ တိုက္နဲ႔ ၿခံကိုလည္း သည္ေကာင္မ ရေတာ့မွာမို႔ အေဖ့ကို ဖုန္းဆက္ ေမးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ ဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ ။ အေဖ့ကို “ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ အေဖ..တကယ္ႀကီးဘဲ မိန္းမယူေတာ့မွာလား..” လို႔ သူက စေမးတယ္ ။
သူ႔အေဖက ေဒါသနဲ႔ တုံ႔ျပန္တယ္ ။
“ ေဟ့ေကာင္..ခ်မ္းမင္းေနာင္..မင္းလည္း မိန္းမ ႀကိဳက္တာဘဲကြ..မင္းအေၾကာင္း ငါသိတယ္.....မင္း ေစာက္ပတ္ ဘယ္ေလာက္ ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာ ငါ အသိဆုံး . ..ငါလည္း ေယာက်္ားကြ......မိန္းမႀကိဳက္တယ္....မင္းကိုယ္ခ်င္းစာေပါ့ကြာ.....So...What.....ဘာျဖစ္လဲ.....” လို႔ ေအာ္လိုက္တယ္ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း “ က်ေနာ္ ေစာက္ပတ္ႀကိဳက္တယ္ ဆိုတာက မိန္းမ မရခင္က အေဖ..အခု က်ေနာ္ မိန္းမ
ရွိေနၿပီ..ကေလးလည္း ႏွစ္ေယာက္...သူတို႔ကို ေက်ာင္းထားေနရတယ္....က်ေနာ္က ေစာက္ပတ္ကို ႀကိဳက္႐ုံဘဲ ႀကိဳက္တာ.....အေဖကေတာ့ ေစာက္ပတ္ ႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘဲ ေစာက္ပတ္ကို ကိုးကြယ္ေနတာဘဲ...” လို႔ ျပန္ေအာ္တယ္ ။ အဖိုးႀကီး ေဒါသေတြ တအားႂကြၿပီ ။
“ ေဟ့ေကာင္..အေဖကို ေစာ္ကားတဲ့ေကာင္..မင္း ေျမၿမိဳမယ့္သား.... ၾကည့္ေန..မင္း ဝဋ္လည္မယ္..မင္း ...ဝဋ္လည္လိမ့္မယ္.....” လို႔ အဖိုးႀကီး ေအာ္ဟစ္ၿပီး ဖုန္း ခ်သြားခဲ့တယ္ ။
ဒီေနာက္ပိုင္း သူ႔အေဖက သူလုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာပါဘဲ ။
အေဖနဲ႔ တင္းမာခဲ့ၾကၿပီး တေယာက္ နဲ႔ တေယာက္ မဆက္ဆံၾကေတာ့တာ အၾကာႀကီးဘဲ ။ အေဖ မေသခင္မွာ သူနဲ႔ စကားျပန္ေျပာျဖစ္ၾကေပမယ့္ အေဖနဲ႔သူ ဖုန္းထဲ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ နစ္နစ္နာနာ ေျပာခဲ့ဆိုခဲ့တာေတြကို အေဖ တအား စိတ္နာၿပီး သူ႔ေဆြမ်ိဳးေတြကို လိုက္ေျပာျပတယ္ ဆိုတာ ခ်မ္းမင္းေနာင္ နီးစပ္တဲ့လူေတြ ဆီက ျပန္ၾကားခဲ့ရတယ္ ။
အေဖ ေသၿပီး သုံးႏွစ္ အၾကာမွာ ခ်မ္းမင္းေနာင္နဲ႔ သူ႔မိန္းမ ခ်ယ္ရီေနာင္လည္း ရန္ အႀကီးအက်ယ္ေတြ ျဖစ္လို႔ ကြဲၾကမယ္ အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ညႇိလို႔ မရဘဲ ကြာရွင္းျပတ္စဲၾကဖို႔အထိ ျဖစ္လာတယ္ ။ သားနဲ႔ သမီး တို႔ကို ငဲ့ကြက္ၿပီး မကြဲၾကဖို႔ ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြေတြက တားၾကေပမယ့္ မာနေထာင္လႊားတဲ့ ခ်ယ္ရီေနာင္က ခ်မ္းမင္းေနာင္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရန္လုပ္တာေၾကာင့္ တေယာက္ တကြဲ ေနၾကတဲ့ အထိ ျဖစ္သြားရတယ္ ။
ဒီအခ်ိန္မွာ ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း သူ႔ထက္ အသက္ အမ်ားႀကီး ငယ္တဲ့ ရွယ္နန္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး နဲ႔ ဆုံမိၾကတယ္ ။
ဆံပင္ညိဳေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မ်က္လုံးျပာျပာ အသားျဖဴဆြတ္ဆြတ္နဲ႔ ရွယ္နန္သည္ ရင္သားေတြက သိသိသာသာ ထြားတင္းေပမယ့္ ကိုယ္လုံးက ဗစ္တိုးရီးယား ဆီးခရက္ ေမာ္ဒယ္ေတြလို ပိန္သြယ္သြယ္ေလး ။ တင္လုံးလုံးကေလးက သူ႔မိန္းမ ခ်ယ္ရီေနာင္ရဲ့ တင္ပါးေတြလို စြင့္စြင့္ကားကား မဟုတ္ ။ကေလးေတြ ကစားတဲ့ ဘာဘီေဒါလ္ အ႐ုပ္ကေလး လိုဘဲ ။
သို႔ေပမယ့္ ရွယ္နင္နဲ႔ အတူတူ ဖေယာင္းတိုင္မီးေလး ထြန္းထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္လွလွေတြမွာ ေခါင္းခ်င္း
ဆိုင္ၿပီး ယမကာ မွီဝဲရတာ...စတားဘတ္ခ္ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ အတူတူ ထိုင္ရတာေတြက သူ႔အတြက္ အင္မတန္လွပတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း မိန္းမနဲ႔ အဆင္မေျပလို႔ စိတ္ဆင္းရဲ အထီးက်န္ဆန္ေနတဲ့အခ်ိန္မို႔ ရွယ္နန္က သူ႔ကို ေတြ႕တိုင္း ျပဳံးျပဳံးေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာ တီတီတာတာ စကားေလးေတြ ေျပာတာမို႔ ရွယ္နန႔္ကို သံေယာဇဥ္ ပိုမိလာတယ္ ။ ရွယ္နန္နဲ႔ ေန႔တိုင္းလို ေကာ္ဖီဆိုင္ ထိုင္ၾကတယ္ ။ေန႔လည္စာ အတူတူ ထြက္ စားၾကတယ္ ။ ရွယ္နန္ကို မေတြ႕ဘဲ မေနနိုင္ ျဖစ္လာတယ္ ။ တေန႔တေန႔ ရွယ္နန္ အတြက္ဘဲ စားစရာေတြ လက္ေဆာင္ေတြ သူ ဝယ္ပို႔တယ္ ။
ရွယ္နင္က ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားတယ္ ။ သူမရဲ့ ေဘာ့စ္က ေနျပည္ေတာ္ကို စီးပြားကုန္သြယ္တဲ့
ကိစၥအတြက္ ေရာက္ဖူးတယ္လို႔ ေျပာျပတယ္ ။ သူလည္း တေန႔က်ရင္ ခ်မ္းမင္းေနာင္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ကို လိုက္လည္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္ ။
ခ်မ္းမင္းေနာင္လည္း တျခား ျပည္နယ္တခုမွာ သင္တန္း သုံးရက္ သြားတက္ရမယ္ ။ ရွယ္နင္ေလးနဲ႔ ခြဲရမွာမို႔ သိပ္
စိတ္မပါလွဘူး ။ ရွယ္နင္ကို ေျပာျပေတာ့ ရွယ္နင္ကလည္း ငါလည္း မင္းနဲ႔ မေတြ႕ဘဲ မေနနိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတယ္ ။ ဒါနဲ႔ သူသြားမယ့္ ခရီးကို ရွယ္နင့္ကိုပါ ေခၚသြားျဖစ္တယ္ ။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ။
ဟိုေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ဟိုတယ္ အခန္းထဲ ေရာက္တာနဲ႔ ရွယ္နင္နဲ႔သူ အငမ္းမရေတြ ေပါက္ကြဲကုန္တယ္ ။ အပီအျပင္ ျဖဳတ္ျဖစ္သြား
ၾကတယ္ ။
ရွယ္နင့္ရဲ့ အဂၤါစပ္ကို တပ္မက္စြာနဲ႔ သူ နမ္းတယ္ ။ ယက္တယ္ ။ စုတ္တယ္ ။ ရွယ္နင္ကလည္း သူ႔တန္ဆာကို အပီအျပင္ စုတ္ေပးတယ္ ။ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ စပ္ယွက္ၾကတယ္ ။မိန္းမနဲ႔ အဆင္မေျပျဖစ္ၿပီး မိန္းမနဲ႔အတူတူ မအိပ္တာ ၾကာလို႔ ရွယ္နင့္ကို ျဖဳတ္ရတာ တကယ့္ကို အရသာထူးသလိုဘဲ ။ ရွယ္နင္ကလည္း ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ပုံ ။ လုပ္လိုက္ၾကတာ ေန႔ေရာညပါ ။
မတတ္သာလို႔သာ သင္တန္းသြားတက္ရေပမယ့္ ေန႔ေရာညေရာ ရွယ္နင့္ အဂၤါစပ္နဲ႔ သူ႔ပါးစပ္ မခြာတမ္း အခ်စ္
ေတြ ၾကမ္းလိုက္တယ္ ။
အဲဒီ ခရီးက ျပန္ေရာက္ၾကၿပီး ရွယ္နင္နဲ႔သူ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျဖစ္သြားၾကေတာ့ ရွယ္နင့္ တိုက္ခန္းမွာ ျဖဳတ္ၾက
လတ္တေလာ သူေနေနတဲ့ မိုတယ္မွာ ျဖဳတ္ၾက ..ပြဲဆက္ေတြ ၾကမ္းၾကေတာ့တာဘဲ ။
သည္ေန႔ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ရွယ္နင္က အေရးႀကီးအလုပ္ ေပၚလာလို႔ သူ႔႐ုံးကေန ဆင္းမလာနိုင္ဘူး ။
ထိုင္ေနက် စတားဘတ္ခ္ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ သူ တေယာက္ထဲ ထိုင္ေနတယ္ ။ လက္ပ္ေတာ့ေလး ဖြင့္ၿပီး ရွယ္နင္နဲ႔
ခရီးထြက္တုံးက ရိုက္ခဲ့တဲ့ ဓါတ္ပုံေတြကို ၾကည့္မိေနတယ္ ။ ရွယ္နင္ အလုပ္ၿပီးျပတ္သြားရင္ ဒီကို လိုက္လာမွာ ။
အရမ္းကို ခ်စ္မိေနၿပီ ။ ခ်စ္မိသြားၿပီ ။ ရွယ္နင့္ကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္ ။ လုံးဝကို မခြဲနိုင္ မခြဲခ်င္ေတာ့ဘူး ။
သည္အခ်ိန္မွာ ဆိုင္ထဲကို သူ႔သားနဲ႔သမီး ဝင္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။
“ ဟင္....ေပါက္ေပါက္....ဘိုဘို........”
သားနဲ႔ သမီးက မ်က္ႏွာ မေကာင္းဘူး ။
သူ လက္ပ္ေတာ့ကို ပိတ္လိုက္တယ္ ။
သမီးက “ ဒက္ဒီ....ဒက္ဒီ လုပ္ေနတာေတြကို ရပ္တန္းက ရပ္လိုက္ပါ..သမီး ရွက္တယ္.....” လို႔ ေျပာလိုက္သလို သားကလည္း သူ႔ညီမနဲ႔ တေလသံထဲ..“ ဟုတ္တယ္..ဒက္ဒီ..မာမီနဲ႔ ကြဲမယ္ ဆိုတာကို သားတို႔ ဘာမွ ဝင္မစြက္
ခ်င္ပါဘူး...ဒက္ဒီတို႔ သေဘာပါ..ခုဟာက ကိုယ့္ထက္ အမ်ားႀကီး ငယ္တဲ့ မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႔ လုပ္ေန
တာက မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္..ဒက္ဒီ.....အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ရင္လည္း မာမီနဲ႔ ကြဲၿပီးတဲ့အခါ ကိုယ္နဲ႔ မတိမ္းမ
ယိမ္း မိန္းမတေယာက္နဲ႔ လုပ္လိုက္ေပါ့...” လို႔ ဝင္ေျပာတယ္ ။
“ ဘယ္လို ျဖစ္ၾကတာလဲ..သားတို႔ သမီးတို႔ရယ္...ဘာလို႔ အေဖ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ထဲ ဝင္စြက္ဖက္ေနၾက
တာလဲကြ..” လို႔ ခပ္မာမာ ျပန္ေျပာမိၿပီး ေဒါသထြက္လာတယ္ ။
“ ဒက္ဒီ လုပ္တာေတြ မဟုတ္လို႔ ဝင္စြက္ဖက္ရတာေပါ့..” လို႔ သမီးေပါက္ေပါက္က ေအာ္တယ္ ။ ဆိုင္ထဲမွာ ေဘး
လူေတြေတာင္ လွည့္ၾကည့္ကုန္ၿပီ ။ သားကလည္း..“ ဒက္ဒီ..တဏွာမ႐ူးနဲ႔ဗ်ာ..အသက္လည္း ႀကီးၿပီ...ကိုယ့္သမီး
အရြယ္ေလးနဲ႔ ၾကည့္မေကာင္းပါဘူး....လူေတြက ဒဲတီးအိိုးလ္မင္း လို႔ ေျပာေနၾကၿပီ.....”လို႔ ေအာ္ေျပာတယ္ ။
“ ဟုတ္တယ္...ဘိုဘို..ဒက္ဒီဟာ တဏွာ႐ူးႀကီး..သားသမီးေတြကို မခ်စ္တဲ့ မငဲ့ကြက္တဲ့ တဏွာႀကီးတဲ့လူႀကီး...”
လို႔ သမီးက ငိုရင္း ေျပာလိုက္တယ္ ။
“ ဟာ......ဒီ ကေလးေတြ....”
သည္ အခ်ိန္မွာဘဲ တခ်ိန္က သူ႔အေဖ ဦးစိုးေနာင္ကို သူ ရင့္ရင့္သီးသီး ေျပာခဲ့တာေတြကို ဖ်တ္ကနဲ သတိရ
လိုက္မိသလို သူ႔အေဖက သူ႔ကို “ မင္း ဝဋ္လည္မယ္.....” လို႔ ေျပာခဲ့တာကို ျပန္ ၾကားေယာင္မိသြားတယ္ ။
အင္း....အေဖ...အေဖ ေျပာတာမွန္တယ္.....။
က်ေနာ္..က်ေနာ္ ဝဋ္လည္ေနၿပီ ....အေဖ.....။ ခ်မ္းမင္းေနာင္ တီးတိုး ေရရြတ္လိုက္တယ္ ။
ဝဋ္ ဆိုတာ မေသခင္မွာဘဲ လည္တတ္ပါလား ။
နန္းလုံးႀကိဳင္ ေရးသည္...
No comments:
Post a Comment